-ASİ-
Yazar; Özge Meral
" Babamın uyuşturucu çekmediği, içtiği içkileri çıkartarak kusmuğunda boğulmadığı ya da borç batağı içinde kumarhaneleri gezerken bir yerlerde ölüp gitmediğinden emin olduğum zamanlarda kitap okumayı ve yazmayı severim.
Hiç arkadaşım yok. Görkemli bir görüntüm, şanslı genlerim ya da harika yeteneklerim de yok. Ben aslında sıradan sözcüğünün sözlükteki karşılığıyım.."Hayatın sillesini yemiş, genç ve yaralı bir çocuk
" ...Ben çiçeklerler ve çikolata adamı değilim. Ben o parmakla gösterilen iyi adamlardan değilim. Ben annenin her gece yatmadan önce uzak durman için nasihat verdiği o kötü adamlardanım.
Ben iyi değilim, centilmen hiç değilim. Bunu o küçük kafana sok !..."Karanlığın içinden gelen, ruhunu kaybetmiş genç bir adam.
Masumiyet, karanlıkla tanıştığında ne olurdu ?"Ateşin etrafında dolaşıyorsun ,Luhan.
Ateş seni yakar. Kül eder... Ben bulaşmak isteyebileceğin biri değilim."Peki karanlık her zaman kötülük mü getirirdi ?
"Sen ufacık bir rüzgarla yapraklarını döken o güzel çiçekler gibisin. Seni ellerimde tutmak isterim Luhan. Ama pençelerim çiçeği nasıl kavrar ?..."
Ya masumiyet karanlığı seçerse ?
O, ateşti.
Sıkışıp kaldığım buzul kütlelerinin içinde yaşayabilmek için ateşten uzak durmak zorundaydım.
Ateş yakardı.
Ateş kavururdu.
Ateş öldürürdü.
Ateş benim sonumu getirirdi ama ateşten kaçıp karanlığın sessiz kollarına sığınmak istemiyordum.
Artık görünmez olmak istemiyordum.
Hayatımda ilk kez ömrüm boyunca kaçtığım o ateşe dokunmak istiyordum.Aşk nelere göğüs gerebilir?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ
Fanfiction"Ateşin etrafında dolaşıyorsun , Luhan. Ateş seni yakar. Kül eder... Ben bulaşmak isteyebileceğin biri değilim."