Geri Dönüş (J.H.) (Tamamlandı)

3. Bölüm

Artik böyle yazacağım medya tarzı yok..

Okuyanlar lutfen oy vermeyi unutmayın 🙏

         .......1 Yıl sonra....

HEE-YUN

Hoseok:Seni anlıyorum Yu-Jin! Eskisi gibi olsun istemiyorsun hiç birşey ama korkma eskisi gibi olmayacak..Senin ve kızımın mutlu olması için  herşey yapacağım..

Aynanın karşısında 1 yıldır gelişen onlarca şeyi izlemişken, son bir kaç ayda daha da değişen sahneleri izliyordum..Ölsemde hep beni sevecek sandığım kocam sanırım yavaş yavaş o kadına birşeyler hissetmeye başlamıştı.. Üzgündüm.. Beni en çok yaralayan şey ise kızımı, o kadını istemediği halde onu hayatına alması adına zorunlu bırakmasıydı.. Bazen biz insanların ölümlü, aşklarının ise ölümsüz  olduğunu düşünürüz..Ama bu büyük bir yanılgıdan başka birşey değildir..
Gözlerimden yanagima düşen yaşı silerken duyduğum her bir cümle daha da şiddetli aglamamı sağlıyordu..

Yu-Jin: Birseylerin  bozulmasından korkuyorum..Seni kaybetmekten korkuyorum Hoseok..

Yu-jinin bu sözlerine karşılık Hoseokun verdiği cevap beni oldukça şaşırmıştı..

Hoseok:Korkma seni asla bırakmam..Ama kızımın seni kabul etmesi için ona  zaman ver..

Ağlamam her ne kadar şiddetlesede kendimi iyi hissedeceğim yere..Görünmezde olsa kızımın yanına gitmeye karar vermiştim..Ayagi kalkıp, öfkeyle  önce parmaklarıma dolan ışıkla önümdeki aynayı kapatıp daha sonra aynı ışıkla saniyeler içinde kendimi kızımın yanına ışınlamıştım..Onu görünce yumuşamış, olabildiğince mutlu olmuştum..Kızımın yani benim için başka bir dünyaydı.. Mutluluğu umudu tarif edilemez bir dünyaydı..

Kızımın yanına yaklaşıp, yanlız  başına oynadığı oyununu izliyordum.. ona dokunamıyor, oyununa eşlik edemiyordum..Buna rağmen varlığını hissediyor ona bakmaktan kendimi alamıyordum..

Saatlerdir böyleydik o oyununu oynuyor bende onu izliyordum, derken birden kapı çalınmış ve Hoseok önce basını uzatıp selam verip daha sorna bedenini içeri sokmuştu...Asik olduğum adam gözlerinde huzuru bulduğum adam..Kalbimde kalbini taşıdığım adam ama şimdilerde  bana ait olmayan kalbini..Gozlerim bir ruh olmama rağmen dolmustu..Sessizce kenarı geçip onların konuşmalarını dinlemistim..
Hoseok oyun oynayan kızımın yanına yaklaşıp saçlarını okşamıştı..

Hoseok:Sanırım hala küsüz..

Cevap yerine olumsuz anlamda basini iki yana sallayan kızım tavırla küs olmadığını idia ediyordu..

Her haliyle annesiydi kızim..Hem onu yavaşça kucağına  alıyor  hemde benim bu sözümü tasdikler nitelikte gülümseyerek  konuşuyordu babası

Hoseok:Ahh be kızım be  bişeyinde annene benzemesin! Hımm?

Bu sözü benide gülümsetmişti ama kızımın yüzü hala asıktı..Büyük ihtimal sabah olanlar yüzündendi..Hoseok kızı mı yatağına oturtup sözlerine devam etmişti..

Hoseok: Tamam özür dilerim sen haklısın oldu mu?

Kızım küçücük aklıyla konuşmuştu..

Se-Yeon: Ben o kadını istemiyorum..

Hossein:Yine mi aynı konu..Bak benide anlamını  bekliyorum...

Kızım bir anda sözlerine devam eden Hoseokun sözünü  kesip konuşmuştu..

Se-Yeon:Asil sen bak baba.. Ben annemden başkasını istemiyorum hele Yu-jini hiç..

Hoseok öfkelenmişe benziyordu ne söyleyeceğini az çok tahmin ettiğim için tam bağırarak konuştuğu anda..