Mr. Sungit and Me (REVISING//EDITING)

Chapter 37 - Sydney Hyanice

CHAPTER 37 - SYDNEY HYANICE

CHAIIRA'S POV

Ilang araw na ang lumipas simula nang matapos ang School Year namin. Kaya, tuon nalang ako sa pag aasikaso ng kompanya.

Tinignan ko ang mga papeles at.. natapos ko na rin ang mga kailangan kong pirmahan. Hay, Salamat.

Umupo ako agad sa couch. Nakakapagod rin palang magpirma-pirma ng papeles. Natawa ako sa sarili ko. Ang laki ng pinagbago ko. Pano? Hmm.. Kasi, mas naging responsible na ako at hindi na ako pumapatol sa mga walang kwentang tao. Hay naku, katulad ni Sungit.

Natigil ako sa pag-iisip ng biglang bumukas ang pinto. Huh? What is she doing here?

"Hi, Ate Chaiira!" Sigaw niya sabay takbo patungo sa couch. Oh My Gosh! Parang kakatapos ko lang mag-ayos ng mga papeles. Sakit sa ulo nanaman.

"Yeah. Hi." Sabi ko ng walang masyadong emosyon. Pagod eh, 'nong magagawa ko? "What're you doing here?" Tanong ko sabay tingin sa kanya na siya namang gumagamit ng phone.

"If you're looking for Dylan, he's not here." Sambit ko. Want me to tell who she is? Lels. Sino ba kausap ko? Haha. Basta.

She is Sydney Hyanice Harvard. With the Harvard thing, sa tingin ko magkakaroon ka kaagad ng thing sa utak mo, if ya know what I mean.

She is Ethan Harvard's one and only younger sister. Dalawa silang magkapatid. And, talkibg about Dylan a while ago, si Dylan ay LONG-TIME CRUSH nya.

"Aww.. I thought he's here. Kaya nga ako pumunta dito eh. Aish. Kainis talaga yan si Dylan!" How polite! Kay Dylan lang siya hindi nagku-kuya. Saakin, naga-ate siya tsaka kay Ethan pero kay Dylan talaga, hindi.

She acts like magkasingedad lang sila ni Dylan. Mga 3 or 4 years yata tanda ni Dylan sakanya? I don't know. Hindi naman ako slambook para malaman lahat tungkol kay Dylan, 'no?!

Oh and by the way, she's an avid K-POP Fan. Favorite Boy Band niya ay ang CNBLUE. Sobrang nakakatuwa nga eh, kasi may common denominator rin kami. I'm a BOICE fan, if you know. Kata niya daw naging crush si Dylan, dahil daw kamukha raw ni Dylan si Yong Hwa.

Hmm.. Pwede. May hawig naman eh. Pero, mas gwapo parin talaga si Yong Hwa baby.

"Hay naku, Sydney." Sabi ko. Bigla siyang napatigil sa pag-gamit ng phone niya. Pero after a few minutes, tinuloy niya ulit yung ginagawa niya.

Inaantok na ako. Papikit na ng papikit ang mata ko. Sige. Matutulog nalang ako. Inaantok na talaga ako.

Tulog na ako pero gising pa yung tenga ko so, hindi pa ako in deep sleep.

Narinig kong bumukas ang pinto at may naglakad papunta sa tabi k---

"Oppa!! Dylan!! Omg! I knew it. Pupunta ka dito!" Dahilan para magising ako. Ano ba yan eh?!

"Hoy! Ano ba 'yan?!" Sigaw ko ng nakapikit ang mata."Kita nyong natutulog yung tao eh!" Reklamo ko.

"Tao ka pala?"

Natigil ako bigla ng sabihin ni Dylan yun. Naalala ko lang kasi nung Halloween. Nung natatakot ako, sinabi niya rin saakin yan.
(a/n: refers to Halloween Special)

Ang tagal na rin pala n'on, 'no? Hindi niya na talaga pinuntahan dito. Nakakamiss tuloy.

Miss ko na siya.

ANO?! HALA?! "Wala akong sinabing ganun!" Napatingin ako kela Dylan at Sydney nang nasabi ko pala 'yun.

"Anong problema mo, Ate?" Tanong ni Sydney. Umiling iling lang ako. Wala naman talaga diba? Argh! Ba't ba ako nagpapaapekto sa katulad niya? Dapat kinakalimutan siya eh! Kinakalimutan. I hate him so much! Tumayo ako at nagpaalam sakanila. 

Ano ba 'tong ginagawa ko sa sarili ko? Hay naku. Tinignan ko ang relo ko at 6:00pm na pala. Bahala na sila Dylan dun. Maglalapan pa sila kung gusto nila basta wag nilang guguluhin yung office ko. Naayos ko naman na ang lahat 'no? Okay na yata yun. 

Bumaba na ako patungo sa parking lot which is located sa basement. Dala ko ang susi ko at malapit na ako sa sasakyan ko. 

Pinasok ko na ang susi sa dapat nitong pasukan at binuksan ang sasakyan ko. Sumakay na ako agad at nag-drive patungo sa bahay. 

***

MAX'S POV

"What happened today?" I asked my PI. Private Investigator. I glanced at him and saw that he was really serious and I think he has a lot to tell. He took a deep breath before saying the stuffs I have to know. 

"Nothing special happened to her, Sir." He told me. I glanced back to the window where I can see the city lights. It's turning darker now, er? "Okay, then." I answered him. Not looking back. I heard footsteps. I bet he's leaving. Well, she's doing fine, er? Good. 

I want to see her again. I want to see her annyoed face again. But... how?

***
A/N: Hi guys! Sorry kung short ah? Sabog eh. HAHAHA! Anyway, nakakatamad kasi ang magtype. Lels :3 Basta. Yun na yun. Support pa rin, guyths ah? Labyuuu!!

***
END. TO BE CONTINUED...