19. Bölüm

119 21 0
                                    


             =Oy =⭐

Aklima gelen bir cok seyin dilime dökülmemesi icin
kendimi sıkıyordum...Aksi halde tek yön bir bilet alipbu dunyadan gelmemek üzere gidecektim...

Yun:Benim tek düşüncem Yeon, Onun sağlığını düşünüyorum lutfen sizde düşünün...Sizi bugün
benim gördüğüm gibi görseydi... Eminim en az benim
kadar üzülürdü...

Bir anda agzimdan cikan son sözle...
Dedigim seye lanet etmistim...Simdi nasil
toparlayacaktim...Hoseok duymasina ragmen belli
ettirmemeye calisiyordu...Aslinda duymus olmasini
ve son cumlemi algilamasini isterdim ama o üzerinde
bile durulmaya gerek gormemisti...

Hoseok:Burasi benim evim ve Seo-yeonda benim kizim...

Karsimda sag kaşını kaldırmış bana bakan Hoseok
gayet kendinden emindi ama yanıldıgı birsey vardi...O aynı zamanda
benimde kizimdi...

Yun: Anliyorum...

Bu laftan sonra aslında o kadarda soylenecek bir soz
kalmamisti...Cikmak icin izin isteyip tam gitmek icin
yeltenecegim sirada konusmasiyla duraksamistim...

Hoseok: Aslinda biliyor musun...! Geldigin günden bu
yana bunu düşünüyorum...

Yönümü kapinin tam aksine Hoseoka dönmüştüm...
Pur dikkat onu dinliyordum...

Hoseok: Bilmiyorum...Cok benziyorsunuz...!Bazen onun
öldüğünü bilmesem...Sen oldugunu düşüneceğim...

Ne yani benim Yun, yani karsi oldugumu mu
düşünüyordu, aramizdaki benzerliklerin farkina
varmışmıydı...!? Yüzüme baktığında devam etmesi icin
onu ikna eden bakışlarımla karşılaşmış ve tahmini
konussada, her zamanki kendinden emin tavırlarınıda
ihmal etmeden konuşmasına devam etmişti

Hoseok: Bugünde o yuzden Yu-jini öpemedim...Onu
unutamıyorum. Karimi yani...Benim icin herseyiyle cok
farkli biriydi...ilk defa ona bu kadar benzeyen birini görüyorum...

Saskindim saskinligim hem kocamın yillar gecmesine
ragmen beni gercekten unutamamasi hemde Yu-jini
öpmemiş olmasiydi... Nedensizce mutluydum...

Hoseok: Özür dilerim...Bian dertlesmenin iyi olabilecegini
düşünmüştüm...

Yavasca yanina yaklasip oylece karşısında
beklemistim...Konusmam zor olacaktı

Yun:Asil ben özür dilerim biraz sert çıkıştım...Ama sizin
yada Yeon'un... Üzülmesini istemiyorum...Bu evlilik fikri
kızınıza, size iyi gelmiyor... Üstelik disardan bakan herkes
bu evliligi eskiye duydugunuz aile hasretinden, kızınızın
anne ihtiyacini gidermek icin yaptiginizi anlar...Ama
bana sorarsanız boyle birseye gerek yok...Tabi sormuyor
olabilirsinizde...

Ben gülümsemiştim...Oda gülmüş ve basini olumlu
anlamda salladığında tekrar konusmustum...

Yun:Siz zaten baba olarak kızınıza yetiyorsunuz...

Hoseok: Teşekkür ederim...Aslinda Yu-jinle uzun
zamandir konusmak istiyordum ama bu onu ikinci defa
yari yolda birakmak olacak...

Yun: Ama bir öncesi siz evlenmeden once karşılıklı
anlaşılarak bitirilmis bir ilişki...Yani ilkinde siz onu yari
yolda bıraktıysanız oda sizi bırakmış...Oyle degil mi?
Hem mutsuz bir iliskidense sağlıklı ayrılık en iyisi.

Basimi kaldırdığımda hala saskinca bana bakan bir
Hoseok vardi...

Yun: Ne...!

Hoseok:Bir ihtimal büyücü olabilir misin...Yada sihirbaz...

Geri Dönüş (J.H.) (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin