Aysar +18

15.Bölüm

Gözlerimi açtım. Başım deli gibi ağrıyordu. Arabadan inerkenki huzursuz, korkmuş halim yoktu. Başımda Çağrı bekliyordu. Kolumda serum vardı ve ultrason cihazının olduğu bir odadaydık.

"Daha iyi misin?"

"Ne serumu bu?"

"Sakinleşmen için. Yaşadığın ufak tefek bir şey değildi."

Bir şey demedim. Tavanı izledim öylece.

"Gelmişken de Şevvali çağırdım. Yarın bir daha hastaneye gelmeyelim diye."

Şevval kadın doğum doktorum. Bir de o mesele var. İlacı içtiğim için içimi rahatlatmaya çalıştım. Böyle bir durumdayken Çağrının da bana herhangi bir suçlamada bulunacağını zannetmiyorum.

Şevval içeri girdi.

" Geçmiş olsun kötü bir olay geçirmişsiniz Begüm hanım."

"Sağol"

"Umarım bebek haberiyle mutlu oluruz. Günü mutlu kapatırız."

Karnımı açıp jeli sürdü. Aleti karnımda gezdirmeye başladı. Başımı ekrana çevirdim. Siyah beyaz bir şey vardı ama ne olduğunu asla anlamıyordum. Sadece siyah beyaz ekran.

"Tebrikler anne, baba oluyorsunuz. Şu gösterdiğim kısımda şu an. Bu süreçte alkol sigara tüketmemelisiniz. İlk iki ay düşük riski olduğu için bu aylarda kesinlikle ağır işler yapmamalısınız. Yediklerinize dikkat etmelisiniz. Belli rutinlerle kontrole gelmelisiniz. Zaten numaram var sizde ekstra bir durum olursa beni ararsınız. "

Hamileyim? O kadar ilaç nereye gitti? Belki de kutunun tamamı bitmeliydi. Ya hayır ya! Daha ilk günden kullanmaya başladım. Nasıl olur?

Çağrıya baktığımda yüzünde gülümseme vardı. Bense kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.

Karnımdaki jeli sildim serum da bittiği için hastaneden çıktık. Eve gelince hemen odaya çıktım. Bağıra bağıra ağlamak istiyorum. Nefesim daralıyormuş gibi geliyordu. Üstümdekilerden kurtulup duşa girdim.

Bu gün yaşadıklarımı düşününce bünyeme fazlaydı. Hala sakin kalabilmemi seruma bağlıyorum.

Bakışlarımı karnıma çevirdim. Orda bebek olabilmesi imkansızdı. Çok ilginç geliyor. Hemen duştan çıkıp üstümü değiştirdim. Saçlarımı tarayıp yatağa uzandım. Bu günün bir an önce bitmesini istedim.

Uykuya dalacağımı düşündüğüm sırada içeri Çağrı girdi. Dolap sesleri geldi ardından yanıma uzandı. Yine aynı pozisyonu aldı. Saçlarıma öpücük kondurmaya başladı.

"Baba olmama müsade ettiğin için sonsuz kez teşekkür ederim."

"Anne olmak istemiyorum. Ona bakabileceğimi sanmıyorum."

"Ona çok iyi bakacağına eminim. Harika bir anne olucaksın."

* * *

Okula hiç gitmek istemediğim için alarm kurmamıştım. Uyandığımda Çağrı yoktu. Saate baktığımda üç olmuştu. Yok artık! Ömrümde hiç bu kadar uyumadım. Acaba serumu etkisi miydi? Aslında dün fazla yoruldum ama bu kadar da beklemiyordum.

Kalkıp elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim. Evdeki görevlilere kahvaltı istediğimi belirtip salona geçtim. Masa hazır olunca masaya geçip kahvaltı yaptım.

Odaya çıkıp telefondan Asudeye mesaj attım. Ona bu olaylardan hiç bahsetmedim. Ne tepki vereceğini merak ediyordum.

Keşke en başından reddetseydim. Asudenin arasmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.