Yanlış Taraf | PJO×Açlık Oyunları(Katılımlı Hikaye)

Bölüm 21:Şampiyon

Ne hissettiğimi,nasıl hissetmem gerektiğini dahi bilmiyordum.Annabeth zekasını kullanarak bizi büyük bir beladan kurtarmıştı ama nedense planı fazla acımasız gelmişti;belki de Theo'nun hali böyle düşünmeme sebep oluyordu.Hıçkıra hıçkıra ağlıyor,sanki kontrolünü kaybetmiş gibi titriyordu.Nazikçe elimi koluna koydum."Theo,"dedim yumuşak bir sesle."Dediklerinde haklıydın.İçindeki canavar Alex'e asıl ihanet eden kişiydi.Sen Alex'in ruhunu da bu azaptan kurtardın.Suçlama kendini,doğru olanı yaptın sen."

"Ama Alex benim için oyunlara katılmıştı.O benim için oyunlara katıldı,ben onun ölümüne neden oldum."dedi Theo tir tir titreyerek.Annabeth Theo'yu kollarından tutup kendine çekti ve kelimelerin üstüne basa basa sert bir sesle konuştu.

"Sen vahşi bir barbar olan Luka'nın ölumüne sebep oldun.Alex'in ruhunu ise büyük bir azaptan kurtardın,özgür bıraktın.Anladın mı?"dedi Annabeth onu ikna etmek için elinden geleni yaparak.Theo yavaşça kafasını iki yana salladı.

"Kendimi asla affedemeyeceğim."Ve saniyenin binde biri kadar bir sürede cebinden çıkardığı bıçağı kendine sapladı.Arkamda kızlar çığlık çığlığıyken zorla ellerinden kanlı bıçağını alıp uzağa fırlattım.Bıçağı karnına saplamıştı ve yarası oldukça ciddi duruyordu.Ne kadar çok kan kaybettiğini görünce sessizce Annabeth'le bakıştık,onu nasıl kurtaracaktık ki?Çaresizce sponsorlardan bir şey gelmesini umdum ama henüz bir şey görünmüyordu.

"Elimizden geldiğince sarmaktan başka yapacak bir şey yok,"dedi Annabeth soğukkanlılığını korumaya çalışırken ve sırt çantasından bandaj çıkarıp Theo'nun yarasını sarmaya başladı.Ama Theo hızla kan kaybetmeye devam ediyordu,dayanamayacaktı.Annabeth Theo'nun yarasını sararken Theo'nun oldukça sakin durduğunu fark edince dayanamayarak sordum.

"Nasıl böyle sakin duruyorsun?Canın acımıyor mı oğlum?"Başını iki yana sallayıp titrek bir sesle konuştu.

"Acımıyor.Fiziksel acıya duyarsızım ben."Elleriyle Alex'in cansız bedenini işaret edip titrek bir sesle konuştu."Ama işte bu tür bir acıya duyarsız olamıyorum."

Ne diyeceğimi bilemediğim ve nedensizce vicdan azabı çektiğim bir sürenin ardından Annabeth Theo'nun yarasını sarmayı bitirip yerinden kalktı."Tamam,şimdi bir şekilde durumu toparlamamız gerekiyor.Arena ikiye ayrıldığı için...Percy;dikkat et!"

Beni kollarımdan tutup şiddetle kendine doğru çekti.Büyük bir tehlikeden son anda kurtulduğumu fark ettim.Sesten ne olduğunu anlamıştım:Minator.Öldürdüğüm ilk canavardı ve belki de bu yüzden hakkındaki çoğu şeyi hatırlıyordum.Sanki üşeniyormuş gibi gevşekçe ama büyük bedeninden dolayı  oldukça ses çıkara çıkara yürüyüşünü bile unutmam mümkün değildi.Ama burada ne işi vardı?Arkamı dönmeye cesaret edince kalbimin durduğunu hissettim;karşımda sadece Minator durmuyordu.Karşımda bir canavar ordusu duruyordu.Furyalar,gorgonlar,minator ve ne olduğunu bile bilmediğim bir sürü canavar.Burada ne işleri vardı,arena alanına nasıl gelmiş olabilirlerdi?Kafayı yemek üzereyken duyulan anonsla kafayı yememem için hiçbir engel kalmamış gibi hissettim.

"Haraçların dikkatine!Oyunun son turuna oyun kurucular tarafından seyircilerimizi heyecanlandıracak bir zorluk eklenmiştir.Karşılarındaki canavar ordusu için tüm haraçlarımıza iyi şanslar dileriz!"

Anonsun bitmesiyle canavarların hepsinin üzerimize atılması bir oldu.Herkes bir canavara karşı kendini savunmaya çalışırken ben eğilip Theo'yu kucağıma aldım ve zar zor onu ağaçların arkasına saklamayı başardım.Yaralı halde canavarlarla savaşamayacağı barizdi.Minator'a karşı hızla Dalgakıran'ı savurdum ama ıskalamıştım.Tam o anda gördüğüm şeyle kalbimin gümlediğini hissettim ve  panikle haykırdım.