Yanlış Taraf | PJO×Açlık Oyunları(Katılımlı Hikaye)

Bölüm 13:Hırsız

Gözlerimi açtığımda günbatımı vakti gelmişti,içinde bulunduğumuz korkunçluğa rağmen tam karşımızda doğaüstü bir manzara duruyordu.Uyandığımı kimseye hissettirmeden bir süre sessizce günbatımını seyrettim;biz bu kadar korkunç bir şey yaşıyorken dünyada hala güzel bir şeylerin olması çok tuhaf gelmişti.Birbirimizi öldürüyorduk,bugün deniz kan rengine boyanmıştı ama günbatımı yine harikaydı,bir yerlerde hala güzel bir şeyler vardı.Hem çok adaletsizce hem de son derece mükemmeldi bu.

Sonunda girdiğim transtan çıkabildiğimde yavaşça doğrulup nerede olduğuma baktım;uçurum kenarında,devasa büyüklükteki bir ağacın altına kamp kurmuştuk.Hemen yanımda Annabeth'i görmem üzerine tüm kaslarımın rahatlıkla gevşediğini hissettim.Annabeth ve Thalia,ateş yakmışlardı ve hangi hayvanın eti olduğunu çözemesem de ateşin üzerinde et kızarttıklarını görebiliyordum.Hemen yanımda da Valerie'yi görebiliyordum,o da benim gibi uyku tulumunun içindeydi.Gözleri açıktı ama bakışları hala baygındı,başına bir bez bağlandığını fark ettim.Evan,Romee ve Clarisse'yi ise göremiyordum.

"Diğerleri nerede?"diye sordum uyku tulumunun içinden kalkıp Annabeth'le Thalia'nın yanına oturarak.Annabeth,etle ilgilenmeyi bırakıp gözlerini omzuma çevirdi ve hızla muhtemelen ben bayılmışken onların yaptığı sargıyı kontrol etti.

"Günaydın Yosun Kafa.Sargıda sorun yok;güzel,"dedikten sonra bacaklarını bağdaş biçimine getirip beni yanına çekti."Evan ve Romee yenebilecek otlar toplamaya gittiler.Arada ateşi harlamamız için de çalı çırpı gerekiyor,onları getiriyorlar.Clarisse de ağacın hemen önünde;bak,biri saldırırsa diye gözcülük yapıyor."

"Clarisse'yi gözcü olarak koymak doğru bir karar olmuş,"dedim ağacın hemen önünde elinde her çeşit silahla tamtakır hazır bir halde düşman bekleyen Clarisse'ye göz atarak."Muhtemelen saldırmaya cesaret eden kişi,en sonunda elli kiloluk bir kıyma yığınına döner."Sonra gözlerim ateşe kaydı."Ne pişiriyorsunuz?"

"Tavşan ve sincap eti,"dedi Annabeth çalı çırpıyla ateşi harlarken."Thalia sağ olsun.Artemis Avcısı olduğu dönemde öğrendiği bütün avcılık marifetlerini sergiledi.Aslında rahatlıkla önümüze çıkan geyiği avlayabilirdi ama maalesef Artemis'in yanında kalırken geyik konusunda biraz hassasiyet kazanmış,"dedi Annabeth yüzünü ekşiterek."Ama yine de burada bir sürü tavşan ve sincap var.Karnımız rahatlıkla doyacak."

Kafamı salladım."Thalia iyi ki zamanında Artemis Avcısı olmuş,yoksa aç kalacaktık."Gözlerim solgun yüzüyle benim gibi gözlerini günbatımına dikmiş Valerie'ye kaydı ve onu da konuşmaya dahil edip kendisine getirmek amacıyla ona bakarak sordum."Ne oldu sana?"

"Cordelia O'dair başıma taş fırlattı,"dedi Valerie yüzünü buruşturarak.Yavaşça uyku tulumunda yatar haldeki pozisyonunu değiştirdi,oflayarak doğruldu."Tam kafamda patladı.O ruh hastası kız yüzünden az daha kan banyosunda ölenlerden biri olacaktım.Neyse ki hemen sonrasında Lilith Hawthorne'nin onu yaraladığını gördüm,içim biraz rahatladı.Umarım kan kaybından arenanın bir köşesinde ölür."

"Eğitim binasında dediği gibi Cordelia rövanşını aldı,"dedi Thalia etlerin kızarmış kısmını bıçakla keserken."Eğer o kendi ölmezse bir dahaki sefere sıra sende,Valerie.Sende rövanşını al ama sağlam bir şekilde.Bir dahakine gerek kalmasın."

"Mesajı aldım,"dedi Valerie başının ağrısından fırsat bulabildiği kadar tebessüm ederek."Söz;bir dahakine cesedi elimde olacak."

"İşte istediğim ruh bu!"dedi Thalia büyük bir et parçasını bıçağın üzerinde Valerie'ye uzatarak.Valerie eğilip parçayı alırken hemen arkasında Evan ile Romee belirdi.Kolları çeşit çeşit otlarla doluydu.

"Bunları topladık ama hangisinin yenilebilir,hangisinin yenmeyecek olduğundan çok da emin değiliz,"dedi Romee ot yığınını ağacın biraz ileri bir noktasına yığarken.Thalia umursamazca omuz silkip etleri pay etmeye devam etti.