0.4

2.7K 343 701
                                    



"Çıktın Wuhan ilinden , anlamayız dilinden"


.

Meyveli yoğurdu alıp incelemeye başlamıştım.. Notu alıp cebime koyduktan sonra açıp yemiştim. Masayı toplayıp yukarı çıkarken biraz oyalanıyordum. Eğer yan odadaki çocuksa bu ürkütücüydü. 

.

Kapımın önüne geldiğimde onun kapısının üstündeki yazı tekrar dikkatimi çekmişti. 

Adamlar siliyordu ama o tekrar yazmıştı, sanırım.

Korona değilim, sadece soğuk algınlığı,,  evet evet sen doğrusun..

Odama girmeden önce birden odasında yalnız olmadığını anlamıştım. 

"Jungkook, oğlum burada kalmalısın!"

"Öyle bir şey olmayacak! Her zaman paranızla iş çözmüyor musunuz?"

"Para bunu çözmez.. Çözseyd-" dediğinde kapıya yöneldiğinde beni görmüştü. 

Arkamı dönüp yürümeye devam ettiğimde kolumdan tutup benimle yürümeye başlamıştı. Hızla kolumu çekip

"Ne yaptığını sanıyorsun?" dediğimde sık aldığı nefesi verirken "A-adın ne?" diye karşılık vermişti. Hızla yürümeye devam ediyordum. Hiç bilmediğim bir koridora girip merdivenlerini inmeye başlamıştım. 


Laboratuvar Odası  

yazısını görünce rahatlamıştım. Cam ekranlı bir koridora açılan buğulu kapıdan geçmiştim. Benimle ilgilenen hemşire beni görünce önündeki işlemleri bırakıp yanıma gelmişti.

"Ateşin mi var ne oldu?" dediğinde "Hayır, izlemek istiyorum. Lütfen." dediğimde elime dezenfektan sıktığında sanırım bu kabul etmek oluyordu. Tekrar içeri geçmişti. Bir tüpten diğerine geçirdiği damlacıkları taratıp bilgisayarlarda okuyorlardı. Domino taşlarının dizimi gibi gözüken oda fantastik bir kurgu filmini andırıyordu. Sanki bir oyunun içindeydik. Birden kapı açıldığında yine o gelmişti. Bu sefer maskesi vardı. Bana yakın durmaya çalıştığında kendimi geriye atarak

"Sadece üç adım.." dediğimde gözlerinden alaylı baktığını görebiliyordum. İkişer ikişer geriye attığı adımlardan sonra yaklaşık on adımdı aramızdaki mesafe.

"Oldu mu kraliçe arı? Bana virüsmüşüm gibi davranmayı bırakmanı tavsiye ederim."

"Denerim.." dediğimde "Beni neden izliyordun?"

"Bunu asla yapmam.." derken yüzümü buruşturmuştum o kahkaha atarken. Hemşire içerden gelip beni çekmişti.

"Uzak kalmanız gerektiğini bilmiyor musunuz?!" derken ona dönüp 

"Jungkook odana dön!" dediğinde başını sallayarak kapıya yönelmişti.

"Adın ne?" dediği an önüme dönmüştüm; hemşire omzumu sıvazlarken sesli şekilde

"Yunseo hadi sen de.." dediğinde bana bakmıştı. Hemşireye oflayarak kapıyı sertçe geçip merdivenleri çıkmıştım. Benim arkamda kaldığında umursamadan odama girmiştim. Büyük dezenfektan makinesini kendime sıktıktan sonra yüzümü yıkayıp yatağıma uzanmıştım. 

ᴛʜᴇ ʜᴏSᴘɪᴛᴀʟ || ᴊᴊᴋ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin