"Sevgili"den öte (TAMAMLANDI)

Bitti mi?

Arkadaşlar arkada bu şarkı çalıyor seri yakıyoruz 🚬🚬

Herkes özgürün sesine koştu zorla kaldırdılar koca ağacı ancak yoktu koskoca çukurun içi bomboştu bir gün daha bitmişti civar hastanelerde karakollarda adamlar nöbet tutuyordu. Efsun mobese kayıtlarına ulaşmıştı azer belki eve gelmiştir ümidiyle eve gitmişti o eve ikisinin hatta üçünün evine yalnız giriyordu azer Özgür ve efsunun çaldığı kapıyla kendine geldi azer
Azer:bi haber?
Efsun elindeki cdyi azere uzattı
Efsun: kamera kaydı belki
Azer hemen aldı cdyi çalışma odasına koştu cdyi açtı ama nafile çukurdan çıkana kadar herşey normaldi gerisi zaten kamera açısında değildi hızla kapattı bilgisayarın kapağını yere düşen defteri gördü sonra açtı kapağını 'karacayı tanıdın' diye başlamış ilerki sayfalarda 'minik kurtuluşum' diye devam etmişti kalemi aldı eline

Karaca'm minik kurtuluşum neredesiniz? Biti mi bu kadar mıydı? Koskoca dünyada beni tek bırakmazsınız öyle değil mi ? Ha sevgilim sen inatsındır hiç bırakır mısın beni hadi ama inanmam ben buna ben karımı tanıyorum bırakmaz beni elbet gelirsin bana ya sen minik kurtuluşum bir kere bile hissedemeden seni gitmezsin benden değil mi? Büyüyorsun ve ben göremiyorum hala düğme kadar mısın? Yoksa çoktan gittiniz mi tamam ufacık bir işaret gönderin bana bende geleyim size ama lütfen beni sizsiz bırakmayın yalvarırım beni sizsiz bırakmayın...

Azer çalan kapı sesiyle kapattı defteri
Özgür:kardeşim?
Azer:yok kaza anı yok
Özgür:hay skiyim
Efsun:azer bilmiyorum neredeler ama hayattalar eminim
Azer:ben artık emin değilim efsun çünkü artık nefes alamıyorum canım acıyor her soluduğumda yok işte anasını satayım bu evin heryeri onunken o yok onlar yok
Özgür:kalk kalk lan bırakma kendini bulucaz gerekirse bizansın her evini ararız ama buluruz tamam mı?
Azer:bulurum bulurum ben Azer im bulurum azer karacasını bulur
Özgür:hadi kalk yürü

Kapıda fadikle karşılaştı
Fadik:azerim
Azer:bulacam ana bulacam
Fadik:ona şüphe etmem oğlum elbet bulup geleceksiniz evinize siz birbirinizi bulursunuz ona ne şüphe
Azer kendine inanmayarak ayrıldı evden
Koçovalılarda her yerde karacayı arıyordu zaten
Kurtuluşlar geldiğinde onlara doğru baktılar
Barış:abi semtteki tüm evleri ararız bak kaç adamız
Duygu:biz de ararız barış elimiz armut mu topluyor
Songül:doğru
Ceylan:iyi hadi o zaman

2 hafta sonra
Koskoca iki hafta geçmişti 14 gün 336 saat karacasız geçen o kadar saat sahi ne zaman geçmişti o kadar saat azer ne zamandır buradaydı akın selim salih bu ağacın altında ne zamandır oturuyordu herkes telaşla arıyordu sanki yer yarılmış içine girmişti karaca yoktu işte yoktu kazadan beri haber alınamıyordu ayşeden de telefonlara dönmüyor mesaj atıyordu 'karacayı bulmadıysanız aramayın' diye e bu kadın ne zamandır önemsiyordu ki kızını ? Ya bu değişik isimli it gecesini gündüzüne katmış karacayı arıyordu annesi değil bu it değil kim ne yaptı gülüne neredeler ? Bir yardımsever buldu yardım etti dese o kadar zamanda iyi olmamış mıydı karısı ona en ufak bi haber verebilecek kadar iyi olmamış mıydı ya minik kurtuluş bıraktıysa onları ya karaca bu durumda tek başına mücadele ediyorsa azer oturdukça kuruyordu kafasında kalksa dizinde derman yoktu en son ne zaman uyumuştu iki gün önce karacasını gördüğünü sandığında rüyaydı çünkü gelmemişti karaca o gün uyumuştu en son

Selim, canı yanıyordu gözünü kapattıkça kızının gülen yüzünü görüyordu son görüşü değildi olmamalıydı iyi bir baba olamamıştı hiç tam başarıyordu ki hatta dede olacaktı selim bu iki duyguya doymadan kaybedemezdi onları hala herkes arıyordu bu semti ya çıkmazsa yine karaca ortaya o zaman? Kimse pes etmezdi ki gerekirse bütün istanbulu arayacaktı herkes

Akın, hasret kaldığı kardeşiyle arasını düzeltmiş bi abi olabilmişti en sonunda kardeşiyle yapmadığı herşeyi yeğeniyle yapacaktı öğendiği ilk gün dayı olacağını öğrendiği ilk gün kurmuştu herşeyi kız olsun erkek olsun farketmezdi ona uçurtma yapacaklardı maç yapacaklardı akın çok güzel resim çizerdi ona da öğretecekti mesela bi gelseler bi doğsa o bebek gelecekler miydi gerçekten ya da 'saçmalama akın tanımıyosun sanki karacayı tabi gelecekler' diye geçirdi içinden kafasını çevirip azere baktı adam perişandı per perişandı hem de haklıydı ne zaman karaca buraya gelse kötü şeyler oluyordu kafasını iki yana sallayıp ağaca dayadı akın

Yılmazda da durum farksızdı tabi koca mahalleyi talan etmişlerdi duyguyla bir taşa oturmuş kafa kafaya vermişler tükenen ümitleriyle usulca ağlıyorlardı yılmazın kendinden küçük olmasına rağmen bi abla yerme koyduğu yengesi hayatlarını bir karanlıktan çıkaran yengesi gitmezdi herhalde yok yok gitmezdi daha yeğeni olacaktı yılmazın adanademir spor maçlarına kaçacaklardı evden kaçıp babannesine amcalarına halalarına sığınacaktı bahçeye kocaman bir park kuracaklar orda oynatacaklardı minik kurtuluşu
Yılmaz:yok yok yengemler bırakmaz bizi
Aslında içinden diyicekti bunu ama nasıl dolduysa kelimeler ağzından çıkmıştı bi anda duygu kafasını kaldırıp baktı yılmaza
Duygu:bırakmazlar merak etme

Nehir evde dört dönüyordu efsun her gün evden çıkıyor yine eli boş dönüyordu. Aklına gelen şeyle ürperdi kahramanda paniklemiş olacaktı ki kıpırdadı
Nehir:bence de öyle kahraman alp bence de ama umarım yanılıyoruzdur kapıda duran korumayı çağırdı
Koruma:nehir hanım
Nehir korumaya verdiği talimatlardan sonra onu gönderdi
Nehir:umarım yanılıyorumdur umarım

Fadik koca evde tek başınaydı çocuklar onu götürmüyordu sanki farkı vardı onlardan ilaçları sayesinde bir kaç saat uyuyordu günde her kapıda irkiliyordu yaşlı bedeni iyi yanda kötü bi haber istiyordu artık iyi ya da kötü bi haber

Yamaç gelmişti evleri soruşturmaya giden herkes eli boş dönüyordu
Selimi taşımadı dizleri kapandı dizlerinin üzerine salih koşup sarıldı kardeşine birlikte akıttılar gözyaşlarını kimsede dayanacak güç kalmamıştı ki zaten azerin korumaları çukurun çocukları bile dokunsalar ağlayacaklardı selim nasıl dayansın? Selimin yıllarca saklayıp yeni gün yüzüne çıkardığı baba yüreği nasıl dayansın azerin ilk defa atan kalbi nasıl dayansın ? Dayanamıyordu artık zaten dayanamıyordu
Cumali:yeter ulan yeter bıktım bu belirsizlikten ölü mü diri mi bilmiyoruz arıyoruz arıyoruz yok ulan deli olucam deli nerde benin kara kızım nerde daha ne kadar sürecek bu? Ben özlediğimde nereye gidecem evine mi orası kapı duvar mezarına mı öyle bi yer yok ben napıcam ulan
Kafasını kaldırdı
Cumali:akkızım amcam sen bari söyle orda mı kara kızım senle mi yine el ele misiniz? Kavuştunuz mu sen bari bişey de yalvarırım bişey de

İki haftdır en çok direnen cumaliydi ve artık o da tükenmiş bitmişti kimse kimse ayakta duramıyordu artık ne yani karaca bi veda bile etmeden mi gitmişti bunu mu layık gördü onlara hadi ailesi sevmedi diye içindeki kız çocuğu haka küstü belki onlara tamam tamam da ya azer? Kurtuluşlar? Onlara da veda etmemişti hem karaca sevmez öyle sessiz sedasız işleri gelirken ta uzaklardan gelir yankısı giderken günler sürer sancısı olmaz böyle sessiz sedasız olmaz var işte bu işte bi iş var ama ne

Azer:ölmedi!
Yamaç:kendinizi kandırmayın karacadan bahsediyoruz ölmese hangi delikte olursa olsun gelirdi kara kızım kabullenin artık karaca'mda melek oldu o da bırakıp gitti bizi sizi hepimizi gidip sığındı yine dedesine
Yamaç doğru söylüyordu karacaydı o ne olurda olsun çıkıp gelirdi bi yerden ama yine de sinirle kalktı ayağa azer yakıştı yamaçın yakasına
Azer:ölmedi dedim lan
Yamaç:keşke keşke ölmeseydi karaca gitmeseydi o da
Selim:kes lan sesini kess!!!
Hasan:selim? Kardeşine az kulak ver
Selim:abi deme öyle deme

Azer günler sonra ilk defa uzaklaştı oradan arkasına bile bakmadı bi anda durdu arabası çünkü hangi yolun nereye çıktığını bilmiyordu tek bildiği artık hiçbir yol karacaya çıkmıyordu...