Game of Time {Tom Riddle/Tomione} √

1|Who are you?

"Sen de kimsin?"

Hızla arkasına döndü genç Riddle.Karşısında beliren sarı saçlı çocuğun göğsü hızla inip kalkıyordu.Üzerindeki Quidditch kıyafetleri gözüne çarptığında onun antrenmandan dönmüş olabileceği düşüncesi zihninde yer edindi.Sorusunu görmezden gelirken kaşlarını kaldırdı.Eğer buraya hızlı uyum sağlaması gerekiyorsa istemese de kibar olmak zorundaydı.

"Bana müdürün odasına kadar eşlik edebilir misin acaba?"

Şüpheyle gözlerini kıstı Draco Malfoy.

"Buraya nasıl girdin? Şifreyi biliyor olman gerek."

Ardından bir anda odasında bulduğu çocuğun üzerindeki cüppe dikkatini çekti.Bir Slytherin cüppesi.Onu daha önce görmediğime eminim.

Alt dudağını istemsizce dişlerinin arasına alırken umursamazca omzunu silkti Tom.

Aklına gelen fikirle asasını sıkıca tuttu.

"Bana kim olduğumu sormadan önce arkana bakmanı öneririm doğrusu."

Ardından sarı saçlı çocuk anlamazcasına arkasını döndüğünde hızla asasını ona doğrulturken dudaklarından "Obliviate." kelimesi dökülmüş ve vakit kaybetmeden yanındaki dolabın arkasına saklanmıştı.

Draco Malfoy bir kaç saniyelik duraksamanın ardından odasına göz gezdirirken yüzünü istemsizce buruşturdu.

Ah neden buradayım?Quidditch sahasında olmam gerekiyordu.

Geç kalmış olabileceği düşüncesi zihninde belirirken hızla adımlarını sahaya gidebilmek amacıyla Slytherin yatakhanesi çıkışına yönlendirmişti.Bu esnada Tom Riddle'da arkasından sessiz bir şekilde ilerlemeye devam ediyordu.En sonunda yatakhaneden çıktığında önünde ilerleyen çocukla birlikte koridorda yürürken müdürün odasını bulmak amacıyla başka bir yöne sapmıştı.Bu esnada ise Draco Malfoy arkasından birinin geldiğini hissetse de onu umursamamış ve yürümeye devam etmişti.Sıradan biri olmalı.

Heykelin olduğu kısıma gelirken derin bir nefes aldı Tom.Buraya gelirken duraksamadan hızlı bir şekilde yürümüştü.

Lanet olsun.Parola ne?

Hırsla yanındaki duvara sert bir yumruk geçirdi.Bu iş tahmin ettiğinden daha zordu.

"Kim olduğunu sormam da bir sakınca var mı acaba genç adam?"

Hızla sesin geldiği yöne baktı Tom.

Albus Dumbledore.

Sesinin titremesine özen gösterdi.

"Efendim.Bende sizi arıyordum."

Uygun bir yalan bulması gerekiyordu.Beynindeki çarklar onun inadına oldukça yavaş bir şekilde dönmeye başlarken dudaklarını yaladı.Dumbledore sakince gülümserken  dudaklarını aralamıştı.

"Bunu benim odamda konuşmaya ne dersin?Hem bu esnada sana biraz limonlu kek'de ikram edebilirim."

Büyük bir gürültü çıkarken Tom başı ile Albus Dumbledore'u onayladı.

Şifre Limonlu Kek mi?Benimle dalga geçiyor olmalı.

Merdivenlerden küçük adımlarla ilerlerken Dumbledore tekrar sakin bir şekilde masasına yöneldi ve oturdu.Bu esnada eli ile Tom'a oturmasını işaret etmiş ve limonlu kek uzatmıştı.

"Teşekkür ederim efendim."

Tom nazikçe limonlu kek teklifini geri çevirirken Dumbledore'a baktı.