"Sevgili"den öte (TAMAMLANDI)

Park

Azer ve Karaca akşama doğru ancak uyanmışlardı. Karaca gözlerini açınca azerin gözleriyle buluştı gözlerini elini azerin yanağına koydu usulca sevmeye başladı
Azer:sen varya sen bana fena aşıksın
Karaca:öyleyim sanki sen değilsin
Azer:ölüyorum aşkından
Karaca:ama bana canlı lazımsın kurtuluş
Azer:ben hala nefes alıyorsam sen varsın diye
Karaca:dönelim mi ?
Azer:dönmesek
Karaca:azer
Azer:efendim?
Karaca:yolda gelirken bir park vardı ya
Azer:evet
Karaca:oraya gidelim mi?
Azer:parka?
Karaca:evet ya da boşver öyle canım istedi bi an
Azer:gülüm gideriz asma yüzünü hemen
Karaca:asmadım ki hadi dönelim evimize
Azer:ee parka noldu ?
Karaca:bi hevesti geldi geçti
Azer:karaca bişey mi oldu? Söndürme şu gülüşünü
Karaca:söndürmüyorum azer hadi gidelim
Azerin çalan telefonuyla azer balkona çıktığında karaca gördüğü rüyayı anımsar
Yolda gelirken beş saniye bile görememişti belki o parkı ama rüyasında o
parktaydı salıncakta otururken gelinlikli esmer bi kız çocuğu gelmişti yanına yüzünü okşamıştı karacanın sonra karnını öpüp elindeki balonları ona vermişti karaca kızla konuşmuştu
Karaca:küçük annen baban nerede senin
Çocuk:annem burada değil ama babam burada bak dağ gibi bekliyor beni
Karaca kızın dediklerine gülmüştü
Karaca:yalnız geldin diye korktum bende hem balonları neden bana verdin ki
Çocuk:biz balonları sana aldık ki abilerimle
Karaca:ama ben sizi tanımıyorum ki
Çocuk:olsun üzgün görünüyorsun biz de aldık mutlu oldun mu?
Karaca:oldum teşekkür ederim
Çocuk:anneni mi özledin?
Karaca:hayır o da nerden çıktı
Çocuk:ben hep özlüyorum
Karaca:annen nerede?
Çocuk:çok uzaktaymış babam öyle söyledi çok uzakmış gidemezmişiz annemin gelmesi gerekiyormuş ama o da gelmiyor ben bekliyorum onu gelir benim annem
Karaca:gelir tabi anneler hiç çocuklarını bırakmaz ki
Çocuk:sen de bırakma sakın tamam mı?
Karaca:ben anne değilim ki
Çocuk:ama olabilirsin
Karaca:sen çok mu bilmişsin bakalım
Çocuk:bak onlar benim abilerim iki tane onlarda öyle diyor bana
Kızın babası yanına gelir
Çocuk:baba verdim balonları
Adam:aferin benim güzel kızıma mutlu olmuş mu?
Karaca:teşekkür ederim hiç gerek yoktu
Adam:siz yeter ki gülün iki balonun lafı bile olmaz yeter ki gülümseyin
Karaca:hiç tanımadığınız birini neden mutlu etmek istiyorsunuz ki?
Adam:ben seni tanıyorum hem de çok iyi
Karaca:iyi de nereden?
Adam:çok yakından ancak bunların hiç önemi yok iyi olun siz biz iyiyiz bir de hisset rüzgarı ve güneşi içinde hisset
Karaca:ama?
Adam kızını kucağına alıp ileri de duran erkek çocuklarına seslendi
Adam:savaş kadır hadi dönelim
Çocuklar babalarını onayladı karacaya el sallayıp gözden kaybolmuştu
Karaca rüyasında azerin babasını ve ölen pardon öldürülen kardeşlerini görmüştü en çok aklına takılan ise adamın karacaya dedikleriydi neden 'rüzgarı ve güneşi içinde hisset' demişti adam o parkta bişey olmalı diye düşündü önce sonra düşüncelerini çalan telefonu bozdu nehir arıyordu
Karaca:efendim nehir

Azer tekrar döndüğünde karacanın telefonla konuştuğunu gördü üzerini değiştirmek için harekete geçti
Karaca nehirle konuşuyordu yamaç nehire bebekle ilgili düşüncelerini söylemişti nehir ne yapsa bilememiş karacayı aramıştı karaca onu rahatlatmak ister gibi konuşuyordu nehirin bebeği beşinci ayındaydı karnı büyümeye başlamıştı isim mevzusu da ortaya çıkınca nehir hamile olduğunu iyice idrak eder olmuştu efsun etrafında dönüyor evdeki yardımcılar ne isterse yapıyordu
Karaca:nehir ne olursa olsun o bebek senin bebeğin evet kahraman koymak istemesi çok normal hakkı da ama istemezsen
Nehir:hayır karaca isterim tabii ki birinin anısını yaşatmak çok güzel ama ben bu hayatta bana yardım eden tek insanın adını koymak istedim bu bağırılıp kızılacak bir mevze değil
Karaca:elbette değil sen bunu söyledin mi amcama e ne güzel işte söyledin isteğini belirttin o babasıysa sen de annesisin bu yüzden senin kararlarına saygı duymalı ötesi yok
Nehirle karacanın telefon konuşması bitmişti karaca nehiri rahatlatmıştı