Yanlış Taraf | PJO×Açlık Oyunları(Katılımlı Hikaye)

Bölüm 8:Eğitim Binası

Vardığımız eğitim binası beklediğimden çok daha nitelikliydi;oldukça yüksek,sanki göklere uzanıyormuş giden sivri bir bina olmasına karşın enlenmesine oldukça genişti ve dışarıdan bile odaların ayrımını görebiliyordum.Bizi sırayla binaya soktular ve en son holde hepimiz toplandığımızda süslü,güzel bir küçük tanrıça bize yaklaştı.

"Sevgili haraçlar;hepiniz hoş geldiniz!Ben küçük tanrıçalardan Eris;eğitim binasında geçirdiğiniz on gün boyunca gününüzü yöneten, eğitimlerinizi organize eden kişi olma görevini alacağım.Burası Açlık Oyunlarına hazır olmak için on gün eğitim alacağınız,yeteneklerinizi geliştireceğiniz,hatta keşfetmediğiniz yeteneklerinizi ortaya çıkaracağımız ve sizi vahşi doğaya hazırlayacağımız eğitim merkezi.Her biriniz çok yetenekli ve güçlü haraçlarsınız ama yine de vereceğimiz eğitimlere dikkat etmenizi tavsiye ederim çünkü vereceğimiz eğitimler emin olun ki;arenada çok işinize yarayacak.Bugün eğitim yok;yarın başlıyoruz.Şimdi herkesi arenaya kadar kalacağınız yatakhanelere yönlendirmekten memnuniyet duyuyorum:Erkekler yatakhanesi şatonun sağ kanadında;kızlar yatakhanesi ise sol
kanadında.Her iki yönde de birer asansörümüz var;o asansörler yardımıyla yatakhanelerinizin bulunduğu kata çıkabilirsiniz.İki yatakhane de en yüksek katımız olan beşinci katta;tabi iki farklı kanatta bulunduğu için kız haraçların erkekler yatakhanesine,erkek haraçların da kız yatakhanesine gidişini önlemiş oluyoruz.Eğer beraber vakit geçirmek istiyorsanız üçüncü kattaki ortak salonunuzu kullanabilirsiniz. Geri kalan üç kat eğitim salonlarımızı kapsıyor.Eğitim saatleri hariç o katlara gitmemenizi rica ediyorum.Şimdi herkes yatakhanelerine!"

Annabeth ve Thalia ile vedalaşıp sağ kanattaki asansöre bindim.Onlardan ayrılmak hoşuma gitmemişti ama yatakhaneye yerleşir yerleşmez ortak salonda buluşmak için sözleşmiştik.Asansörde hepimiz sessizce durduk;yatakhaneye geldiğimizde ise birçoğumuza kalsa yine sessiz dururduk belki ama Alex ve Theo trajikomik bir şekilde konuşmaya başlamışlardı bile.

"Bunlara inanamıyorum,"diye homurdandı Alex kamptan ayrılırken getirmemize izin verdikleri sadece giysilerle dolu minik çantasını yatağının üzerine fırlatırken."Birbirimizi öldüreceğimiz boktan bir oyun için fazla emek harcamamışlar mı sizce?"

"Bunu diyen kişi seçildiğinde kahkahalar atarak amfi basamaklarından indi,"dedi Theo gözlerini devirerek.Alex buna karşılık yastığını ona sertçe fırlattı.

"Sen tek başına Açlık Oyunlarına katılmayacaksın diye seçildiğime memnun oldum ben;gerizekalı!Arkadaşlıktan da anlamıyorsun!"diye söylendi Alex ama sırıtıyordu;birbirlerine takılmak ikisini de fazlasıyla eğlendiriyormuş gibi gözüküyordu.Aralarındaki arkadaşlığın sağlamlığı bana muhtemelen bir daha asla göremeyeceğim en yakın arkadaşım Kıvırcık'ı anımsattığı için içime aniden giren acı dalgasını bastırıp giysilerimi özensizce yerleştirmeye devam ettim.

"Aman;sanki benimle beraber ölmeye gelince de bir şey değişecekti!"diye homurdandı Theo.Sonra hayal mi değil mi bilmiyorum ama oldukça kısık bir sesle,"Gerçi sen-daha doğrusu;o-oyunları kazanacak;ben buna eminim."diye eklediğini duydum.O kadar kısık bir sesti ki hayal bile olabilirdi ama yataklarımız hemen art arda olduğu için gerçek olması da mümkündü ama tabi gerçekse ne demek istediğini hiç anlayamamıştım.Ama aklım yeterince karışıktı;bir de bununla aklımı daha da bulandırmak istemiyordum,umursamamayı tercih ettim.

"Neyse;şimdi benim konuşmak istediğim biri var,"dedi Alex Evan Rosier'in yatağına doğru yürüyerek.Evan Rosier sorgulayan bir ifadeyle ona baktığında sevimlice gülümsedi."Selam;ben Alex,Nike meleziyim;yani kardeşin oluyorum!"

Evan Rosier'den gülmekle boğazlanmak arası bir ses çıktı.Alex fazla hızlı haber verdiğini fark etmiş gibi durumu toparlamaya çalıştı."Tamam;tamam!Sakin!Şaşılacak bir durum yok canım;Tanrılar kardeş konusunda çok cömertlerdir!Kardeşi olmayanı neredeyse bulamazsın bizim kampta;tabi Üç Büyükler melezleri hariç.Dolasıyla bu çok normal bir durum;sakin,"diyerek Evan Rosier'i sakinleştirmeye çalıştı.