22. bölüm

134 22 1
                                    


Merhabalar ben bugün bölüm atmayı unutuyordum nerdeyse yaa neyse geç olmadan attım.🤗🤗 keyifli okumalar 💪💪

Lütfen oy vermeden okumaya başlamayın önce oy ⭐ ⭐

Oy ⭐

Benim için Hoseokla yeniden bir aile olma yolunda bulunan engellerden en büyüğü ortadan kalkmıştı..Bunu hatırladıkça mutlu olsamda bu ayrılığa sebep olan 3. kişi olduğumu düşünmem beni üzüyordu..

Eskiye dayalı asıl kişi olsamda, şuan ki konumum, bir süre ikinci kadın olma düşüncesine itiyordu beni..
Gözlerine bakmak içimi rahatlatsada istemsiz tedirginliği de beraberinde getiriyordu..
Henüz gözleri gözlerimle buluşmuşken konuşmuştu..

Hoseok: Bana ve Seo-yeona iyi geliyorsun..

Bana uzun uzun bakarak kurduğu cümlesini bedenini dikleştirip, elini elimden cekerek düzeltme gereği duymuştu...

Hoseok:Ozelliklede Seo-yeona. Size karşı sanki hassas..

Az önce bir cesaretle elimi tutan adam kadar şimdiki halinde o cesaretten eser yoktu..Benim kendinden ziyade kızıma iyi geldiğime kendini inandırmaya çakışan bir Hoseok..Güya sadece kızı bana karşı hassas olan bir Hoseok...

Derin bir iç çekip ona çaktırmadan yandan gülmüştüm..Başımı hızla aşağı yukarı sallayıp konuşmuştum..

Yun:Ahh..! Tabi yaa..! Evet Seo-yeon..!

Her halinden belliydi utandığı ama bana karşı bu davranışı garip gelmiyordu, en azından bana garip gelmiyordu çünkü biliyordum neden yaptığını..Bunu bana bu 3 ay içerisinde defalarca açıklamıştı..

***

Eve geldiğimizde Seo-yeon hızlıca elini yüzünü yıkayıp odasına koşmuştu... Hoseok her ne kadar arkasından "koşma, etme" desede ben çokta bişey söyleme gereği duymamıştım.. Hastalığı iyiye gittiğine göre biraz fazla koşup eğlenmesinde sorun görmüyordum..

HOSEOK

Yol boyunca arabanın arka koltuğunda oturan,

.kızım ve en az annesi kadar iyi anlaştığı bakıcı Yun'a bakmıştım..Konuşmasa yada hareket etmese dünyanın en farklı insanı derdim ve kesinlikle ilgimi çekmezdi ama konuşunca yada hareket ettiği an herşeyiyle Yun'a benziyordu..Dış görünüşüyle tamamen farklı olan eski karımı bana hatırlatmaya yetiyordu ve o anda ilgimi çekmeye başlıyordu..
Yun karım, benim için değerli olan bu hayattaki tek kadındı..Ona karşı yaptığım ihanet bile ona daha fazla baglanmamı sağlamıştı.. İstemsiz kısa bir gözlerimi kapatıp, tekrar açmıştım..Bi an karımla geçirdiğim güzel yıllarımı hatırlamak istemiştim sadece ve düşündüğüm her güzel ânı en az onu sevdiğim kadar iyi hatırlıyordum

Evden içeri girer girmez Seo-yeon elini yüzünü yıkayıp odasına doğru koşarak yanımızdan uzaklaşmıştı..

Hee-Yun'un yanımızda çalışmaya başlamasından bu yana kızımın Onunla ne kadar iyi anlaştığıninda farkındaydim..Bu beni içten içe mutlu ediyordu..

Yun:Birer kahve yapsam içer miyiz..?


Oturma odasına geçerken, sorduğu soruyla, tüm düşüncelerimden ayrılmıştım.. Duyduğum soruyla kahve teklifini düşünüyormuş gibi yapsam da asıl düşündüğüm şey kızımın Hee-Yun hakkında ne düşündüğüydü..Oturma odası fikrini değiştirip, yüzümü Hee-Yuna dönmüştüm..

Hoseok:O zaman siz kahveleri yapana kadar bende bir Seo-yeona bakayım.

Başıyla beni onaylar onaylamaz kızımın az önce çıktığı merdivenleri çıkmıştım..Aklımda artık çok az soru işareti vardı..O azlardan birini daha yok etmek içinde kızıma bir kac soru sormalıydım..

Yavasca karşımda duran pembe süslerle bezenmiş olan kapıya bir iki defa vurup, yavaşça aralayıp, başımı yarı bedenimle birlikte içeri sokup konuşmuştum..

Hoseok:Benim kızım.. Gelebilir miyim?

Çok geçmeden olumlu cevabı almıştım..

SY:Evet baba gelebilirsin..



Aldığım olumlu yanıtla bedenimi tamamen içeri atıp ellerimi koyu mavi kot pantolonumun ceplerine yerleştirip, rahat bir üslupla hiç konuşmadan odasında gezinip, kitaplığında bulunan kitaplarının yanına gelmiştim..Ellime 6 yaşına uygun bir masal kitabı alıp kendimce incelemeye başlamıştım..Her zaman olduğu gibi şimdide masallarda çok gereksiz bulduğum şeyler vardı..İyi ve kötü karakterin yanlış anlatımları buna örnekti her zaman..!Bunları düşünürken yüzüm istemsiz şekilden şekile giriyordu..
Tüm bu sürecte kızımın beni izlediğini kurduğu cümleden anlamıştım..

SY:O kitapların sana göre olduğunu düşünmüyorum baba..!

Kollarını göğüs hizasında toplayıp, ne yaptığımı sorgular ifadeyle bana baktığını görünce, Asıl açmam gereken konuyu daha çok hatırlayıp, gerilmiştim...
Derin bir nefes alıp konuşmuştum, elimdeki kitabı yerine bırakarak..

Hoseok:Şimdi bırak kitabı falan..Yunla aran nasıl?

Onunla bir baba kızdan öte, iki arkadaş gibi olamak istediğimi düşünmesi için bu kadar net ve samimi konuşmuştum..

O ise az önceki tavrına birde çatık kaşlarını eklemişti..Bir müddet bana böyle bakıp daha sonra sanki birşeyleri boşvermiş gibi arkasını dönüp odasında yerde bulunan oyuncaklarını toplayıp konuşmaya başlamıştı..

SY:Çok iyi biri..Yani Yu-jinden iyi..!Yani biliyorsun onu pek sevmezdim ama Yun öyle değil baba..!

Benimle böyle konuşunca aslında kızımın gözlerimin önünde nasılda büyüdüğünü düşünmüştüm..Ya daha önce onu hiç böyle dinlememiştim yada şimdi bu fikir banada mantıklı geliyordu.. Yani Yun'un Yu-jinden çok daha iyi oluşu fikrî..

Gün geçtikçe her şey beni daha çok şaşırtıyordu..En az şuan duyduğum sözler kadar..Karşımda durmuş minicik elleriyle ilgilenen düşünceli kızıma bakmıştım


SY: Baba..! Annem Yun'a benziyor muydu..? Yani Onun gibi miydi..?

Asla degildi diyemezdim..Bir çok şeyiyle Bakıcı Yun karıma benziyordu..Minicik kızımda en az benim kadar annesini özlemişti belliki..Kızıma yaklaşıp dizlerimin üzerine çöküp ellerimi kızımın yanağına koymuş ve konuşmuştum.. Söze nerden bulduysam ordan başlamıştım..

Hoseok:Benim için tek önemli şey sensin kızım..Senin sağlığın ve mutluluğun.. Herşey senin mutluluğun içindi biliyorsun..

Tekrar derin bir nefes alıp sorduğu soruyu yanıtlamıştım..

Hoseok:Evet benziyor annene..Annende onun gibi naif ve anlayışlı biriydi..

Ellimi kızımın yanağından cekip verdiğim cevapla arafta kalan kalbimi düşünmüştüm..Benden habersiz bakıcı Yun'a sırf karıma benziyor diye akıp giden ama hala karıma ait olan kalbimi düşünmüştüm..

Ne yapmalıydım, en doğru karar neydi..?Nasıl davranmalıydım..? Hiç birşeyi bilmiyordum
Tekrar gözlerim kızımı bulunca sanki aklımı okuyor gibiydi..

SY: Baba Sende mi Yun'u sevdin..?Tıpkı benim annemi sevdiğim gibi..Sende annem gibi mi sevdin Yun'u..?

Şimdi bu soruya nasıl bir cevap verilirdi ki...!Sevmek miydi içimdeki bu sevgi helede hayatımdaki en değerli kadın gibi..!

⭐⭐⭐Oy verin canlar oy ⭐⭐⭐⭐

Geri Dönüş (J.H.) (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin