Geri Dönüş (J.H.) (Tamamlandı)

9. Bölüm

⭐Evet aynı gün içerisinde 2 bölüm ⭐
Bunların Instagramda paylaşmıştım bu yüzden Instagramla aynı bölüme gelince burdanda sınırlar koyucam bilginiz olsun🤗🤗

⭐Oy verin lütfen⭐

Güya bana ait olan eşyalarımı alıp asıl ait olduğum eve gelmiştim..O kadar heyecanlıydım ki ve bir o kadarda sabırsız. 4 yıl çok uzun olmayan 4 yıl sonra sonunda gerçek aileme kavuşacaktım.. Kızıma.. Mutluydum ama bir o kadarda endişeli..Ya kızım benim annesi olduğumu öğrendiğinde daha çok üzülürse ya onu mutlu etmek yerine daha çok üzersem..Ya bu çabalarım onun hastalığını tetiklerse..Beni en çokta bu korkutuyordu..

Bu evin her ilmegini bildiğimi bilmeyen şoför beni eve yönlendirip 2. defa bu eve girmemi sağlamıştı..İçeri girer girmez beni karşılayan yardımcımızdı..

Yun: Seo-yeon uyandı mi?

"Evet hanım efendi uyandı..Oyun odasında."

Hari'nin beni yönlendirmesi ile kızımın odasına doğru çıkmaya karar vermiştim..Aslinda bu evin her odasını ilmek ilmek biliyordum ama bir süre şüphe uyandırmasın diye birilerinin yönlendirmelerine izin veriyordum..

Oyun odasına geçerken düşündüğüm bir kaç şey daha vardı oda Hoseokun annesinin nerde olduğuydu..Toruna bakmak için Hoseok birini bulmuştu o ise hiç gelip benimle tanışmamıstı..Şaşırtıcı..
Hari'nin konuşmasıyla oyun odasına geldiğimizi anlamıştım..

"Burası efendim"

Hari tam yanımdan ayrılacakken kolundan tutmuş bana seslenişi konusunda küçük ve naif bir uyarıda bulunmuştum..

Yun:Bana Yun diyebilirsin Hari..

Yüzünün sekli bir anda değişmişti..Ta ki ben sözlerime devam edene kadar..

Yun: Sonuçta ikimizde bu evde çalışanız öyle değil mi..

Ben gülünce oda gülüp, başıyla onaylamıştı.

Tam arkasını dönmüş gidecekken, konuşmamla tekrar durdurmuştum onu..Bir anda gözleri kolunu samimi bir şekilde tutan elime kaymıştı..

Yun:Şey..Bayan Jung onu göremedim de..

"Seo-yeon'un annesi 4 yıl önce.."

Söylediği seyle sorumu yanlis almadığını fark etmiştim anında sözünü kesip başımı iki yana sallayarak konuşmuştum..

Yun:Ahh hayır hayır.. Hoseok Beyin annesinden bahsediyorum..

"Ah Jung ajumma..! Bir kaç işi varmış gelir ama birazdan.."

Yüzü bir anda şaşkın bir ifade almıştı..Oyleki yarım kalan sözünü şimdi sorgular bir ifade ile tamamlama gereği duymuştu..

"Hoseok bey ilk günden size ne çok şeyden bahsetmiş öyle.."

Beceremiyor gibiydim bu evi tanıyıpta tanımıyormuş gibi davranmayı..

Yun:Ah Hayır ben gelmeden önce çalışacağım yeri biraz araştırdım.. İşe alınırken beni sorguya çekecek onlarca insanın içinde en zor bir babaanne olacağını düşünmüştüm..

Kabul ediyorum güzel kıvırmıştım..Ama şuan daha önemli bir işim vardı bir an önce içeri girip kızıma herşeyi anlatmali ve annesi olarak ona sıkı sıkı sarılıp yanında olacağımi söylemeliydim..

"Peki o zaman birşeye ihtiyacın olursa ben aşağıdayım Yun..!"

Hari adımla seslenirken bile icimden birşeylerin akıp gittiğini fark etmiştim..Ondada aynı şeyler olduğuna gözlerindeki bugulugu görünce fark etmiştim..

Yavaşça arkasını dönüp, aşağı inmek için ilerlemişti. Bense kızımın oyun oynadığı odanın kapısını çalıp, coktan içeri girmiştim bile..
Karşımda gördüğüm varlığın gerçekliği hakkında oturup saatlerce düşünmek istiyordum.. Özlemistim, hemde deli gibi..Bir annenin en büyük imtihanıdır evladından sebep ne olursa olsun ayrı kalmak..
Kızım şimdi gözlerimin önündeydi..Hala inanamıyordum onu gördüğüme.. Ona dokunmadan da inanamayacaktım..
Yavaşça ona doğru yürüyüp, tamamen yanına gelip karşısına geçip oturmuştum..
Eline almış olduğu bir kaç yapboz parçasını ait oldukları yerlerine yerleştirmeye çalışıyordu..Beni görünce önce bir şaşırmış, daha sonra şaşkınlığını üzerinden atıp elindeki yapboz parçalarını yerine yerleştirmeye devam edip konuşmuştu..

Seo-yeon:Siz babamın bahsettiği yeni öğretmenim olmalısınız..

Öyle mi tanıtmıştı beni..

Yun:Evet..Hatta daha fazlası..

Seo-yeon:Evet bir süre okula gidemeyecekmişim..

Gözlerimden, önümde dizlerimin üstünde bağladığım ellerime damlayan bir kaç damla göz yaşımla ağladığımı yeni fark etmiştim..Hemen iki elimle yanağımda kalan yaşlarıda silip konuşmuştum..

Yun:Evet bir süre beraberiz ama Yeon seninle biraz konuşmalıyız..

Sanki kocaman bir insanmış gibi elindeki parçaları yerleştirmeyi bırakıp, gözlerime büyük bir ciddiyetle bakmıştı..

Seo-yeon: Tabiki konuşabiliriz..

Ellerinden tutup oturduğu yerinden kaldırıp daha rahat edebileceği üçlü bir koltuğa oturmamızı sağlamıştım..
Zorlanıyordum çünkü gerçekleri söylediğimde vereceği tepkiden korkuyordum..

Bana inanmayabilirdi.. Haklıydı da bir çocuğun asla anlam veremeyecegı şeyler söyleyecektim birazdan çünkü..Hala elleri ellerimde elimden geldiğince konuşmalarımla onu sakinleştirmeye çalışıyordum..

Yun: Seo-yeon..! Lütfen sana  birazdan söyleyeceklerime inan olur mu?

Hala şaşkındı..Bende ısrarla ellerinden tutup konuşmama devam ediyordum onu inandırmak adına..

Yun:Bu dünyada hatta tüm dünyalarda sana zarar vermeyecek tek kişiyim..

Hala hiç birşey bilmez gibi bakıyordu gözlerime..Derin bir nefes alıp bundan yaklaşık bir hafta önceden bahsetmiştim..

Yun: Hatırlıyor musun..! Daha geçen hafta doğum gününde anneni istemiştin..

Gözlerini sonuna kadar açıp şaşkınlıkla konuşmuştu kızım..

Seo-yeon:Sen bunu nerden biliyorsun peki...?

Yun: Dilediğin her dileğini biliyorum çünkü..5 yaşında babandan çok istediğin o oyuncak bebeği, 4 yaşında seni götürmesini istediğin o luna parkı, 3 yaşına kadar hergun babanla yatmanı, 2 yaşında anneni kaybetmeni..Ben herşeyi biliyorum..

Bir an kızımın ellerini ellerimden çekmesiyle neye uğradığımı şaşırmıştım..Ayağı kalkıp benden uzaklaşıp konuşmuştu..

SY: Sen tüm bunları nasıl biliyorsun..Babam..! Babam, o nerde? HARİ..!

Birden Hari'ye seslenmesi ile hemen yanına yaklaşıp, bir elimle belinden tutup diğer elimle ağzını kapatıp, onu susturmak için konuşmuşmaya başlamıştım..

Yun: Seo-yeon, lütfen..Şişşş..! Sus lütfen beni dinle..Bak sana herşeyi anlayacağım lütfen..!

Başını aşağı yukarı sallayınca kollarımda kıvranmayı bırakmıştı..Bende elimi ağzından çekip tekrar konuşmuştum..

Yun:Bundan 4 yıl önceye kadar herşey çok güzeldi..Sen baban ve ben..

Bir anda kızımın ağlaması ve bağırmasıyla  tekrar bir şok yaşamıştım...

⭐Oy Verin oy⭐