- Baek Hyun! Uyan hadi..
_BH- Hmm?
- Uyan.. oğlumuza kahvaltı hazırlayalım.
_BH- Beş dakika daha..
Belkide tek başıma hazırlamalıyım.
Yavaşça odadan çıktım. Mutfağa inip buzdolabını açtım. Gerekli olanları çıkardım ve masaya dizdim. Çay koydum. Hızlı pişirebileceğim kek yaptım. Kırkbeş dakikaya sofra hazırdı.
İlk odamıza çıktım. Uyanmadığını gördüğümde yatağa atladım ve uyanması için sertçe sarıldım.
- Hey Baekiee~ Uyan hadi..
Kollarımı beline sıkıca dolayıp salladım.
- Kalkıyor musun?
Oda kollarını bana sardı.
_BH- Kalktım, tamam. Dur artık..
Yataktan kalkıp banyoya ilerledi. Beş dakika sonra geldi.
_BH- Sofrayı mı hazırlıyoruz?
- Çoktan hazırladım.
_BH- Beş dakikada mı?
- Kırkbeş dakikada hazırladım.
_BH- Oh! O kadar oldu mu? Üzgünüm, yardım edemedim.
- Sorun değil. Hadi oğlumuzu uyandıralım.
Odadan çıkıp Jae Hyun'un odasına ilerledik. Yatağına oturup saçlarını okşadım.
- Hyun-ah! Uyan oğlum.
_JH- Anne beş dakika daha..
- Oğlum, bir günde babana mı benzedin hemen? Kalk hadi. Sana kahvaltı hazırladık.
_BH- Ama sadece sen hazırl-
_JH- Kalktım anne.
_BH- Hadi banyoya gidelim.
Baek Hyun Jae'nin elinden tuttu ve banyoya girdiler. Banyodan çıktıklarında Jae Hyun uyanmış olacak ki gülümsedi.
_JH- Günaydın anne.
- Günaydın. Bir keresinde babanla bana kahvaltı hazırlamıştınız. Şimdi de ben size hazırladım. Hadi mutfağa inelim.
Mutfağa indik. Masayı görünce koşarak sandalyeye oturdu.
_JH- Çok güzel görünüyor anne.
- Afiyet olsun.
Kahvaltıdan sonra masayı topladım. Bugün pazar olduğu için Baek Hyun evdeydi. Ona
Jae Hyun'a bakmasını söyledim ve masayı toplayıp bulaşıkları makineye yerleştirdim.
Evi temizlemeye başladım. Büyük olduğu için yorulmuştum. Kanepeye dinlenmek için uzandım. Gözlerimi kapattığım gibi uyumuştum.
____________
Dudaklarımda hissettiğim baskıyla gözlerimi açtım.
_BH- Çok mu yoruldun? Üzgünüm. Yardım edemedim.
- Sorun değil, sevgilim. Saat kaç?
_BH- İki buçuk.
- Oo.. O kadar oldu mu? Ben hemen yemek hazırlarım. Hızla kalkınca kollarımı tuttu. Gözlerimi ona çevirdim.
_BH- Ben yemek hazırladım.
- Sen iyi bir eşsin, Baekie..
Yanağını öptüm ve kalkıp yüzümü yıkadım. Mutfağa geldiğimde sevdiğim yemekleri görünce ellerimi bir birine çırptım.
- İyi değil, muhteşem bir eşsin, Baek Hyun.
Masaya oturup yemeklerden yemeğe başladım. Aynı zamanda da Jae Hyun'la ilgileniyordum. Aslında bana çokta gerek kalmıyordu. Tek başına yiyebiliyordu ve bu beni şaşırtıyordu.
- Yaa.. çok güzeel..
Ne zaman sevdiğim bir yemek olsa hep böyle söylerdim ve kelimeleri uzatırdım. Bu şekilde söylediğimde beğendiğimi belli ettiğimi düşünüyordum.
_BH- Beğenmene sevindim.
_JH- Baba, annemden bile daha güzel yapıyorsun..
Belli etmesemde üzülmüştüm. Anlamaması için gülümsedim.
_BH- Yanılıyorsun, Jae Hyun. Jun Young daha yetenekli.
_JH- Hayır hayır. Ben eski annemi kastetmiştim. Şimdi ki annem de çok güzel yemek yapıyor.
Başlarda üzgün şekilde konuşsa da sonlara doğru gülümsemişti.
Yemekten sonra masayı toplayıp bulaşıkları makinaya yerleştirdim.
- Jae Hyun-ah! Uyuma zamanı!
_JH- Peki anne.
Odasına götürdüm ve yatağını açıp yatırdım. Kısa sürede uyumuştu.
Kendi odama gittiğimde Baek Hyun'da uyumaya hazırlanıyordu.
_BH- Sonunda geldin. Birlikte uyuyalım.
- Ama ben yeni uyandım.
_BH- Sorun değil. Hem kocanı yalnız mı bırakacaksın?
Yanına yatınca kollarını belime sardı. Ben de saçlarını okşadım.
- Saçlarını seviyorum.
_BH- Ben de seni seviyorum.
