Yanlış Taraf | PJO×Açlık Oyunları(Katılımlı Hikaye)

Bölüm 34:Başlangıçtan Bir Tık Öncesi

5800 kelime!Yorum beklerim bu yüzden.sdww İyi okumalar!

Elliot Dennis Einsteen'den...

Her şey daha kötü olabilir miydi?Siz siz olun;bu soruyu asla sormayın.Çünkü ben kampımız korkunç bir şekilde bombalanmış,pek çok kampçımız hayatını kaybetmiş,bizzat ben bile birinin ölümüne sebep olmuş ve belki de en kötüsü;Olimposlular'ın ne kadar tehlikeli olduklarını Dianysos'un küçük,havalı gösterisinden sonra bir kere daha kavramışken bile bu soruyu sorduktan sonra bir şekilde her şey daha kötüye gitmenin bir yolunu buldu.Şu an idam edilmek için sabahı bekliyorum.Üstelik buradan kendimi kurtarsam bile beni idam etmek için yanıp tutuşan birileri daha var.Yani anlayacağınız;siz siz olun,evreni kışkırtmayın.Çünkü inanın bana;daha iyisi nadiren oluyorken daha kötüsü her an sizi kucaklamak için hazırdır.Geç bu beylik lafları,bize nasıl ve neden idam edilecek pozisyona geldiğini anlat derseniz;peki.Ama uyarıyorum;kandan,kaostan,ölümden beslenen bir ruh hastası değilseniz anlattıklarım size pek keyif vermeyecek.Kemerlerinizi bağladıysanız başlıyoruz!

Dianysos küçük vaazından sonra daha az evvel Seamus'un,şimdi ise Seamus'tan geriye kalan bir avuç küllerin bulunduğu yerin üzerine bilerek basa basa Büyük Ev'e doğru ilerledi.Ama Seamus'u patlatarak öldürmesinden sonra,bir de çocuktan geriye kalmış tek şey olan külünün üzerine basıp geçmesi benim kırılma noktam oldu.Kendimi tutamadan ağzımdan şiddetli bir hıçkırık kaçarken tüm gücümle Seamus'un külünün yanına doğru koştum ve çaresizce onları bir araya getirip korumaya çalıştım.Yaptığım şeyin pek bir anlamı yoktu;bunu zaten biliyordum ama artık aklımın anlamlı bir şeyler yapabilecek kadar yerinde olduğunu da hiç zannetmiyordum.Kampım saldırılara uğramış,mahvolmuştu;tanıdığım bir sürü insan ölmüştü ve hatta bizzat ben bile bir insanın ölümüne sebep olmuştum.Bunların hepsi çok korkunçtu ama en korkuncu tartışılmaz bir şekilde Dianysos'un az önce sergilediği küçük,acımasız gösterisiydi.Çünkü daha yeni kız kardeşini kaybettiğini öğrenen ve büyük bir şokta olan Seamus'un temelsiz,yüksek ihtimalle zaten başarılı olamayacak isyan hareketine bile müsahama gösterilmemişti.Dianysos onu kendini hiç yormadan,tek bir göz kontağıyla etkisi altına almış ve isyan hareketini durdurmayı bırak;kendisini de patlatarak öldürmesini sağlamıştı.Olimposlular karşısındaki gücümüz sadece bu kadardı işte.Konuşmasında dediği"Bize itaat etmek en iyi seçeneğiniz değil belki ama inanın;tek seçeneğiniz."lafı öylesine doğruydu ki içim acıyordu.Olimposlular bizden kat be kat güçlüydü ve onları durdurmaya asla gücümüz yetmezdi.Yetmeyeceği için de belki Açlık Oyunları gibi bir vahşette can vermeye ya da sevdiklerimizin Açlık Oyunları'nda ölmesini izlemeye mecburduk.Bu;öylesine onur kırıcı,öylesine çaresiz bir mecburiyetti ki artık bu şartlar altında aklımı korumak için çabalamak bile istemiyordum.

"Elliot!"Eliot Thane'nin yanıma çöktüğünü,beni sakinleştirmek ister gibi ellerimi tutup sıktığını hayal meyal hatırlıyorum ama ben asla kendimi kontrol edemiyordum.Şiddetli hıçkırıklarım eşliğinde ellerimle Seamus'un küllerini avuçluyor ve küller parmaklarımın arasından kaydıkça hıçkırıklarım güçleniyordu.Yetmemiş gibi kötü bir şekilde titriyordum da;nabzım sanki yüz seksenlerde atıyordu.Anlayacağınız;Athena melezlerinde doğuştan bulunan ve Albert Einsteen'in ruhunu taşıdığım için de bende daha da fazla bulunması gereken soğukkanlılık ve sorun yönetme kabiliyetim o an yerlerdeydi.Bir tık şapşal olduğum için böyle anlarda her zaman kendimi kontrol etmekte güçlük çekmişimdir zaten ama hayatımda ilk defa kontrolümü böyle kaybetmiştim.Belki de bu yüzden bana sakinleşmemi söyleyen Eliot'a birden patladım.

"Bana sakinleş deyip deyip durma;Eliot!Nasıl sakinleşeyim lan bu durumda?Şu halimize baksana!"deyip gözyaşları içinde elimle kampımızın halini işaret ettim."Şu hale bak;evimiz mahvoldu!Arkadaşlarımız,kardeşlerimiz,yıllardır tanıdığımız insanlar öldü ve sevdiğimiz insanlar ölmeye de devam edecek!Belki sıradaki biz olacağız;bunu bile bilmiyoruz ya!Ve sen bu durumda bana sakinleş diyorsun,öyle mi?"Hışımla avuçlarımı havaya kaldırıp ona doğru uzattım."Bak!Parmaklarımın arasında ne var;görebiliyor musun?Seamus'un külleri!"Yeni bir hıçkırık krizine girerken başımı eğip mırıldandım."Gözlerimizin önünde öldürüldü;Dianysos tarafından ve biz hiçbir şey yapamadık.Yapamazdık da!Çünkü Olimposlular bizden güçlüler;kat be kat güçlüler,Eliot!Asla onların egemenliğinden kurtulamayacağız ve sonsuza kadar bu vahşetin içinde yaşayacak; biz de günü geldiğinde vahşet sofralarının yeni mezeleri olacağız!"