Unfated Hearts

Kabanata 6

Nang makarating kami sa condo niya ay agad kong ni-lock ang pinto, at agad naghubad ng mga damit. Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas pero nang titigan niya lang ako sa mata, agad akong kinain ng kaba at panlalamig. Unti-unti ay kinain na rin ako ng hiya bawat hakbang na lumalapit siya sa'kin, at tuluyan akong nanghina nang ikulong niya ako ng mga kamay niya habang nakasandal sa pinto.

"Why are you doing this?" Malamig nitong tanong habang nakatitig sa mga mata kaya agad akong nag-iwas. What now, Liah? Bakit biglang atras lahat ng plano? Come on, naghubad ka na sa harapan niya, you're all naked right now.

"This is what you want, right? Kaya gusto mo akong mahulog sa'yo, 'di ba? Ito na, buong puso kong ibibigay sa'yo para lang hindi mo na ako paasahin." Matapang kong sabi kahit na nanlalambot na ang mga tuhod ko.

"Get dressed, Xaniah. I told you earlier na kahit hindi na ito, hayaan mo lang akong kumilos bilang asawa mo." Hirap nitong sabi, trying not to look lower than my eyes.

"Then why can't you look lower?" Panghahamon ko dahilan para agad siyang umiling. Laking gulat ko nang dumapo ang labi niya sa labi ko, at nang matapos ang halik ay tila nahilo ako. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, at natatakot akong baka marinig niya 'yon.

Nang idikit niya ang katawan niya sa akin ay tuluyan akong namula sa halo-halong emosyon. Nang marahan niyang ikiniskis sa pagkababae ko ang galit na galit niyang kahabaan, doon na ako tuluyang nag-init at mas lalo pang naghuramentado ang puso ko.

"Ramdam mo ba 'yan? I'm trying my best not to do you now. Gusto kong patunayan sa'yo na mahal kita, at gusto talaga kitang pakasalan. Nine years, Xaniah, pero habang tumatagal, mas lumalala ang pagmamahal ko sa'yo. It isn't child abuse now that's why I'm making a move." Bulong nito sa tenga ko bago tuluyang umalis sa harapan ko, at kahit isang sulyap ay hindi na ginawa sa akin. Pakiramdam ko ay sobrang napahiya ako sa nangyari, but this is my plan, right? Na magmukha akong prostitute para maawa siya.

Nangilid ang luha ko habang isa-isang dinampot ang mga damit kong nasa sahig. Sa nangyari ay nanghina lang ako kaya hindi ko na nagawang suotin, at nahiga na lang sa nakita kong sofa. Tinakpan ko na lang ng unan ang aking dibdib, at nakaipit naman sa pagitan ng hita ko ang isa pa.

Mas napagtanto kong mali pala ito, nagkamali na naman ako. Palagi na lang akong mali sa mga desisyon ko. Kailan ba ako magiging tama? Hindi ko na napigilan pa ang luhang tumulo, at naghintay ako na puntahan ako ni Ziyal pero hindi niya ginawa. Paano kung totoo pala ang sinabi niya? Ngayon ay nagagalit siya sa'kin dahil ang baba ng tingin ko sa kanya, at iniisip kong manloloko lang siya.

Hindi ko na napansin ang oras dahil sa pagkatulala ko, at nang makitang maghahating-gabi na ay nagsuot na ako ng saplot. Naramdam ko na rin kasi ang lamig dulot ng aircon.

Nang matapos magbihis ay desidido na akong dito matulog ngunit natagpuan ko si Ziyal sa isang malapit na mesa. Nakalagay iyon hindi kalayuan sa sofa, at mukhang ginagamit niya talaga 'yong mesa para sa pagtatrabaho. Agad akong binalot ng kaba nang makita niyang nakatingin ako sa kanya kaya agad akong nag-iwas.

Gulat pa rin ako sa nangyari dahil wala roon kanina ang mesa, at hindi ko naman nakitang nilagay niya 'yon. I was busy crying here pero busy rin pala siya sa paggagawa ng trabaho. Ngayon ko lang din naisip, paano niya nakuhaan ng video? Totoo kayang mayroon o ginamit niya lang pang-blackmail?

"Hindi mo sinabi, nand'yan ka lang pala." I said with an awkward tone dahil sa mga naiisip ko kanina. Hindi niya lang pala ako nilalapitan pero nasa malapit lang pala siya. Sht ka, Liah! Don't let your guards down nga, 'di ba?

"Binantayan kita, baka kasi d'yan ka na matulog. Without clothes on, natatakot akong makita ka ng mga pwedeng bisita or staff nitong buong building. I don't share what's mine." Pagod nitong sabi habang nililigpit na ang laptop kaya agad akong naalerto.

"No, ituloy mo na 'yang ginagawa mo. I'll just sleep on the room you prepared for me." Maagap kong sabi pero iling lang sinagot niya, at mabilis na nakalapit sa'kin.

"Ilang beses ko bang uulitin na hayaan mo akong kumilos bilang asawa mo? Bakit ba lagi mong iniisip na for business lang ito? Hindi pa ba sapat ang pag-amin ko? Well, I'll prove it anyway so there's no point of asking." Malambing nitong sabi, at napatili ako nang mabilis niya akong binuhat.

"Ibaba mo ako, Ziyal! Mama, tulong!" Patili kong sabi habang takit na takot na mahulog sa sahig. Hindi ko rin siya mahampas dahil baka mahulog ako kaya nainis na lang ako sa pagtawa niya.

"Come on, Xaniah. Wala ka bang tiwala sa'kin?" Natatawa nitong sabi kaya tumahimik na lang ako, at nang maramdaman ko na ang paglapat ng likod ko ay tsaka ko siya pinaghahampas. Tawa lang ang sinukli niya ngunit agad din iyong naglaho, at natigil din ako nang dampian niya ako ng halik sa labi.

"Gustong-gusto kitang halikan sa isa mo pang labi pero hindi pwede. Bukod sa gusto kong patunayan na totoo ang mga sinabi ko, isa pang dahilan ay may pasok pa tayo bukas. Maaga pa ang gising." Malambing nitong sabi habang inaayos ang mga takas na buhok ko. At the moment our eyes met, my heart almost skipped a beat. Damn this man, what's the use of putting up my defense if he can penetrate through it.

"Ang manyak mo rin talaga." Panunuya ko bilang pagbabago ng topic. Hindi ko kayang tumagal sa mga titig niya, at hindi ko rin naman kayang umiwas ng tingin. Para akong nahipnotismo sa mga titig niya habang pinupuri ng isip ko ang ka-gwapuhan niya. For me, no words can ever define how godly he looks like.

"Good night, baby ko." Malambing niyang sabi, at marahang binasa ang pang-ibabang labi. Bawat galaw niya ay tila nang-aakit, at tuluyan akong natulala nang muli niya akong dampian ng mabilis na halik sa labi. Pakiramdam ko ay pulang-pula na ako ngayon tulad ng pamumula niya rin. Saglit siyang tumitig pa bago tuluyang bumagsak ang katawan sa tabi ko nang nakasimangot.

Should I say good night too? That's an awkward scene, Liah! Gosh! Sa hiya ay ibinaon ko na lang ang mukha ko sa unan, at mas lalo lang akong nahiya nang marinig ko ang mahinang tawa niya bago dumantay ang kamay niya sa likod ko upang yakapin ako. Ilang beses pa bang maghuhuramentado ang puso ko sa mga kilos niya?

It's like a game where I'm building up a physical defense but his using a magical attack! Damn this warlock!