The Hybrid

Chapter 4

Armira's POV

Kasalukuyan akong nagligpit ng mga damit. Sabi ni Prinsepe Kevin na inutusan niya ang mga maids na bumili ng kahit anong damit para sakin tapos mga gamit pang aral. Ewan ko pero kinakabahan ako na masaya, halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon.

I'm going to interact with other rich creatures while I'm me? Everything was paid by the Prince who I just met yesterday but this is also my dream why would I waste the opportunity? Magiging okay lang ba ako don? Pano kung hindi? Anong gagawin ko? Walang kinikilalang Beta ang paaralan na yun.

Naputol ang pag iisip ko nang may kumatok at pumasok si Kevin sa loob na nakangiti. “Kasya ba lahat ng damit na binili nila?” Tanong niya at tumango ako.

“Thank you, you're wasting your money to a poor though.”

“Nah, hindi na yun problema pero teka, marunong ka bang lumaban?”

“Yes of course. Wouldn't be a Beta if I can't.”

“Woah you're a Beta? Hindi halata.” Ngumisi siya habang umirap lang ako. Napunta ang pag iisip ko sa sinabi niya sa selda. Should I ask him about it?
“What is it Reina?” Bigla niyang tanong. Assuming that he read my mind at bakit ba Reina ang tawag niya sakin? Sanay ako sa Mira or Meir eh. “Anong ibig mong sabihin na Everything was planned?” Takang tanong ko pero natahimik siya.

“Y-You'll know soon. For now you have to focus on school okay?”

“Yeah right. Oh and by the way how am I a hybrid?”

“Because you're part Werewolf and part Vampire. Wala ng hybrid na nabubuhay dito sa Daminus dahil pinapatay sila because they'll ruin the balance at wala silang lugar sa mundong ito according to my our ancestors but I don't really find them bad, in fact I wanna know more about them.” He said while smiling at binaling ang tingin niya sakin.

Ganon ba kami kasama? Na pinapatay ang mga hybrid na katulad ko dahil wala kaming lugar sa mundo? To tell you the truth, I'm contemplating whether to accept that I'm a hybrid or keep on believing that I'm still a Werewolf but seeing things off differently, I don't know anymore.

“No one must know that you're a hybrid Reina, if any student or someone will know then, expect that my parents will make a move to take off your head but I won't let that happen. Never.” Nanlaki ang mata ko, diniin niya talaga ang never as if he taking this note seriously.

“Why are doing this?” Mahina kong tanong.

“Because I have to. I've promised to someone.”

Ibubuka ko na sana yung bibig ko nang may pumasok sa kwarto. Sinalubong ako ng mahigpit na yakap ng dalawang bata dahilan para mapahiga ako sa kama. Tumawa naman si Kevin at kumalas sa yakap ang dalawa.

“Hi ate! Ako po si Darwin 12 years old!”

“Ako naman po si Yna 14 years old!”

“Hello sa inyong dalawa. Ang sisigla ninyo ah?”

“Masaya po kami dahil may magbabantay samin at maganda pa!” Namula ang pisnge ko sa sinabi ni Yna, sanay na ako sinasabihan ng maganda pero kung galing sa isang magandang dilag na prinsesa ng Daminus? Aba't nakakahiya! Yung genes ng pamilya nila ay hindi biro, nakakaselos.

“Don't be jealous Reina.” Sabi ni Kevin kaya nagtaka ang mga bata. “Binasa mo ang isip niya Kuya?” Tanong ni Darwin at tumango si Kevin.

“Anyways, excited na akong umalis mamaya!” Tumatalon talon si Yna sa saya. Napakalayo ng Yna na nakilala ko sa throne room at ng ngayon. Una ko siyang makita para siyang manika na walang buhay, walang ekspresyon sa mukha pero nung nagkasagutan na kami ng mama niya ngumiti siya at pinagtanggol pa ako. “Ako din! Bagot na bagot na ako dito sa palasyo.” Sabi ni Darwin.