Nişan Al

6. Bölüm (🖤)

*Hayatta iki şey vardır geri alınamayan birincisi aşk ikincisi ettiğin söz*

Hande;

Bugün yine erken uyanmıştım. Namaz vaktini kaçırmamam gerekiyordu. Namazımı kıldıktan sonra kendime bir dibek kahvesi yapmıştım. Savcınız biraz kahve aşığıda. Hatta kahve tutkunu.Sanırım kahve içmesem krize falan girebiliyorum. En büyük aşkım diyebilirim. Tabi Vatan aşkı ayrı bir konu.

Dün olanları düşünüyordum. Babam tim'e yeni birisinin katılacağını söylemişti. Acaba nasıl birisiydi. Daha doğrusu rütbesi neydi. Rütbe benim için önemli değildi ama merak ediyordum. Küçüklükten beri bu rütbe işinden anlıyordum. Bu işlere meraklıydım daha doğrusu.

Babam annemle tanıştığında bir üsteğmenmiş. Annemde o zamanlar hukuk fakültesi okuyormuş. Onların aşkı çok farklı aslında. Babamın ailesi babamı evlatlıktan reddetmişti. Sebebi ise asker olmasıydı. Babam bunların hiç birine kulak aşmamış,yoluna devam etmiş. Sonrasında ben dünyaya gelince barışmışlardı. Sanırım ben bir mucizeydim onlar için. Ne mucize ama değil mi?

Nerde kalmıştık. Ha yeni gelen kişi nasıl biriydi. Uzman çavuş olabilirmiydi. Ne düşünüyorum ben ya. Sanırım açlık iyi gelmedi. Tam mutfağa inecekken,telefonum çalıyordu. Arayan kişiye baktığımda babam arıyordu. Hemen telefonu kulağıma dayadım. Ve konuşmaya başladım.

" Efendim babacığım "

Galiba iş çıkmıştı. Çünkü telefon da ilk konuşan kişi babam olurdu. Bir süre ses gelmedi.

"Kızım Bingöl de Lêk köyüne gidiyoruz, operasyon için "

Galiba yine hain köpekler bir şey yapmıştı. Ciddiyetimi koruyarak babama cevap verdim.

"Tamam babacığım"

Tüm bunları düşünürken aklıma Burak gelmişti.

Off sanki başka timle gitsek olmuyor. O günden sonra o adamı zaten görmek istemiyorum. Çok kaba davranmıştı. Üstelik ona bir şey dememiştim. Onun iyiliğini istemiştim ama o beni terslemişti.

Artık adını dahi duymak istemiyordum. Telefonuma gelen bildirim ile irkildim. Mesaj Sanem' den di. Derince oflayarak ne yazdığına baktım.

Sanem.. Hande neler oldu neler ay çok mutluyum😻

Banane ya. Arkadaşım değildi kendisi. Üniversiteden beri peşimden ayrılmıyordu. Bir türlü peşimi bırakmıyordu. Bir de o çenesi hiç susmuyordu. Onu susturmaya hiç bir güç engel olmuyordu. Ha birde sürekli mesaj atıyordu. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp cevap yazmaya başladım.

Hande.. Ne oldu?

Banane ya ne olduysa oldu gerçekten bu kızdan nefret ediyordum. Bak bak sanki söylemese meraktan ölecektim. Yine kime aşık olmuştu. Ah kendisi tam bir sürtük de. Ben hep ağır, akıllı olurken, o tam tersiydi. Tıpkı bir çocuk gibi davranıyordu. Hani uzmanlar içinizdeki çocuğu öldürmeyin derler ya. Ama bu çok farklıydı. Şımarık ve yaramız bir çocuktu.

Sanem.. Şu yakışıklı Burak üsteğmen varya. ona kendi ellerimle börek yaptım.Bana "sen çok tatlı ve şeker kızsın börekler senin gibi güzel olmuş" dedi. İnanabiliyor musun yaa hayatındaki ilk kadın benmişim ayy çok mutluyum. İlk aşkı bende tatmış. Ah Kalbimin atlı prensi😍

Hande.. Ne güzel :)

Ne güzel mi bir dakika o Burak üsteğmen mi dedi? İnanmıyorum... O sürtük Sanem' in böreklerini çok beğeniyor. Benim tarhana çorbamın nesi vardı ki? Keşke beğenmeseydi de o lafları etmeseydi. Demek ki sürtük kızlardan hoşlanıyor Burak efendi. Artık ona karşı daha çok sinirlenmiştim. Üstelik ben ona sırf iyilik olsun diye yapmıştım. Şimdi ise onunla operasyona çıkıyorduk. İnanılır gibi değil. Hayatında başka bir kadın olması beni ilgilendirmiyordu. Fakat bana kırıcı davranamazdı.