20. Bölüm

133 20 7
                                    

⭐Okuyanlar oy vermeyi unutmayın lütfen ⭐

Kızım koşarak  aşağı indiginde onu ikna etmenin
bu kadar kolay olacagini hic düşünmemiştim...O
hızla inerken merdivenleri bende onun arkasindan
ilerliyordum... Merdivenler bittiği anda sesini Hoseok'a duyurmak için yükseltmişti.m

SY:Baba bak saclarima nasil olmus...?

Hoseok, şaşkınca bana bakınca tekrar onu muhattap
alıp kendi etrafinda bir kac kez dönen kızına bakmıştı...

Hoseok: Gercekten cok yakismis...Cok guzel bir kiz
olmus benim prensesim...

SY:Hari'ye ve babaannemede gostermeliyim...

Yeon saclarinin sevinciyle ilerlerken Hoseok bana dogru
ilerleyip aramızdaki mesafeyi azaltınca konusmustu...

Hoseok:Sen gercekten bunu nasil basardin...O, o
saclarini cok severdi...

O gulmek icin gozlerini kisinca bende Gülümsemiştim

Hoseok:Bana belkide bakışın değişecek ama...
herseyinle karima benziyorsun...Sende Onun kadar
harika işler başarıyorsun...Ve bu istemsiz beni sana
itiyor Yun...

Boyle bir cumle karsisinda tam olarak ne demeliydim...
Farz edelim onunla hic bir birini tanimayan iki insandik,
peki ben aramizda yeni duyguların başlamasına
yolu nasil acabilirdim...Bir an aklim Hoseokun bana
duygularini açtığı o ilk ana 8 yil onceye gitmisti...O
zaman cok daha kolaymis durum çünkü o bana
asikti...Asik oldugu kisiyi bir baskasi sanmiyo6rdu...Kisa
süreli bulundugum durumu cozmeye calissamda
icinden çıkmamıştım. Bu süre icersinde gözlerini
benden ayirmayan sanki cevap bekleyen bir Hoseok
vardi...Ama verebilecek bir cevabim asla yoktu bu yüzden
çözümü kacmakta buluyordum...Elbette amacina
ulasmak uzere olan bir Hee-Yun olarak.

Yun:Ben bir Yeona bakayim...

Tam arkami donmus ilerleyecekken bilegimden
tutup beni kendine cekmisti...Hayir tabiki bu kadarini
beklemiyordum...
Cok yakin degildik birbirimize cok uzakta degildik...Eski
kari kocaya gore bu mesafe uzak bile sayılırdı ama bir
bakici ve cocugun babasina göre oldukca yakindik simdi
tam olarak biz neydik bende bilmiyordum...Gozlerini
gozlerime kenetlediginde bana bu evin bakıcısıymışım
hissini vermemisti...ama nedense ben rahatsiz olmus,
gozlerimi bilegimde olan eline indirmis bakmistim...0
ise hala gozlerime bakiyordu...Ne yapsam faydasiz gibi
hissettigimde bende gozlerinin icine bakmistim. Bir süre
oyle devam edince elini bilegimden cekip benim ondan
azda olsa uzaklasmami saglamisti...

Hoseok:Sende bilmedigim birsey var...Sanki Yun'un yerine
gonderilmis bir Yunsun... ama az kaldi çözeceğim... Tamam
simdi Yeon'un yanina gidebilirsin...

Gozlerime hic bakmadan bana gitmem icin izin
vermisti...Beni eski Yun olarak sevip, öpmeden once Yun
oldugumu anlar yada düşünürse ne olurdu acaba...
Bunu hemen Samandiraya sormallydim...Hizlica tek
kelime etmeden odama çıkmıştım...Ellerimin ic kisimlarini
önümde birlestirip yukari bakip Samandiraya oyle
seslenmistim...

Saatler gecmesine ragmen tek gelen kişi
kizimdi...Saclarini o kadar begenmisti ki onlarca
düşünceyle odada volta atan beni umursamiyordu
bile...Ama ben oyle mi aklimda onlarca soru
vardi...Kizimin hastaligi, Hoseokun beni sevip
sevmeyecegi ve ilerde bizi nelerin bekledigi...Hala
odada dört dönerken kızımın sorusuyla kısa bir
duraksamıştım...

SY:Cidden neyin var senin boyle...?

Simdi buna ne cevap verilirdi ki...! Tekrar oldugum yerde
volta atmaya devam etmis ayni zamanda konusmustum da...

Yun: Önemli birini bekliyorum...Hala gelmedi...

Pek şaşırmışa benzemiyordu cunku normal bir kisiden
bahsettigimi sanmıştı bunu kurdugu cümleden
anlamistim...

Geri Dönüş (J.H.) (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin