Karaca yamaç amcasının söylediklerini duymuştu bir umut diğer aile üyelerine bakıyordu. Tabii ki kimseden ses çıkmamıştı sofradan kalktı tam odasına gidecekti ki annesini duydu
Ayşe:evlenince başka evde dursunlar yeterince kalabalığız
İşte şimdi bütün ümitleri bitmişti karacanın yürümeye devam ediyordu ki bu sefer babası seslendi
Selim:karaca odanda beni bekle!
Adımlarını hızlandırıp koştu karaca odasına doğru aşağıdan sesler geliyordu ancak karaca hiçbirini duymak istemiyordu yere çöküp elleriyle kulaklarını kapatmıştı kapının açılmasıyla kafasını kaldırdı. Gelen babasıydı yanına çöktü elleriyle karacanın yüzünü avuçladı.
Selim: yanına bir kaç parça eşyanı ve çantanı al gidiyoruz
Karaca:hemen mi? Gönderiyorsunuz beni bu evden bu kadar mı nefret ediyorsunuz benden
Dedi ve telefonuna yöneldi babası elinden telefonu aldı
Selim:bundan sonra bu telefonu kullanmayacaksın hadi karaca seni burdan kurtarıcam ama bundan kimseye bahsetme çabuk ol bekliyorum kapıda
Karaca ne olursa olsun babasını atlatıp azere gidebileceğini biliyordu. Usulca hazırlandı ve odasından çıktı bahçeye babasının yanına yöneldi.
Selim:git arabada bekle beni akın sende başını bekle
Sultan:nereye götürüyorsun kızı?
Selim:bu kimseyi ilgilendirmez bundan sonra benim çocuklarımla ilgili ben ne dersem o olacak kimse karışamaz
Dedi arkasından bağıran cumaliyi bile duymuyordu
Selim:akın tamam gidebilirsin sen
Akın:tamam baba yalnız bu kız çok ağlıyo ha diklat et içindeki canavar çıkabilir ha bi de selam söyle
Selim:akın!
Akın:tamam tamam güle güle kardeşim
Karaca:baba?
Selim arabayı çalıştırdı
Selim:torpidoyu aç
Karaca torpidoyu açtı
Selim:silahını aldın biliyorum bu yüzden ordan sadece bir telefon al bundan sonra bunu kullan evden kimseyi aramak yok benim dışımda tamam mı?
Karaca azerin numarasını hatırlıyordu bunu nasıl başardığını bilmese de içi rahattı
Karaca:tamam
Yolda geçen yarım saat boyunca karaca yüzünü hiç yerden kaldırmamıştı bir an nefes almak için kafasını kaldırdığında tanıdık bir yolla karşılaştı yüzünü babasına döndü ancak babası konuşmasına izin vermeden o avluya girdi Kurtuluşlarım eviydi burası ama neden? Dedi kendince karaca yoksa babası da mı biliyordu neler oluyordu?
Selim:arabada bekle
Azerin adamları silahlandılar
Selim:silahım yok azeri çağırın bana konuşmam lazım
Koruma:sana neden güvenelim
Selim:tekim kızımdan başka kimse yok yanımda
Koruma:karaca abla varsa kimse kimseye zarar vermez bekle burda
Selim tekrar arabaya döner kızını elini tutar
Selim:bugüne kadar yapamadığın m herşey için özür dilerim kızım seni koruyamadım ben kendi ailemden ama bundan sonra senin istemediğin hiç kimse senin hayatında olmayacak şimdi seni buraya getirdim çünkü ben kızımı tanıyorum benim kızım sevmiş kimselere benzemez benim kızım sevdi mi tam sever ve en güzel sevilmeyi hak eder biz beceremedik ama umarım azer bunu başarır
Karaca:babam
İkisi sarılırlar azer içerden çıkmış onları büyük bir şaşkınlıkla izliyordur.
Selim:şimdi biraz azere ayar çekeyim sen bekle burda
Selim arabadan iner
Azer:hoşgeldin-iz
Selim:hoşbulucaz inşallah
Azer:dinliyorum
Selim:bugün evde tatsız bi kaç olay oldu orası artık karaca için güvenli değil ben de sana kızımı getirdim hiç bir baba bunu yapmaz ama ben artık kızımın mutlu olmasını istiyorum bu konu da sana güveniyorum beni yantılma yamulturum sakın ha bu kızı sahipsiz sanma arkasında kale gibi babası var. Şimdi öp şu elimi kızımı çok sev gerekirse benden bile koru duydun mu beni?
Azer:ben karacayı seviyorum ömrüm bitse bile severim beni başkalarıyla karıştırmayın ben tuttuğum eli bırakmam içiniz rahat olsun siz bizim sevdamıza inandınız bize güvendiniz güveninizi boşa çıkarmam bu evin kapısı size de her zaman açık karacayla burada mutlu olucaz buna inanın şimdi müsaadenle öpeyim elini
Selim azere elini öptürür. Ardından karacay gel yapar.
Karaca arabadan iner
Selim:güzel kızım aradığımda ulaşayım olur mu? Azer durmayın burda bi kaç hafta kaybolun anlarlarsa rahat vermezler
Azer:anladım
Selim tam gidecekken arkasını döner.
Selim:akının selamı var üstümde kalmasın
Azer:aleyküm selam
Selim arabasına binip uzaklaşır
Karaca ve Azer eve girer evde kimse yoktur. Karaca elindeki çantayı yere atıp kollarını azere dolar ve ağlamaya başlar
Azer:gülüm noluyor?
Karaca:anlatıcam herşeyi anlatıcam ama biraz kendime gelmeme müsaade et
Azer:tamam gülüm tamam
Azerle karaca bir bütün şeklinde yere çökerlerSelim eve geri dönmüş herkes soran gözlerle ona bakıyordu
Cumali:selim karaca nerde?
Selim:sizi ilgilendirmez
Cumali:lan oğlum naptın kıza
Selim:abii! Sizi ilgilendirmez dedim
Selim arkasına bile bakmadan odasına çıktı ayşe arkasından geldi sslim belinden silahını çıkardı ve yatağa uzandı
Ayşe silahı görünce ürktü ve aşağıya indi
Ayşe:yamaç
Yamaç:efendim yenge
Ayşe:silahı kullanmış keşke söylemeseydik
Sultan:ne?
Flashback
Karaca odasına çıktıktan sonra selim ve yamaç kavga etmiş yamaç selime karacanın azerle görüştüğünü söylemişti. Selim sanki bu durumu bilmiyormuş gibi davranıp sinirlenmiş gibi yapmış ve kızının odasına gitmişti.
Flashback
Nehir:karışma dedim sana
Damla:yok ya selim yapmaz karacaya öyle bişey herkes yapar(dedi imalı imalı ayşeye bakarak) ama selim yapmaz
Akın:yenge ben yapar mıyım sanki saçmalamayın babam bişey yapmaz kızına öyle biri değil o
Meke koşarak bahçeye girer
Meke:abi selim abinin arabasını ormanda görmüşler az önce ters bi durum mu var?
Bunun üzerine herkes bir telaşla ormana koşar...Azer karacanın sakinleşmesin beklemiş sakinleşince birlikte koltuğa oturmuşlardı. Elinde kahvelerle döndü geri
Azer:gülüm sen herşeyi anlatmadan önce ben bilet alayım babanı duyduk
Karaca:azer anlattıklarımdan sonra fikrin değişirse?
Azer:hele bak yav gülüm kalbimi kırıyorsun ama ben senş herşeyinle sevdim bunu bilmiyor musun? Şaka mı yapıyorsun
Karaca:seni seviyorum Azerİlk bölüm yayında sizce nasıl olmuş??
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Sevgili"den öte (TAMAMLANDI)
Non-FictionYalnızca AzKar Karaca Kurtuluş ve Azer Kurtuluşun Hikayesi.