My Sweet Angel/Yoonkook ✔

18

Jungkook

Bu Yoongi!

Şeytan gülümseyişiyle dudaklarımızı ayırdığı zaman küfretmeden edememiştim. "Seni öldüresiye sikmezsem en adi orospu çocuğuyum!"

"Sakin ol bebeğim, bu kadar azdığını bilmiyordum. "

Sinirlerim tavandı. "Şaka mı yapıyorsun lan?"

Sırıtarak lavabodan çıktığında şaşkınca arkasından bakıyordum.

Yoongi içeriye girip kapıyı kapattı ve yalnız olmamızı sağladı. "Sanırım beni kandırdın hmm?"

İnkar ettim. "Yemin ederim yok öyle bir şey, sen geldiğin için-"

Omuz silkti. "Bana açıklamana gerek yok. Sonuçta sevgili değiliz. "

"Ama seni kandırmadım! O göt piçliğine senin görmen için yaptı!"

Güldü. "Cidden sinirlenmişsin."

Bıkkınlıkla konuştum. "Çünkü o bir şeytan, lanet olsunki
damarıma basmayı acayip iyi biliyor."

"Neyse, çıkta işeyeyim."

Lavabodan çıktım ve onu tek bıraktım.

Benim sinirlenip kuralları çiğnemem için yapmadıysa benim adımda Jeon Jungkook değil!

Şaka gibi ya resmen bir şeytanla öpüştüm!

Tepinerek üst kata çıktım. Jimin'in kolumu tuttuğu zaman ona döndüm.

Gözler dolmuş, burnu kızarmıştı. "Benden laf aldıktan sonra onunla öpüştün mü? Sana inanmıyorum."

Bu şeytan düşündüğümden dahada şerefsiz çıkmıştı. "Yanlış anladın Jimin dinle beni-"

Alayla güldü. "Neyi dinleyeceğim? Yalanlarını mı? Seni iyi biri sanmıştım ancak şeytanın tekiymişsin."

Yanımdan gittiği zaman sinirden kalbim sanki maratona çıkmışcasına atmaya başlamıştı. İnanamıyorum, onlara yardım etmeye çalıştıkca gözlerinde şeytan olmaya başlamıştım. Sinirden ağlamaya ve duygu karışımları yaşamaya başlamıştım. Hemen aşağı inip ceketimi aldım ve beceriksizce giydikten sonra kendimi evden attım.

Yere çömelip merdivenlere oturdum ve başımı ellerimin arasına aldım. Bir şey yapıp ona kendimi affettirmem gerekti. Ancak bana inanmıyordu bile.

Düşündüğü şeye bak ya, aklıma bile gelmeyecek planlar yapmış.

Derin derin nefesler almaya başladım. Resmen kriz geçiriyordum. Omzuma dokunan el ile arkama dönmüştüm.

Bu hoşlandığım adamdı. "İçki almak için dışarı çıktımda gördüğüm manzara pek iyi değilmiş." Yanıma oturdu ve peçete uzattı. "Sümüklerin akmış."

Bu halimle gülerek peçeteyi aldım ve gözyaşlarımı sildim.

"Niye ağlıyorsun?"

Kekelemeye başlamıştım. "J-Jimin, Taehyung'u bilerek öptüğümü düşünüyor. Kimse bana inanmıyor, cidden acayip sinirliyim. O-o piçi öldürmem gerek. "

Titreyen elimi tuttu ve yüzüme eğildi. "Ben sana inanıyorum."

"Yalan söyleme." Herzaman yalan söylediği için ona güvenmemekte haklıyım.

Gülümsedi. "Cidden bu sefer yalan değil."

"Bir şey yapmazsam Jimin'in gözünde başkasının sevdiği kişileri çalan bir sürtük olacağım."

Ayaklandı ve benide kaldırdı. "Ben Jiminle konuşurum, boşver şimdi onları. Beraber gidip içki alalım."

Yürümeye başladığımıda elini tuttum. Elini tutmak beni rahatlatıyordu. "Teşekkür ederim."

Aslında bana moral vermesi bile bir iyilikti. Ancak küfür ettiğim için bu da sayılmayacaktı.

O iyilik yaptıkça ben kötülük yapmaya başlamıştım.

Böyle giderse şeytana dönüşebilirim.