Mr. Sungit and Me (REVISING//EDITING)

Short Special Chapter

A/n: Oh yan, Guys! Magu-UD ako ngayon para makapagbawi man lang para sa mga susunod na araw na HINDI AKO MAKAKAPAG-UPDATE. (Sus! As if naman na may nagbabasa nito.. XD) Anyways, nagpost po ako sa aking group na hindi na po muna ako magwa-wattpad at itutuon muna ang aking sarili sa pag-aaral. Sapagkat, naaepktuhan ang aking pag-aaral. Oha! Lalim ng Tagalog ko! 'Di ko ma-reach. Anyways, salamt nga pala kela @diehardchuchu, @nhica0214, @imnotperpect, @ManlyHair, @Ipis_at_Tsinelas, at tsaka kay @Mosh_Mako. Nawala kasi ako sa gana na magsulat kasi... ewan. HAHA!! Ayan! Napahaba tuloyyy!! O sige na! Eto na poo!

--------------------------------------

SHORT SPECIAL CHAPTER

(A/N: Hindi po ito connected sa present na ginagawa nila ngayon. That means na.. para silang nasa ibang place, time at hindi yung nasa ball sila. Okay?)

Ethan's POV

Ang sarap niya talagang titigan. Sobrang ganda niya talaga. Hindi ko alam kung pa'no, saan at kailan tumama 'to sakin. Aish! Ang cliche masyado! Nakngtipaklong naman oh! 

Pa'no.. Hindi naman kasi ako naniniwala sa kupido-kupido na 'yan eh. Nung narinig yata ni Kupido na sinabi ko yun. HALA! Ako ang napag-trip-an. At dun pa mismo sa babaeng.... ka-close ko. 

Oo! Tama kayo. Ka-close ko ang nagustuhan ko. Hindi nyo ba ma-gets? Ganito kasi yan. Ako si Ethan Harvard. I lived in US for how many years. Since bata pa yata ako, duon na ako pinanganak, iniluwal o kung ano pa man ang tawag dun. Pero bumibisita kami sa mansion nila Mr. Porsche. At dun ko nakilala ang aking walang hiyang pinsan, si Max. 

And now, I'm 15 years old. At nag-migrate naman kami sa Japan. Ang saya, 'no? Pero okay na rin yun. It might sound gay pero I love to travel. Naalala ko pa nung mga 12 ako. Gala ako ng gala kasama ang mga friends ko. Syempre, dahil mayaman sila, they treat me. Pero that doesn't mean we're not rich. Mayaman din kami. Sadyang, kuripot lang talaga ako. HAHA!

 We kept on fooling around. Parang hayahay lang ang buhay. But then, one of my friends got into a car accident and then one of my friends migrated to another country... until we got scattered like broken pieces of paper. Lumipat narin kami ng matitirahan. We went to Japan.

Dun ko nameet ang babaeng yun. Hinahanap ko kasi yung way papunta sa school kasi bagong lipat lang kami dun. Then suddenly she shouted "If you're going to Nishina High School, it's that way." Nagpasalamat ako sakanya. Dun ko sya unang nameet.

Hinanap ko sya sa FB kasi baka may Facebook sya, ang kaso di ko pala alam yung name. I felt so hopeless that time.

Then pagkatapos nung time na yun, di ko na sya nakita. Then nakita ko yung mukha niya, the very last time.

Tinanong ko yung kaibigan ko kung anong pangalan niya sabi daw Kora. Then sabi hindi daw sya isang Jap. pero fluent sya. Then one day, umalis na daw sila at pumunta ng ibang bansa. Where she lives. Sa Pilipinas.

Para nga akong stalker eh. Haha!! And nagulat ako nung 1st day of classes dito sa Porsche University. Dahil bigla syang nag-aral dito. Hindi ko nga alam kung naalala nya pa ako.

Tapos, nalaman ko, di nya nga ako nakilala. Kung sabagay, di naman kami close nung babaeng yun. Di ko nga alam kung bakit di nya man lang ako naalala. I mean.. It's so stupid right? 

Pero Okay lang yun dahil nameet ko ulit sya.. Yun nga lang, para syang may sakit na amnesia at di man lang ako naaalala. 

Why? Importante ka ba sa buhay niya at kailangan nyang makilala ka? 

Fvck! Tamang-tama ako. Nakakainis lang. I am so pissed off. I really should get over this. Get over HER. Wala rin naman mangyayari. This is just a piece of shiet.

Sino nga ba ang babaeng pinakamamahal ko? Haha! Nevermind. I won't tell. 'Di rin naman kami ang magkakatuluyan bakit kailangan ko pang ikwento? Having her, seeing her is enough. Ayaw kong mang-gulo ng buhay ng iba. Lalo na kung hindi ako parte sa buhay niya.

Fvck! Ang korni ko! Mag-aaral na nga lang ulit ako. 

-----------------------------------------

Hahahaha! Now you know Ethan's secret.. Ahihihi! Sorry for the late update.. XD

-MiakiChihura