Aysar +18

9.Bölüm

Yataktan sıçrayarak kalktım. Son zamanlarda sürekli kabuslar görüyordum. Çağrının kollarından kurtulup balkona çıktım. Gördüğüm rüya birbirinden gerçekçi geliyor. Bu durum da beni etkiliyordu.

Buraya geleli 3 ay oldu ve rutin şeylerin dışında bir şey yapmamak sürekli sıkılmama sebep oluyordu. Okula git okuldan dön ders çalış yat.

Okula gelince de herkes hala bana uzaylı gibi bakıyor. Melisa sürekli polise gitmem gerektiğini Bana yardım edebileceğini söylese de yapmıyordum. Çünkü anlaşamam vardı.

Abim artık Çağrının gözetimindeydi. Annemler onu okulda sanıyordu. Çağrının dediği üzere küçük bir cenaze törenim yapılmıştı. Abimle erkek kardeşim yaşadığımı biliyor mu bilmiyorum.

Bazen oturup Çağrıdan boşandıktan sonra ne yapıcağımı düşünüyorum. Babamın beni bir daha eve almayacağı kesin bir gerçekti. Benim de beş kuruş param yok. Hiçbir şeyim yok. Aklıma geldikçe üzülüyorum ve çarem yok.

Artık her şeyi içime atmaktan da bıktım. En yakın arkadaşım Asudeyle görüşmeyeli baya oluyor. Malum haklarımdan men edildim. Onunla konuşsam ona her şeyi anlatırdım. Rahatlamak için birisine anlatmam gerekiyordu.

Rüyanın etkisinden çıkmış sayılırdım. En azından daha iyiydim ve üşümüştüm.

Odaya geri dönüp yatakta kendi tarafıma uzandım. Çağrının bana sarılması eskisi kadar rahatsız etmiyordu ama yine de öyle uyumayı sevmiyordum.

Bir anda Çağrının beni kendine çekmesiyle gözlerimi açtım. Eli elime gitti.

" Bu soğukta o kadar balkonda durursan üşürsün. Kalın bir şey giy üstüne. Deli etme beni."

Uykusunun arasında mırıldanır gibi söyledi. Yine ve yine kızıyordu. Her durumda kızabilme yeteneğine sahipti. Gerçekten anlayamıyorum nasıl oluyor da her an kızıcak bir şey buluyor.

Uykum tamamiyle gittiği için beni uzun bir gecenin beklediğini anladım.

Yine komidindeki saatin alarmıyla uyandım. Sanki iki dakika kestirmiş gibiydim. Kalkıp günlük rutinlerimi yapıp çantamı aldım okula gitmek için hazırdım.

Çağrıyla beraber arabaya bindik. Sessizliği Çağrı bozdu.

"Bugün okuldan sonra eve gelince hazırlan. 6 gibi seni alıcam. Annemle tanışıcaksın. Ne de olsa evlenmemize 1 aydan kısa süre kaldı ve annem hala geliniyle tanışmadığı için sinirli."

"Tamam"

Okula gelince arabadan indim. Hala herkesin uzaylı görmüş gibi bana bakmasını anlamıyorum. Olay oldu bitti. Üzerinden kaç ay geçti.

* * *

Son derse giricektik. Saçlarım bir az dağıldığı için Melisayla beraber lavaboya girdik.

Melisa rujunu tazelerken içeri iki tane dedikodu delisi sinir bozucu kız girdi.

"Ayy kızımız da burdaymış. Bayadır denk gelemiyorduk. Seni her gün okula getiren kişi umarım abin falandır."

"Neden sana mı lazım?"

"Yani öyle demeyelim de. Hoş çocukmuş. Görüşmek isterim."

Melisa araya girdi.

"Onun sahibi var yalnız. Başka kapıya."