DERİNLERİMDE BULDUĞUM İNCİ TANESİ

25.Bölüm İnci Tanesi

Öncelikle herkese merhaba(!) Aşırı özlemişim yazmayı bunu söylemeden geçemeyeceğim. Sizlerin de bizimkileri özlediğini biliyordum ve mesajlar almaya başlayınca artık dedim yayımlayım 25.bölümü...

Umarım hasret gidermeniz için güzel bir bölüm olur. Şahsen ben bu bölümü kahkaha ata ata yazdım... Bazı yerlerde delirince bana kızmayın olur mu? Neyse neyse bu bölümde bizimkiler biraz daha mutlular en azından...(Bu arada biraz daha konuşursam spoi veririm diye korkuyorum o yüzden hadi bölüme geçelim)))

Eee o zaman sizi daha fazla bekletmeden bölüme uçuyoruuuum.

...İyi Okumalar İNCİ TANELERİM...
***

Bu aralar duyduğumuz her şeye ayrı ayrı tepkiler gösteriyorduk. İnanması epey zordu. Yalın ve Deren Haluk bey ve Selda hanımın çocukları değildi. Bunu söylemesi basit gibi görünse de değildi.

"Belki yanlış duymuşsundur kanka. Olamaz mı?" Özge'ye hak vermeyi çok istiyordum ama böyle bir şeyin yanlışlıkla söylenmesi gibi bir ihtimali olamazdı.

"Kulaklarımla duydum diyorum kanka. Fısır fısır konuşurlarken duydum. Ben bilemem geçmişte neler oldu. Veya neler yaşadılar. Bunu hiçbirimiz bilemeyiz." Ceyda haklıydı. Biz bilemezdik neler yaşanıp yaşanmadığını...

"Ceyda haklı. Kimsenin hayatı bizi alakadar etmez." Aras'ın uzaklara dalıp giden gözleri ve yeterince umursamaz ve sert sesine anlam veremeyip bakmaya devam ediyorduk.

"Aras? İyi olduğuna emin misin kardeşim?" Diren de Aras'ın tavırlarını fark etmiş olacak ki ona böyle bir soru yöneltmişti.

"Ha efendim kardeşim? Bana bir şey mi söyledin ? Duymadım da." Aras'ın bu dalgın halleri beni fena halde üzüyordu. Onun için fazlasıyla üzülüyorduk. O kadar yorgun ve halsiz görünüyordu ki...

"Neyse gençler siz sohbet etmeye devam edin ben kaçar, galiba biraz dinlenmeye ihtiyacım var." Gözlerinin altındaki mor halkalarda uykusuzluğunun en büyük göstergesiydi zaten...

"İyi geceler kardeşbalım."

"İyi geceler herkese." Yavaş yavaş ağaç evin merdivenlerinden inerek odalarına doğru yol almıştı bile.

"Aras'ın halini hiç iyi görmüyorum." Diren'in tedirgin bakışları önce benim daha sonra hepimizin üzerinde dolaşıyordu ki zaten ben de onun gibi düşünüyordum.

"Ben de... O kadar yıprandık ki. Güya kafa dağıtmaya gelmiştik buraya. Ama gelin görün ki biz dağıldık, paramparça olduk ve cidden yaşadığımız hiçbir şey kolay şeyler değildi." Nefesimi dışarıya verip boğazımı temizledim.

"O değil de kampın bitmesine çok az bir zaman kaldı ve biz tam anlamıyla bir tatil bile geçiremedik. Partide bari mutlu olalım be ya." Ceyda'ya kaydı gözlerim. Çünkü ben partiyi tamamiyle unutmuştum.

"Ne partisi?" Özge de benden farksız değildi şu an.

"Kızım işte kampa veda için müdür bey demişti ya... Birkaç şarkı grubuyla anlaşma yapacakmış onlar gelip şarkılarını söyleyeceklermiş bizim için. Hatta içimizde kendine güvenenler de onlarla beraber şarkı söyleme şansına erişebilecek." O an içim içime sığmaz bir hale gelmişti. Şu an burada en sevdiğim şarkı grupları olsa nasıl olurdu diye düşünmeye başladım. Mavi Gri, Yüzyüzeyken Konuşuruz...