Hep birlikte oturmuş akşam yemeği yiyorduk. Bir kaç kez annem konu açmış olsa da sonradan tekrar kapanmıştı.
_A- Çocuk düşünüyor musunuz?
Aniden duyduğum soruyla yemeğim boğazımda kaldı ve öskürmeye başladım. Baek Hyun hem suyu uzatıyor, hem de sırtıma vuruyordu.
_BH- İyi misin? Kızardın resmen.
_A- Kızım ne oldu birden öyle? Sadece soru sordum.
- İyiyim anne.
_BH- Efendim, henüz çocuk düşünmüyoruz.
Tam doymamıştım ama yine de yediklerim bana yettiği için masadan kalktım. Daha fazla oturamazdım zaten.
- Ben doydum ve odama çıkacağım.
_BH- Ben de doydum. Birlikte çıkalım.
İkimizde masadan kalkınca babamın yavaş konuşmaya çalışsa da "Ne oldu bunlara birden?" dediğini duydum.
Kapıyı açıp içeri girdik.
_BH- İyi misin?
- İyiyim. Sen neden kalktın ki?
_BH- Seni yalnız bırakmak istemedim. Hem beni merak etme.
- Pek bir şey yemedin ama. Nasıl merak etmeyeyim? Sana bir şeyler hazırlayacağım.
Odadan çıkacakken elimi tuttu.
_BH- Gerek yok. Kendini yorma.
Diğer elimi yanağına koyup okşadım.
- Ama sen açken ben kendimi iyi hissetmem. Hemen dönerim zaten.
Elimi bırakıp gülümsedi.
_BH- Peki.
Hızlıca mutfağa indim. Büyük sandiviç yapıp geri döndüm. Kaşları çatıldı.
_BH- Neden kendine de yapmadın?
- İstemiyorum.
_BH- Birlikte yiyelim o zaman.
- Ben doydum Baek Hyun.
_BH- Sen nasıl iyi hissetmezsen ben de öyle iyi hissetmem. Hadi gel ve birlikte yiyelim.
Elimden sandiviçi alıp bir ısırık aldı ve bana da uzattı. Gözlerine baktığımda yememi işaret etti. Ben de ısırdığımda gülümsedi.
_BH- Güzelmiş.
- Senin gibi..
Gülümsemesi daha da büyümüş, gözleri kısılmıştı. Her sandiviçi uzattığında doyması için belli etmeden daha küçük ısırıklar alıyordum.
Yemeğimiz bittikten sonra dişlerimizi fırçalamıştık. Ardından pijamalarımızı giyindik.
_BH- Şimdi ne yapalım?
- Sarılalım. Uykumuz gelene kadar da öyle kalalım.
_BH- Hmm.. kulağa hoş geliyor. Gel hadi.
Yatağa oturdu ve kollarını açtı. Gelip kucağına oturdum ve ayaklarımla kollarımı beline sardım.
- O kadar huzurlusun ki.. burada yaşamak istiyorum.
_BH- Asıl sen o kadar güzel şeyler söylüyorsun ki.. seni kendime saklayıp kimseye vermemek istiyorum. Sadece benim olmanı, kimsenin seni görmemesini istiyorum. Seni kendime saklamak istiyorum.
- Ohh sanırın kalbim göğsümü yarıp çıkacak. Böyle şeyler söyleme. Cidden hızlı atıyor.
Kahkaha attı.
_BH- Söyleyeceğim.
- Neden?
_BH- Tatlı oluyorsun.
- Uykum var.
_BH- Uyu o zaman.
- Hayır kalkayım.
Kucağından kalkıp yatağı açtım ve uzanıp tekrar sarıldık.
- Sen olmazsan uyuyamayacak gibi hissediyorum.
_BH- Ben her zaman yanında olacağım.
Başımı göğsünden kaldırıp gözlerine baktım. O da bana baktı.
- Gerçekten mi?
Dudaklarımızı birleştirip bir süre öptü ve ardından fısıldadı.
_BH- Gerçekten.
Kollarımı daha sıkı sardım.
_BH- Sıcak oldu yaa..
Bir az uzaklaştım ve tişörtünü çıkardı. Tek kaşımı kaldırıp imalı şekilde baktım.
_BH- Ne? Neden öyle bakıyorsun?
- Sıcak olmadı değil mi? Bilerek çıkardın?
_BH- Yemedin mi?
- Hayır, yemedim.
_BH- Ama böyle daha rahat. Hadi tekrar aynı pozisyon.
Tekrar sarıldığımızda dudaklarımı çıplak göğsüne basıp ağır hareketlerle öpüyordum.
_BH- Yapma, huylanıyorum.
- Ben gayet rahatım.
Sırtındaki sol elimi saçlarına çıkarıp okşadım.
- Hem de sandığından daha fazla rahatım.
Son kez öpüp kendimi uykuya bıraktım. Bu kadar huzurlu bir gece hatırlamıyorum. Baek Hyun'la uyuduğum her gece huzurluydu ama bu gün bir başkaydı.
