Flashback Karaca önündeki evrakı aldı ve üzerine yazmaya başladı: Azer, sevgilim hayat insana her zaman güzel kapılar açmıyor bana açtığı tek güzel kap sendin seninle olmaktı ben sanıyordum ki önümüzde çok uzun yıllar var ama buraya kadarmış hayat bize mutlu olma şansı verdi sevgili seninle geçen her saniyeyi verdi. Şimdi ben gidiyorum ama içimde bi senle bana kızma çünkü gitmezsem size aileme dokunacaklar annemi kardeşimi seni kaybetmektense ben giderim affet beni sevgilim ve teşekkür ederim beni böyle güzel sevdiğin için. Flashback
Azer duyduğu silah sesiyle neye uğradığını şaşırmıştı. Elindeki silahı yere attı ve içeri daldı.
Yamaç anlamsızca yerde yatan karacaya bakıyordu karaca az önce onlara evi tarif eden çocuğun kucağındaydı Selim:meke? Meke:kurtardım abi ! Omzunda kurşun omzunda bacımı kurtardım Akın:karaca! Aç gözünü
Azer karacayı kucakladığı gibi tekrar koşmaya başladı peşinden Akın koşuyordu. Yılmaz kanlı kağıdı görünce almak istedi okuduklarıyla sinirlenmişti. Sırf onlara bişey olmasın diye kendini ölüme atmıştı kendini mi feda etmişti karaca mekenin sıkı sıkı tuttuğu celasuna baktı okkalı bi yumruk geçirdi ve
Yılmaz:nasıl oldu kim ateşledi ulan silahı Meke:sakin ol bi karaca kalbine dayamıştı silahı ben pencereden girdiğimde tetiğe basıyordu tam Yılmaz:ulan ben sizin
Cumali:bebe naptın sen ulan ölüyodu kara gülüm ! Yamaç:ben istemedim böyle olsun istemedim Salih:seninle sonra görüşeceğiz kapatın bunları buraya geliyon mu ben karakızıma gidiyorum Cumali:geliyorum tabi ulan
Herkes çukurdaki hastaneye koşmuştu. Kadınlarda gelmişti. Azer perişandı karacanın omzundaki kurşunu çıkarmak için ameliyata almışlardı yılmaz abisini öyle görünce çok üzüldü yanına çöktü Azer:nolmuş? Kim yapmış? Yılmaz:kendisi Azer:ne ? Yılmaz kağıdı abisine verir Azer:bu ne ? Yılmaz:tehdit etmişler karacayı belli ki boşanması için o da işte Azer:karacanın kanı?
Azer evrakın üzerinde yazanları okuyunca daha kötü oldu gidip o yamaçı gebertmek vardı ama buradan ayrılamazdı bi hışım fırlattı kağıdı cumalinin ayağına düşmüştü. Cumali kağıdı yerden aldı damlayla birlikte okumaya başladı onu dizleri taşımıyordu artık karakızı hayatından vazgeçecek kadar seviyordu o kızı azere baktı o da karakızını seviyordu Cumali:ah ulan yamaç ah!
Fadik adamlardan biriyle koşarak geldi hastaneye Fadik:kızım nasıl Yılmaz:ana sen niye geldin bu halde Fadik:kızım nasıl ? Yılmaz:bekliyoruz gel otur böyle Sultan:fadik hanım geçmiş olsun Kadın gözler kıpkırmızı olmuş sultan koçovalıya bakmıştı Fadik:hepimize geçmiş olsun Nehir:sizi doktor gördü mü? Fadik:gördü yavrum sağol
Akınla ayşe yere çökmüş birbirlerine dayanmış oturuyorlardı selim kafasını duvara hafif hafif çarpıyordu salih ameliyathanenin kapısının önündeydi herkes perişandı.
Saatler geçmişti alt tarafı omzundaki kurşunu çıkaracaklardı niye bu kadar uzun sürmüştü ki azer delirmek üzereydi içeriden hemşire çıktı
Hmş:merak etmeyin ameliyat başarılı geçti kolunda en az hasar kalması için uğraştık birazdan odaya alırız Yılmaz:sağolun abim bak duydun mu hadi toparlan artık bi elini yüzünü yıkayalım Azer:ben kendim giderim Yılmaz abisinin arkasından bakakalmıştı arkasını dönmüş yürüyecekken biriyle çarpıştı Yılmaz:yavaaş Duygu:ya bi git işine yavaşmış Yılmaz:hey allahım ya Duygu:abi ? Salih:iyi kızım iyi merak etme Duygu:ohh
Azer lavabodaydı yüzünü yıkamış elindeki yüzüğe bakıyordu kapıda onu cumali izliyordu Azer kurtluşua bak be bi koçovalı kızı ne hale getirdi adamı kendine kızıyordu keşke karşılarında değil yanlarında dursaydı azer ona doğru döndü birşey söylemeden gitti yanından
Karacayı odaya almışlardı karaca hala uyuyordu. Azer kimseye müsaade etmemiş kendisi girmişti odaya
Karaca:a-azer Azer:gülüm burdayım burdayım Karaca:iyisin? Azer:iyiyim tabi sen uyandın ya Karaca:silah elimden kaydı ben kalb- Azer:hişşt yorma kendini artık bak herkes dışarıda seni bekliyor Karaca:annem annem iyi mi? Azer:iyi merak etme o da seni soruyor Azer gidip kapıyı açtı fadik kolundaki sargıyı umursamadan içeri koştu yatağa oturdu Fadik:karaca güzel kızım iyi misin? Karaca:iyiyim anne iyiyim sen kolun? Fadik:yok bişeyim merak etme
Ayşe karacanın hiç böyle içten anne dediğini duymamıştı içi öyle bi cız etti ki gözleri dolmuştu
Akın:korktum be kızım Karaca:kurtulamadın benden Akın:öyle bi niyetim yok zaten :) Selim:sen bi iyileş o silahın hesabını sorucam ben sana meke olmasa napardık biz? Azer:ona da teşekkür edemedik Salih:edersin edersin Cumali:kara gülüm Karaca:amca? Cumali:ağrın sızın yok demi? Karaca:yok bişeyim iyiyim ben Duygu:deli arkadaşım benim Nehir:harbi gözü karasın Karaca:sen nasılsın nehir ? Nehir:iyiyim ben iyiyim :)
Dr:evet isterseniz evinize gidebilirsiniz yazdığım ilaçları düzenli kullanın ağrılarınızı hafifletsin Cumali:hadi biz de gidelim artık kurtuluş biz arayınca aç! Azer:hıhı Yılmaz:anne hadi sende arabaya dön bende şu çıkış işlemlerini halledeyim
Azer ve karaca odada yalnız kalmışlardı. Azer:niye yaptın? Karaca:özür dilerim ama mecburdum senden ayrılamazdım Azer:ben sensiz napardım peki bunu düşünmedin mi? Karaca:düşündüm ama annem yılmaz sen yani üçe bir Azer:bütün dünya bir sen bir benim için bi daha ölümü düşünme hele bensiz hiç düşünme Karaca:sende düşünme o zaman söz mü? Azer:söz Azer karısının dudaklarına yöneldi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yılmaz:abi - tamamız diyecektim Azer:insan bi kapıyı çalar ayı! Yılmaz:pardon abi Karaca:ya tamam hadi gidelim artık Azer:ulan yılmaz ya Karaca:ya tamam kızma çocuğa Azer:yürüyebilecek misin? Karaca:yürürüm tabi hadi evimize gidelim artık Azer:gidelim :)
Kurtuluşlar evlerine dönmüşlerdir. Herkes odasına çekilmiş yılmaz annesinin kremini sürüyor azerde karacaya ilaçlarını götürüyordu. Karaca ise telefonda babasıyla konuşuyordu
Karaca:baba iyiyim ben yok bişeyim işte Azer odaya girmişti. Karaca:salih amcama da söyle bişey yapmasın nehirin bebeğini düşünsün tamam baba iyi geceler Azer:gülüm hadi ilaçlarını al Karaca:azer! Azer:efendim Karaca:nereye? Azer:yan odaya seni rahatsız etmeyeyim Karaca:azer!! Hiç bi yere gitmiyosun hele amcama hiç gitmiyosun Azer:yanına mı kalsın beni sensiz bırakıyodu ya Karaca:kalsın kalırsa kalsın ya tamam biliyorum kızgınsın ama Azer:aması ne? Karaca:yamaç amcam bebek bekliyor o bebek babasız mı kalsın? Bunu yapabilir misin sen? Azer:ne? Ulan ben Karaca:bende öyle düşünmüştüm yorgunum ben uyuyalım mı artık Azer:yanına kalmayacak bunu biliyorsun değil mi öldürmem merak etme Karaca:bunları sonra konuşalım mı Azer:tamam hadi gel bakalım
Karaca kocasının göğsündeki yerini aldı azer ise kızın omzuna dikkat ederek ellerini beline sardı saçlarını öpüp kokladı ikisi de kendilerini uykuya bıraktı...
