[11]

2.7K 75 1
                                    

[Chapter 11]
  
Unknown

"Sir I finally found her." The voice from the other line said. Napangiti ako sa magandang balita.

"Should I follow her to her destination sir?" The man standing beside me asked. I slowly shook my head as i stare at the girl on the picture in my hands.

"She's in the hands of Cosa Nostra, let's wait for a bit." Kumuyom ang kamao ko dahilan upang malukot ang litrato sa kamay ko.

"We need a plan on how to get her out of there without his protection." I said as i stared blankly at the floor.

I will finally hold you in my hands. Just wait a little longer, my kitten.

[Tara's POV]

Papalubog na ang araw ng makabalik kami ni Mariele sa bahay. Hindi na namin kinailangan maglakad dahil may kotseng sumundo sa amin para hindi kami mahirapan sa mabibigat na dalahin. Akala ko nga kanina ay bubuhatin namin pabalik sa bahay ang limang malalaking boxes ng pinamili namin pero buti nalang at may tinawagan si Mariele para sunduin kami.

"Sige na pumasok kana Tara si kuya Miguel na ang bahala sa mga yan." Pigil sa akin ni Mariele ng akmang bubuhatin ko na ang isang kahon ng pinamili. Tumango ako sa kanya at pumasok na sa gate ng bahay. Napansin ko ang isang itim na kotseng nakaparada sa garahe.

"Sir Carver is here." Ngiting saad ni Mariele habang nakatingin din sa kotse.

"Hi we're back Mother!" Malakas sa sabi ni Mariele ng makita si Matilda. Agad naman siyang tinapunan ng masamang tingin nito.

"Tara, nasa itaas si Carver." Sabi sa akin ni Matilda ng makita akong papasok ng pinto. Tumaas ang dalawang kilay ko at binigyan siya ng nagtatanong na tingin.

"Akyat kana." Baling sakin ni Mariele ng may kakaibang ngiti. Pareho ko silang tinapunan ng nagtatakang tingin pero ngiti lamang ang isinukli nila sa akin.

"Hinahanap ka niya kanina may sasabihin ata sayong importante." Sabi ni Matilda, tumango lamang ako at umakyat na sa taas.

Nang makarating ako sa itaas ay sumilip ako sa bawat kwarto pero hindi ko siya makita kaya naman dumiretso na ako sa kwarto at nagbabaka sakaling nandoon siya. Dahan dahan kong binuksan ang pinto at ipinasok ang ulo ko sa maliit na puwang ng pinto. Muntik pa akong mapatalon ng magtama agad ang paningin naming dalawa. Nakaupo siya ngayon sa kama at hinihintay ang pagpasok ko.

"Hinahanap mo daw p-po ako?" Hindi ko alam if i need to use 'po at opo' whenever i talk to him. I didn't even know if what am i going to address him.

"Drop the 'po', come here." Tinapik niya ang parte ng kama sa tapat niya. He's always wearing a white longsleeve polo. Is he a businessman? But I don't think he is.

Yes ofcourse. What do i think is he? He got 20 million to bought you Tara. Sinunod ko siya at marahang naupo sa tabi niya. My eyes landed on the floor.

"How are you?" Mabilis na umangat ang tingin ko at tumama sa mga mata niya.

"I-I'm completely fine sir." He gave me a blank expression on his face. He sigh and handle me a brown envelope.

"Don't call me that." He said as he look at me with his piercing dark brown eyes. His eyes is cold but it suits his personality—what personality? I don't even know his personality.

"Kuya? Boss?" I asked in confusion. Kumunot ang noo niya sa tanong ko. I can't just call him Carver, it's disrespectful for him who bought me with his money.

"Master?" I saw how his expression change but only for a second. Nilipat niya ang paningin sa kanyang gilid at kumurap ng dalawang beses.

"Just Carver." Umubo siya saglit sa kanyang kamao bago muling tumingin sa mga mata ko. Bakit ba ang hilig niyang tumingin diretso sa mata?

"Open it and i want you to sign the papers." His speaking about the envelope that he gave me. Tumango ako at kinuha ang iilang papel sa loob.

"Marriage contract?" I ask with full of confusion. Why do i need to sign this?

"I want you to use my surname from now on." Inilipat ko ang bawat pahina.

"You want to marry me?" Muli ko siyang nilingon. He nodded.

"It's better for you to use my surname." He answered but i still didn't get the answer to my question.

"Why?" His eyes is melting me. Stop it Tara, don't be sucked into his eyes.

"To ensure your safety." In those words, i think i got the answer i was asking for. I also don't have a choice, he bought me with millions. Who am i to refuse?

"Okay." Kinuha ko ang ballpen na nakapatong sa side table ng kama at sinimulan ng pirmahan ang bawat pahina.

Everything that needs to be fill up is already done. The only thing that was left is my signature. I read the name of the groom and it says

Noir, Carver Kane, Acosta.

His name is kinda fancy. Suits him well. Binasa ko ang iilang mga paragraph sa papel but ended up signing without reading everything. I don't even need to read it by the way. Lumipat ang tingin ko sa printed na pangalan ko.

Noir, Tarasandra Lilith, Cervantes.

Bigla akong natigilan. Hindi ko maipaliwanag kung anong nararamdaman ko ng may mabago sa pangalan ko. Noir, Mrs. Noir? But he said it's only for my protection. Ipinasok ko na ang mga papel sa loob ng envelope ng masiguro kong napirmahan ko na lahat ng kailangan kong pirmahan.

Lumingon ako sa tabi ko at agad natigilan ng makitang nakasara ang mga mata nito. Nakasandal ang ulo nito sa headboard ng kama habang nakasara ang mga mata nitong hindi ko magawang iwasan. Ngayon ko lang siya natitigan ng ganito katagal.

It's okay to check him out a bit right? He has a dark hair and a white skin. But not pale as i am. His eyes were dark brown that can makes my knees weak if he glared at me while i was standing, framed by a dark eye brows, which sloped downwards in a serious expression. His soft sharp lips were very attractive and captivating. A prominent jaw curved gracefully around and the strength of his neck showed in the twining cords of muscle that shaped his entire body. Strong arms, bold thighs and calves, a firm chest and abdomen. He is a definition of perfect.

What am i doing? Mabilis akong kumurap ng dalawang beses at napahawak sa dibdib ko. Tumayo ako sa kama dahilan para magmulat ang inaantok niyang mga mata at diretsong tumingin sa akin.

"I-i finished signing the papers, sorry i woke you up." Why am i stuttering? Why Tara? What's wrong with your tongue?

He stand up and take the brown envelope on my hand. He's tall and i think hanggang balikat lang niya ako. Humikab siya sa harap ko at tumango bago walang salitang lumabas ng kwarto.

He didn't know that i check him out right? He didn't, right?

_____________________________________

Kimonokun

Chase of DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon