Mr. Sungit and Me (REVISING//EDITING)

Chapter 40 - I think... (Apologizing: Part 2)

CHAPTER 40 - I THINK....

CHAIIRA'S POV

"Ay naku, Ate." Adik nanaman kasi si Ate. Nagke-kwentuhan kami ngayon. Hay naku. Na kela Ice kami. Yung condo niya? Yun. Nandito kami.

"HAHAHAHAHA!" Tawa niya. Hay naku si Ate. Pansin ko na may nakatingin sakin. Napansin ko sa peripheral vision ko... at tama nga ako. May nakatingin saamin--saakin. Parang biglang tumigil yung oras nung mga oras na yun. Nakatingin siya saakin at ako nakatingin sakanya.

Panong.. Panong napunta siya dito? Napalingon nalang din si Ate sa tinitignan ko. "Max.." Sabi niya at walang alinlangang bumaba mula sa hagdan. Napansin kong nginitian pa ni Ate si Sungit. Huh? Bakit? Anong meron?

"Ay.. Nakalimutan kong sabihin na may kasama tayong mga kaibigan. Kilala mo naman na sila, right? Ang Pendleton Sisters. Clarisse and... Chaiira." Nung sinabi ni Ice yung pangalan ko, napatingin ulit siya saakin. Syempre, nakatingin din ako sakanya. Kaya ko nga nalaman na tumingin siya sakin, diba? CS please.

"Y-yeah..." Ako lang ba o talagang nagstutter siya? Bakit nga ba siya kakabahan? Anong meron? Ay ewan! Suko na ako. Di ko na maintindihan ugali nitong SUNGIT na 'to eh. Umaasa pa man din akong magiging okay na kami, pero nah. Ganun pa rin yung ugali niya. Tch. Wala siyang pinagbago.

***

Nasa may sofa kami ngayon. Infairness, ang linis ng condo niya ah? Parang 'di siya lalaki. 'Yung tipong mapapasabi ka ng ' Bakla ka ba?' or 'Sa kapatid mo ba 'tong condo na 'to?' or 'Ikaw ba talaga nakatira dito?'. Mga ganun. Haha.

Lahat kami may beer. Pero hindi ko iniinom 'yung beer ko. Kaya nag rootbeer nalang ako. Lasang sarsi kaya. Haha. Anyway, back to reality. Ano ba 'to? Nagtataka na talaga ako kung bakit nandito kami. Hay. Ano ba kasi 'yung plano nila Ate at Ice? Ang gulo-gulo naman kasi nila eh. Nakakainis.

Pero sandali... Don't tell me, nagpunta kami dito kasi ito yung plano nila? Tumingin ako kay Ate. Dahil sa nakatingin ako sakanya, napalingon siya sakin. Katabi ko lang siya at as usual, nakatingin sa boyfriend niya. Oo, boyfriend niya na si Ice. Wait, di ko pa ba na na-narrate yun? Pero, 'di bale, at least na sabi ko na, 'di ba?

Nung lumingon siya sa'kin, parang may meaning 'yung tingin niya na parang 'Bakit?'. Bumulong ako sakanya at sinabing, "Ito na ba 'yung plano nyo, Ate? Ang langhiya naman eh. Tignan mo nga. 'Di kami nag-uusap." Ta's tumingin lang ulit siya sa'kin. Parang ina-assure sa'kin na 'Ako na bahala.' Tumango nalang ako as reply. Bahala daw siya eh.

Sa totoo lang, napakatahimik. 'Di ko lang alam kung sadyang walang maisip na topic or ewan. Aba'y ang gulo naman kasi ng plano nila Ate. Ano ba 'to? Muntimang naman 'tong REUNION na 'to. Reunion daw. 'Yun yung tinext ni Ice kay Max eh. Sinabi 'yun sakin ni Ate.

"Oops.. Ice, may nakalimutan ka yata." Nabigla ako nung nagsalita si Ate. 'Eto na ba 'yun? Yung plano nila? Tumingin naman sakanya si Ice at biglang napa-"Ay! Oo nga pala!" Napatingin ako sa dalawa. Sasakay ako sa trip nila. Kahit papano naman may konsensya ako 'no. Gusto ko rin naman mag-sorry. Hindi ko naman kasi talaga sinasadyang masabi 'yun eh.

"Anong nakalimutan nyo?" Tanong ko-kuno. "Yung... junk foods! Nakalimutan ko. Para mas masaya. Sandali. Aalis lang ako." Sabi niya ta's biglang tumayo. Tas sumunod din si Ate. "Sandali, Ice! Sasama ako!" Kinuha niya 'yung bag niya tas nag wink saakin. Adik talaga. 'Usap na kayo. Sige na.'

Napansin ko si sungit biglang napa-awang ng bibig ta's medyo napaangat sa upuan niya. May balak syang mag-no? Narinig ko nalang na sumara na 'yung pinto.

Katahimikan. 'Yun ang bumabalot sa'min ngayon. Wala bang magsasalita? Mauna nalang kaya ako? Magte-ten minutes nang wala sila Ate, pero hanggang ngayon walang kumikibo. Siya umiinom ng beer. Ako umiinom ng rootbeer. Nilaklak ko kaso wala na palang laman. Ano ba 'yan.

"Ah, Max.."

"Chaiira.."

Parehas kaming nagulat nung sabay kaming nagsalita. So ganun? Ganun talaga? Huh? "No. May sasabihin ka, Max? Sige, mauna ka na." Sabi ko.

"No.. You go first." Hindi ko na patatagalin. Sasabihin ko na. Baka mawalan pa ng oras at.. Hay. Tumingin ako sa sahig, then tumingin ulit sakanya. "Ahm.. Sungit este Max.." Nakayuko ako ngayon. Nakakahiya lang. "Uhm, Sorry. Sorry talaga. Hindi ko naman sinasadyang masabi 'yun eh. Pasensya ka na." Tumayo ako bigla pero nakayuko pa rin ako. Hindi ko alam kung bakit ako tumayo pero.. ewan parang sinabi lang ng isip ko na gawin ko 'yun.

Naramdaman kong tumayo siya. Hindi siya nagsalita. Ibig sabihin ba nun, APOLOGY DENIED? Wala na ba talagang pag-asa? Hindi na ba pwede ulit maging FRENEMY? Or mas higit pa d'un?

Naramdaman ko nalang na may malambot na katawan na naka-akap sa'kin. Napa-angat ako ng tingin at nakita ko si Sungit. Nakayapos siya sa'kin. Niyayakap niya ako. "Shh..". 'Yun lang pinagawa niya sakin. Ginawa ko naman. Ramdam ko ang agos ng tubig mula sa mata ko. Wait, umiiyak ako? Bakit?

"Don't cry. Apology ACCEPTED." Sabi niya na ikinatuwa ko. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon. Parang may gustong kumalawa sa'kin and at the same time natutuwa ako. Hanggang ngayon nakayakap pa rin siya sa'kin. Gumalaw ako parang signal na pwede niya na akong bitawan.

"Please. Let's stay like this, even just for a minute." Niyakap ko na siya pabalik. Hindi ko talaga alam ang nararamdaman ko. I think... I'm falling in love with Sungit.

***
Max's POV

I'm hugging her right now. I don't know but something was urging me to hug her. I was glad and at the same time, surprised to know that Chaiira didn't get mad at me for hugging her. She hugged me back as well.

"By the way, I was going to tell something. But, can we still stay like this?" I kinda felt something. She nodded. I'm really galvanized of what is currently happening. However, I have to take this chance to hug her because maybe next time, I might not be able to hug her.

"Okay. I just want to ask if.. if I have a chance to you?" Ugh. This is so cheesy. Actually, I wasn't really going to say that. This was not my plan when I was so silent a while ago. Silence took over the place. I felt something again and I think she nodded.

"I have?" Just making sure, if she really nodded. "Yeah, you do." She answered back. "How about that Dylan guy?" I heard her sigh. "Sinabi ko naman na diba? There's nothing between us, kaya may chance ka, okay?" She said and looked at me.

We were still hugging then suddenly, I heard the door open so the both of us stopped what we were doing. "Aba.. Mukhang may pinagusapan ang dalawa ah?" Ice stated. "At mukhang may ginagawa pa nung dumating tayo." Chaiira's sister said.

"A-anong may ginawa?! Wala naman, 'di ba, Sungit?" Sabi niya. I just slightly smiled, shrugged and put my hands inside my pocket. "Eh! Ano ba 'yan, Sungit eh! Sabihin mo wala!" I'm glad she's back to her old self again.

***

END. TO BE CONTINUED..