Bugün Baek Hyun'la parka gitmiştik. Sakince yürüyor, etrafı izliyor, yüzümüze çarpan hafif bahar rüzgarıyla huzur buluyorduk. Arada sıra konuşuyorduk ama daha çok bu huzuru tatmayı tercih ediyorduk. Çünkü zaten bir-birimize olan aşkımızı kelimelere dökmeye gerek olmadığını biliyorduk.
İleride bir çocuk farkettim. İlk önce çok tanıdık geldi. Daha yakından bakınca onun kuzenim Jungkook olduğunu anladım. Oda beni farketmişti ve bize yaklaşmaya başladı.
- Küçük tavşan?
_JK- Minik fare?
- Yah! Benim boyum 1.70 bi kere. Bu bir kadın için ideal bir boy!
_JK- Benim de boyum 1.79 . Benden kısasın işte.
- Aahh bu çocuk!! Normal diyorum anlamıyorsun. Hala çocukluğumuzdaki gibi gıcık ve yakışıklısın.
_JK- Ve kaslı. Artık ben küçük değilde kaslı tavşanım. Ha bide Sen de hala sertsin. Kibar ve zarif olmayı ne zaman öğreneceksin?
Koluna vurup
- Asıl neden beni aramadın? Sana ulaşamıyordum.
_ JK- Yeni numara almıştım. Herkesin numarasını kaybettim. Seninkini de. Ulaşmaya çalıştım ama olmadı. Kimsede numaran yoktu. Hala aynı işlem mi? Yalnızsın?
- Evet..
_BH- Pardon, bölüyorum ama beni tanıştıkmayacsk mısın?
- Ah doğru. Bu Jungkook. Jeon Jungkook, kuzenim.
_JK- Kaslı,ultra yakışıklı, sevimli, vazgeçilmez,mükemmel Jeon Jungkook. Jun Young'un en çok sevdiği ve paylaşamadığı kuzeniyim. Çocukken birlikte büyüdük. Sonra onlar başka ülkeye taşındılar. İletişimimiz kopmamıştı taki numarasını kaybedene kadar. Biliyorsundur Jun Young akrabalarımızla arası iyi değil, kimseyi sevmez. Peki sen kimsin?
- Kookie bu benim sevgilim Byun Baek Hyun. O benim herşeyim.
_JK-Ne?! Jun Young ve sevgili.. ah cidden mi?
- Evet. Ne varki bunda?
_JK- Sen insanı çileden çıkarırsın. Sana benden başka kim katlana bilirki.. Ahh zavallı adam. Başına neler gelecek bilmiyor. Zamanından önce yaşlanacak.
- Seni Kook tavşanı! Öldüreceğim seni! Hey, koşma buraya gel! Hemen! Görürsün sen şimdi!
Jungkook koşuyor, bende onu yakalamaya çalışıyordum. Başka birisi olsa söylediklerine kalbim kırılırdı. Ama o benim çocukluk arkadaşımdı.
Sonunda onu yakaladığımda sıkıca sarıldık. Şaşkınlığımızdan bunu unutmuştuk. Onu cidden çok özlemiştim. İkimizde aynı gün, aynı hastanede doğmuştuk. Belkide bu yüzden bu kadar yakındık.
