Sabah olduğunda karaca azerden önce uyanmış kahvaltıyı odalarında yapmak istediğini aşağıya söylemiş duşunu alıp azerin dün gece yere attığı gömleğini giymiş gelen kahvaltılıkları odadaki masaya diziyordur
Azer gözlerini zorlukla açmış yanında karacayı göremeyince sağa sola bakmaya başlamıştı kafasını sağ tarafa çevirdiğinde kendisinin beyaz gömleğiyle kahvaltı hazırlayan karısını görür yatakta doğrulup onu izlemeye başlar karaca arkasını döndüğünde onu izleyen kocasunı görür yanına gidip oturur
Karaca:aç değilsin galiba
Azer:ha yok gece çok yedim
Karaca:azer!
Azer:tatlıyı diyorum ya fazla kaçırdım
Karaca:bak ya hiç öyle sırıtma bana daha gezeceğiz söz verdin
Azer:ben sana verdiğim hangi sözü tutmadım ki güzelim
Karaca:hepsini tuttun sevgilim
Azer:hadi o zaman biraz enerji depolayalım
Birlikte kahvaltı yaptıktan sonra ada sokaklarında gezmeye başladılar hiç kimse onları tanımıyordu kim olduklarını bilmiyor el ele dolaşıyorlar diye dikkat çekmiyorlardı hiç bir korkuları şüpheleri yoktu ikisinin de gözlerinin içi gülüyordu adanın sokaklarından denize açılan yokuşlara doğru ilerliyorlardıAdanın koylarını sahillerini geziyorlardı
Gün batımında rüzgar güllerinin olduğu koydalardı zaten küçücük olan adayı neredeyse bitirmişler artık yorulmuşlardı rüzgar güllerinin ilerisindeki kumsala oturup soluklandılar birbirlerine sokulmuş denizi batan güneşi ve dönen rüzgar güllerini izliyorlardı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Sevgili"den öte (TAMAMLANDI)
NonfiksiYalnızca AzKar Karaca Kurtuluş ve Azer Kurtuluşun Hikayesi.