Geri Dönüş (J.H.) (Tamamlandı)

24 Bölüm

Oy kullanın lütfen lütfen 🙏🙏

Kızımın küçük bedeninden ayrıldığım an gözüm kapıdaki bedene takılmıştı.. Kızgın duruyordu..Kızgın olduğu kadar da anlamsız bakıyordu..Bizi izlediği yerden ayrılmak yeni aklına gelmiş gibi bir hışımla yanımıza yaklaşmıştı..

Hoseok:Sen..! Nereden geldin..!?

Sorusu sert ve banaydı.Bunu, kızımı kucağına alıp bana bakarak kurduğu cümleden anlamıştım..Herşeyin koptuğu andı işte bu benim için, Benden şuan kızını korumaya çalışıyordu..Az önce söylenenlerden ne ve ne kadarını duymuştu..Duyduğu şeyleri aklında  nasıl yorumlamıştı peki..Bir süre kucağındaki  kızının saçlarını oksayip benden yanıt beklesede verebilecek bir cevabım olmadığı için bende susmayı tercih etmiştim..

Hoseok:Sana diyorum nerden geldin..

SY:Baba..!

Gözleri bir anda kızıma kaymıştı..

Hoseok:Korkma ben burdayım kızım..

Kızım benden korkmuyordu zaten..! Bunuda nereden çıkarıyordu..

SY: Korkmuyorum baba..!

Biraz şaşkınca da olsa kızıma kaşları çatık bakmıştı..

Hoseok: Seni annen olduğuna mi inandırmaya çalışıyor..!

Dalga geçer bir tavrı vardı..Bu durumun yani benim bu evrene geri gelmemin imkansız olduğunu düşünüyordu.. İnandığımız değerler vardı ama haklıydıda bu bile onu ikna etmeye yetmezdi..Zaten onu  ikna için uğraşamazdım.. Uğraşırsam kesinlikle bu benim sonum olurdu..

Hoseok:Tam bir saçmalık hemen eşyalarınızı toplayın..! Buradan bu evden  gidiyorsunuz Bayan Soo..

Ne..! Ama neden..! Beni dinlememişti bile.. Arkasını dönüp öfkeli bir şekilde gitmeye yetenecekken söylediğim şeyle duraksamıştı..

Yun:Hoseok dur..! Açıklamama izin ver...

Burada olduğum süre boyunca hiç ismini yanlız kullanmamıştım..Kendimde ona asıl beni hatırlatan, güvendiğim bir sürü şey vardi.. Bunlardan biride sesimdi..Zaten şuan duraksamasının tek sebebiydi bu sesle ona ismiyle seslenmem..
Dursada yönünü bana dönmemişti..Babasının omzunun üstünden benimle göz teması kuran kızımın üzgün olduğunu yeni fark ediyordum..Bu şuan ilgileneceğim konu olmadığı için şimdilik bunu es geçip tekrar az önce kurduğum cümlemi kurmuştum

Yun:Herşeyi açıklayacağım..

Hala sırtı bana dönüktü..Kızımı yavaşça yere indirip onunla göz teması kurmuştu..Sağ elini saçlarına atıp uyarır mahiyette konuşmuştu..

Hoseok:Sen şimdi  odana gidiyorsun tamam mı bende hemen geliyorum..

Kızımı benden uzaklaştırmasının hesabını daha sonra olayları çözdüğümde soracaktım..Kızım her ne kadar itiraz etsede Hoseok onu hiç dinlememiş ve odadan göndermişti..

Hoseok: Dinliyorum.. Açıkla..!

Ne diyecektim şimdi..İtiraf mi etmeliyim inkâr mı! Hangisine inandırmak daha kolay olurdu...Sağ elimle sağ tarafımda yüzüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına alıp, karşımda kollarını göğsünde birleştirmiş bir kaşı yukarda beni dinleyen Hoseok'a açıklama yapmak için aralamıştım dudaklarımı.

Yun:Şimdi.. Şöyle..Hoseok bak..

Tam tüm gücümü toplamış konuşacağım sırada hemen yanımda yükselen ışıkla Samandırayı görmüştüm. Hoseoku umursamadan, o ihtişamlı eteklerinden tutup yönünü tamamen bana dönmüştü