DERİNLERİMDE BULDUĞUM İNCİ TANESİ

4.Bölüm Durumlar Karışık

Diren'den...

Ben Diren Özdemir. Herkesin okuldaki en havalı, en çapkın hiçbir derdi olmayan zannettikleri çocuğum. Herkes beni öfkemle tanırdı çünkü hiçbir zaman sebebini sormadılar bile. Nasılsın diye sorarlar evet ama hiçbiri içten değildir seni gerçekten umursadıkları veya sevdikleri için de değildir.

Alya ile hiçbir zaman mükemmel derecede iyi bir arkadaş olmadık . Zaten o kıza günahımı dahi vermem ya bu da ayrı bir mesele. Geçen sene yanında gezinen arkadaşlarından Sedef benden hoşlanınca aramızı yapmaya çalışmıştı ama ben istememiştim. Bu vesileyle tanımıştım Alya'yı.

Miray'ı ise o sınıfa ilk girdiği andan beri inceliyordum,gözlemliyordum. Özellikle her kıza benzemeyişi beni benden alıyordu. Hiçbir erkekle adı yan yana bile gelmemişti bile. Ve onun kendisini ön plana çıkartmak için yapması gereken hiçbir şey yoktu çünkü olduğu gibiydi vee gözlerimin gördüğü en güzel kızdı o. Öyle naif,duru ve saf bir güzelliği vardı ki okulda etkilenmeyecek erkek tanımıyorum.

Ama Miray benden haz etmiyordu. Canımı yakıyordu bu durum. Beni sadece gördüğü ve duydukları kadar tanıyor olması ise cidden sıkıyordu beni. En yakın arkadaşım yoktu ama herkesle iyi geçinirdim. Bu zamana kadar ki sırlarımı tek bilen kişi ise :"Aras Ertekin" idi. Evet cidden öyle iyiydi ki aramız hatta Cenk ve Miray'dan önce bile...

Bu aralar Miray'a yakın olmam Aras'ı deli ediyordu. Haklıydı aslında kardeşim dediği kıza sürekli sırnaşmaya çalışan bir havalı çapkın kimseyi umursamayan pisliğin tekiydim nasılsa değil mi?

Aras ile aramız geçen senenin 2.dönemi bozuldu diyebilirim. Ona ağıza alınmayacak sözler ettim herkesten uzaklaşmak istiyordum çünkü güçlü durmaktan öyle yorulmuştum ki ama içten içe öyle çok özlüyorum ki Aras'ımı...

Hâlâ sırlarımı koruyor olmasını da Miray'ın ve okuldaki herkesin hakkımdaki hiçbiri şeyi bilmeyişi gösteriyor bunları zaten...

Ve Diren Özdemir bana gelecek olursak annemi öyle çok seviyorum ki en değer verdiğim kadın o benim birtanem, her şeyim belki de benim güçlü durmama en çok onun ihtiyacı var.

Annem ile babam birbirlerini çok severdi birbirlerine karşı ne bir kötü söz söylerlerdi ne de başka bir şey... Annem babama nazaran daha çok severdi babamı. Ta ki babam kendini kumar batağına çekene kadar zil zurna bir de sarhoş geliyordu eve son birkaç yıldır. Bazenleri ise hiç gelmediği de oluyordu.
Zavallı annem Dilek ise babamı yani Cengiz Özdemir'i sokaklarda aramaya çıkardı.

Ağlamaktan şiş şiş olurdu gözleri. Gözlerindeki umutsuzluk o kadar çok belli ediyordu ki kendini çok üzülüyordum annemin haline.