Chase of Death

[21]

[Chapter 21]

Tiningala ko ang pangalan ng silid sa itaas ng pinto. Ito na ang classroom ko. Dahan dahan ko itong binuksan at tumambad sa akin ang mga estudyanteng kasing edad ko lang din na tahimik na nakaupo sa kani kanilang upuan. May ibang nag uusap habang ang iba naman ay tahimik na nagbabasa lang. Hindi nila pinansin ang tahimik kong pagpasok na siyang ikinatuwa ko naman.

Pataas ang upuan at mahahaba ang mga mesa. May hagdan rin sa gitna. Tahimik akong pumunta sa isang pwesto na wala namang nakaupo at doon naupo. Dumating ang propesor at nagsimula na ang klase.

Pansin ko ang ilang beses na pagsulyap sa akin ng lalaking katabi ko. Hindi naman siya malapit sa akin dahil may dalawang upuan ang layo niya. Hindi ko nalang siya pinansin at nagpatuloy lang sa pakikinig sa harapan.

Halos dalawa at kalahating oras rin ang tagal ng una kong klase. Wala na akong susunod na klase hanggang lunch. After lunch na ang dalawang klaseng kailangan kong puntahan. Bali tatlong klase lang ang meron ako sa isang araw at puro majors ito ayon kay Carver. Business Administration ang kinuha niyang course para sa akin dahil ang sabi ko ay ayos lang naman sa akin kahit anong pag aralan ko. Hindi ko rin naman alam ang ibang courses kaya pumayag nalang ako sa course na una niyang inalok sa akin. He also said that i can help him in his company after I graduated. Bagay na ikinatuwa ko. Unti unti na akong nagkakaroon ng totoong buhay, yung buhay na normal tulad ng matagal ko ng pinapangarap.

"Hi can i ask where's the cafeteria?" I asked a girl sitting beside me. We're in a bench under a huge tree. Nasa loob ito ng campus at pupwedeng tumambay ang mga estudyanteng walang klase. Naisip ko kasing maupo muna dito habang hinihintay ang oras para sa lunch. Nilingon niya ako at saglit siyang natigilan.

"I like your eyes, it has the same color of nature." Ngumiti ako ng kaunti.

"T-thanks."

"Diretsohin mo yung hallway then kaliwa. Bubungad na sayo yung pinto ng cafeteria." Nakangiting paliwanag niya. Nagpasalamat ako sa kanya at sinunod ang itinuro niyang daan.

"Hi miss." A guy suddenly appeared behind me. I took a quick glance at him.

"Are you new here?" He asked with full of confusion. Tumango ako sa kanya at patuloy paring naglakad.

"I knew it! Ngayon lang kasi kita nakita dito. By the way I'm Caleb." He has a friendly wide smile plastered on his face. Saglit akong tumigil at tumingin sa kamay niyang nakaabang na abutin ko.

"I'm Tara, excuse me." Hindi ko pinansin ang kamay niya at nagpatuloy na sa paglakad. Hindi niya na ako sinubukang sundan pa.

"Can i also please have that one?" I pointed out the vegetable soup. The girl nodded and give me a small bowl of the soup. I gave the money and take my tray with me.

Naupo ako sa upuang di kalayuan sa akin. Isang fresh lumpia at vegetable soup lang ang binili ko dahil hindi pa naman ako ganun kagutom. Ipinatong ko ang bag ko sa mesa at Akmang isusubo ko na ang fresh lumpia na nasa tinidor ko nang marinig ko ang isang tunog na nanggagaling sa bag ko. Ibinaba ko ang tinidor at binuksan ang bag ko.

Binasa ko ang pangalan sa screen ng cellphone na tumutunog and it was Carver. Sinagot ko iyon at itinapat sa tenga ko.

"How's your first class?"

"It's fine. Mabilis kong naintindihan yung tinuro." Tumango tango pa ako na para bang makikita ako ni Carver. Sinubo ko na ang pagkain ko habang kausap siya.

"Where are you?" Tanong niya. Siguro ay narinig niya na medyo maingay dito dahil sa mga estudyanteng naglalunch.

"Nasa Cafeteria, I'm eating my lunch." I said as i ate my Fresh lumpia.

"Did you have some company?" What is this? An interview?

"Unfortunately no."

"Why? Didn't you show any smile to your classmates?" Medyo natawa ako ng bahagya. Is he now starting to talk to me like we're kind of friends?

"I don't really know how to get some friends." I really do. Dahil hindi naman ako nakakalabas noon at ang tanging nakakasama ko lang na mga naging kaibigan ko ay kapareho kong nakakulong rin sa iisang bahay.

"Just smile." Bahagya akong napangiti—wait why am i smiling right now?

"Yeah i will note that." May dalawang pares ng paa ang huminto sa tabi ko. Inangat ko ang paningin ko at nakita ang nakangiting lalaki. He's the Caleb guy earlier.

"Carver i think I've got some company. Can i hang up now?" I said while my eyes are still on the guy beside me.

The guy pointed the vacant seat infront of me. I nodded and he quickly sat on the chair.

"Okay then, I'll pick you up later." He ended the call not giving me a chance to say my goodbye. Saglit akong napatulala sa screen ng cellphone. He'll pick me up? I didn't have the chance to ask him about what he did earlier. Umiling nalang ako at ibinaling kay Caleb ang paningin.

"A new girl will always be alone on her first day of school so I thought maybe i can join you." Muli niya ako binigyan ng malaking ngiti. I remember Carver told me to smile, so i did.

"So what course are you?" He take a bite on his burger.

"BSBA." I simply said. Humigop ako sa vegetable soup ko.

"Oh so you're also from the same course! What room are you later?" Bahagya akong napaisip sa schedule ko.

"Room BA401."

"Ako rin! Sabay na tayo later?" He look so nice and I don't think he has some bad motives on approaching me. I nod at him and continue to eat my food.

Caleb continues to tell me story about the school and also about himself. He said that he was an honour student and a captain of the school basketball team. Nakakatuwa ito habang nagkukwento dahil hindi naaalis ang mga ngiti sa labi niya. He was so cheerful and friendly.

If only i knew something unexpected will gonna happen I shouldn't have let him be my first friend.
    
   
____________________________________________

Kimonokun