The Hybrid

Chapter 41

Armira's POV

Takbo lang ako ng takbo sa masukal na gubat na to. Kanina pa ako dito pero wala pa rin akong nakikita o nararamdaman na hayop sa paligid. Damn, nauuhaw na ako tsaka delikadong may makakita sakin dito. Panay lunok ko sa laway ko, asan na ba ang mga hayop dito? Nagtatago ba sila?! My frustration was getting out of hand, I need blood and meat!

“Mehhh~~”

Napahinto ako at bumaling sa kaliwa. Ilang metro lang sakin ay may kambing na tahimik na kumakain ng damo. Ngumisi ako at nag ingat sa bawat galaw so that I wouldn't scare it off. I keep on walking and walking hanggang ilang pulgada nalang ang lapit namin. Dumb sheep, hindi ba talaga ako nito nararamdaman? I am clearly 10 inches away from it. Patuloy parin ito sa pagkain.

I waited for an opportunity to strike, gusto kong nakatalikod sakin ang kambing. Kung patalsikin ko kaya ang katawan nito papunta sa puno para diretso itong mamatay? Okay nevermind, I'll stick with the first choice. I waited and waited and yes! Dahan dahan nang tumalikod ang kambing, now nasa harap ko ang pwet nito. Sana hindi lang to tatae o baka tuluyan ko talagang patalsikin ang katawan nito sa puno.

I felt my throat getting more dryer and dryer. I got into stance at tumalon sa likod ng kambing. Napahiyaw ito sa sakit at agad kong kinagat ang leeg ng kambing. Sobrang likot pa pero unti unti din nanghihina. I keep on sipping the blood kahit na alam ko sa sarili ko na ang dugo lang ni Cayden ang makakapagwala sa uhaw ko but I can't just bite him, it's better to do this.

Nang matapos akong sumipsip ay nag anyong lobo ako at kinain ang laman loob nito. It's been so long since I've tasted fresh meat before, now that I'm in my wolf form, this will satisfy me but in my vampire form. Damn, ang hirap maging uhaw sa dugo ng mate mo. Once I'm done devouring the sheep ay bumalik ako sa dating anyo. I can smell blood from my shirt kaya binaba ko ang tingin ko.

Nadungisan ng dugo ang shirt ko. Iniwan ko ang mga buto at lumakad palayo doon. Ayoko pang bumalik sa akademya kaya hinanap ko ang lawa para doon muna magtambay. Nang mahanap ko iyon ay agad akong umupo at sininghap ang preskong hangin, bukas na mangyayari ang kinakatakutan ko. Hindi pa ako handa lalo na't hindi ko nahasa ang aking abilidad na sobrang delikado, baka pati ako ay mabaliw.

Inaalala ko si Cayden. Kung saka sakaling makita niya ako sa anyong to, ano kaya ang reaksyon niya? Ang mga estudyante ba? Papatayin kaya nila ako? Kami ng Kuya ko? Pero sabi ni Kevin, hindi lahat ng Hybrid ay masasama. Sadyang yung mga hybrid na nakasagupa nila noon ay masasama. Kung natatakot sila samin, natatakot din kami sa mga taong nakapaligid samin.

“Kung sana nandito ka lang.” Bulong ko at pinikit ang aking mata. Kamusta na kaya si Kuya? Okay kaya siya ngayon? Is he holding on until now? I hope so kasi ako, pinapalakas ko din ang sarili ko para sa mangyayari bukas. Huminga ako ng mabuti at inayos ang upo ko para magmeditate. Ito ang saktong pagkakataon para mag ensayo malayo sa mga kapwa estudyante ko. I just hope na walang makakakita sakin dito.

Pinikit ko ang aking mga mata at nag pokus. Being a Phenomenon Ability user is such a hassle, kung hindi ka marunong kumontrol, baka may masira kang lupain nang hindi mo nalalaman. Pinakiramdaman ko ang bawat pagdaan ng hangin sa aking katawan, ang tahimik na lawa at mga punong nagsasayaw sa paligid. Gusto kong makontrol kung paano umulan dala yung bagyo but in order to do it, I should do something. But what?

“Rain is a symbol of an ongoing misery and a Storm represents difficulties, problems, loneliness, strength, weakness and depression. In order to do that, you must feel what it is to have these emotions before you let it out.”

A voice rang in my head. Alam na alam ko kung kaninong boses yun. He's still with me kahit na wala siya pero yung sinabi niya, I must feel those emotions in order to draw it out? That's hard. I took a deep breath at inalala ang lahat ng mga napagdaanan ko. Ang pagpatay ng Reyna sa mga magulang ko, ang pagkulong ng Kuya ko sa kwintas niya, pinatay ng Rouges ang foster parents ko, ang nangyari samin ni Cayden. Lahat ng yun ay masasakit na alaala.