14. Bölüm

305 42 5
                                    


Sabah kulağımı tırmalayan alarm sesi uykumu katlederken gözlerimi açtım. Kalktığımda açılmış gri koltukta üzerimde spidermanlı battaniyeyle uyuduğumu gördüm. Ne yani beni uyandırmamışmıydı?
Üzerimden battaniyeyi itip doğrulduğumda daha da şaşırtıcı bir ifadeyle karşılaştım.
Üstümü değiştirmişti, gri askılı ve siyah şorttan oluşan gecelik takımı giymiştim.

Hesap sormak için yerimden kalktım ve koridorda gezinip odasını aradım. İleride kapalı bir kapı vardı sanırım orasıydı.

Tıklatıp içeri daldım.
"Çağan beni neden uyandırmadın!"

Yorganına sarılmış kıyafetsiz şekilde uyuyordu yarım ağız mırıldanarak cevap verdi.
"uyuyordun çünkü, uyandırılmayı sevmem."

"Ayrıca neden üstümü değiştirdin ?!!"

"Rahat uyuyamazsın diye, seni çıplak görmem sorun olmaz herhalde."

İç çamaşırlarım duruyordu konuyu dalgaya aldığını düşündüm.

"Çağan! utandırma beni, bakmadın."

"Utanma."

"Utandım."

"Utanmadın."

"Kim demiş... Utandım işte."

"Utan. Herşeyi gördüm."

"Çağan!"

"Yalan söyledim."

"Eminim öyledir.."

"Değil zaten. Gördüm."

"Tamam, susar mısın artık"

"Olur," dedi sigarasını ağzına götürürken.

"Ben içeri gidip abimi arayacağım merak etmiştir."

---------🌼-----------

Telefonu elime aldığımda Ushan'dan 15 cevapsız arama vardı. Mesajlara girdiğimdeyse;

Neredesin kızım yine sen saat 3 oldu.

Telefonunu aç!

Umarım geçerli bir sebebin vardır.

ÖLDÜYSEN SENİ GEBERTİRİM!!!!

Eve gel çabuk Gazel neredesin????!

Annemler geldi seni soruyorlar sıçtım.

Çabuk gel.

Beni bu durumda bıraktın ya,

Bolu yemiş durumdayım şuan arkadaşında kaldı falan dedim.

Bak eğer ÖLDÜYSEN seni diriltir tekrar öldürürüm!!

Gazel sıçmış durumdayım gel beni kurtar.

NERDESİN LAN NERDESİN!!!

"Hassiktir." Lan ben nasıl unuturum, telefonun bildirim panelini indirdim baktım, evet salıydı.

Hemen yerden kıyafetlerimi aldım ve kapıya koşuyorum ki Çağan arkamdan seslendi. "Anahtarlarını unutmuşsun."

Çabucak arkamı dönüp elindeki anahtarlığımı aldım. "Sağol"

"nereye."

"Annemler gelmiş, abim sallamış birşeyler ama sanırım üstüne gitmişler biraz,"

Beni takmayıp banyoya girdi.

Yerdeki sporlarımı giyip evden çıktım. Abimin bana daha az işkence uygulaması için daha hızlı yetişmem lazımdı. Yoldan bir taksi çevirdim ve hızlıca adresi tarif ettim.
Vardığımızda adamın eline buruşuk parayı sıkıştırıp binaya koşarak girdim.

----------🌼----------

Annem kapıyı açtığında nefes nefese kalmıştım. "Hoşgeldiniz annee."

Boynuna sarılıp soluğunu düzene sokmaya çalışırken Ushanın arkadan rahatlamış bakışları gözüme takıldı.

"Hoşbuldum kızım da sen hoşgeldin asıl. Neredeydin." bu soruyu sanki bana değil abime yönetiyordu şeytani gülümsemesiyle.

"Anne bir dur içeri geçip soluklanayım"

Ayakkabılarımı çıkarıp mutfağa girdim annemse salona geçti. Ushan hemen yanıma sızıp adam öldürmüşüm gibi bakarak
"Ben anneme Ayla dedim ama sonra konuşacağız o meseleyi seninle."

Aptala yatarak, "niye ne oldu."

"Şimdilik fragman vereyim blogunu bilgisayarında açık bırakmışsın."

"Abi özelede mi saygın yok."

"Senin bana saygın yok mu lan! Kaç saattir mesaj atıyorum sana."

Bardaktaki suyu kafama dikip içeri geçtim.
"Anne, baba tekrardan hoşgeldiniz. Ben odama çıkıyorum, görüşürüz sonra."

Babam lafa girdi, "kızım yeni geldik daha, nereye."

"Boşver Taylan, klasik Gazel işte."

---------🌼----------


Kapıyı açtığımda Ushan zaten beni odamda bekliyormuş. Yatağıma atladım, yaslanıp
"e anlat ne derdin var."

"Hem suçlu hem güçlü.. Bu senin akşam gittiğin Ayla." Eliyle tırnak işareti yapıp
"mesaj geldi. ~Napıyosun kanka arıyım mı~ diye."

Yanıma oturup dirseklerini bacaklarına dayadı ve parmaklarını iç içe geçirdi.
"Ne boklar yiyiyorsun sen?"

Daha fazla yalan söylemeyecektim çünkü abimdi bu, ikinci kez yakalanırsam sokağa çıkma yasağı bile alabilirdim. Normalde böyle şeylere açık bakardı ama ne kadar sığıntı gibi davransa da bana, benim için en düzgün insanı bulmadan diğerlerine kaptırmayacak gibi duruyordu.

Polisler tarafından kovalanan birinde kaldığımı söylesem sonum pek hayır değildi.
Olayları biraz değiştirerek anlattım.

"Tamam anlatcam sana, ama kızmak yok tamam mı?"

Sinirli ve tehditkar bakışlarını üzerimden çekmeden, "anlat"

"Ben sosyal medyada biriyle tanışmıştım."

nefes alışverişinin sertliği artıyordu sanırım iyi yerden girememiştim. "işte, baya konuşmuştuk. Öylesine çağırmıştı, ama sonra uykum geldi benim normalde gelecektim gece, uyandırmamış beni. Başka hiçbişey olmadı."

Oturduğu yerden kalkıp elindeki pet şişeyi ezerek gezinmeye başladı.
"Herife bak ya, uyandırmamışmış."

"Ushan senin hikayelerinde pek hoş değil. Böyle konuşmaya hakkın yok!"

"Allah Allah ben haber veriyorum ama sana dimi! Hakkım yokmuş. Salağa bak, tabi sen çekmedin azarı!"

Annem kapıyı açtı,
"Ne bağırıyorsunuz yine ses aşağa kadar geliyor."

"Yok birşey anne." Tekrar bana döndü, "birgün elimde kalacaksın Gazel." diyerek çıktı odadan.

Bana soran bakışlar yönelten anneme cevap verdim "yok birşey."

DUYGUSUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin