Koruyucular : Akıl Ve Kalp - Tom Riddle-

Anlaşma

İyi okumalar ( Medyadaki şarkı benim en sevdiğim şarkıdır .)

Uzattığım elime düşünceli şekilde baktı. Sıkıp sıkmamak konusunda kararsız gibiydi. Gözlerimi , etrafımı bakmak için çevirmesem de insanların bize baktığını yani çoğu kişinin bize baktığını hissedebiliyordum.

Tom da bunu hissetmiş olacaktı ki suratına hafif tebessüm ifadesi  koyarak elimi sıktı. Görüntü  bir o kadar tuhaf ve bir o kadar da  ilginçti. Tom'un uzun boyu karşısında benim minyon yapım daha da minik kalıyordu. Cücelere benzediğimi hissediyordum.

İnsanlar bize bakmayı bıraktıklarında , el sallamayı bıraktı ve elini yavaşça çekti. Gözlerini gözlerime dikerek bir süre durup bakmaya başladı. Çok tuhaf bir hava hakim olduğunu söyleyebilirdim ama duruşumu bozmamıştım.

Ne yaptığını bilmiyordum. Zihnime giremezdi. Yataktayken  giremediği için şimdide giremezdi. Büyük ihtimalle aramızı ılımanlaştırmaya çalışıyor böylelikle zayıf noktamı  yakalamak için pusuda bekliyordu.

Kaşlarımı sorarcasına havaya kaldırdım.

"Bir sorun mu var Riddle ?" sesim sert değildi.  Yumuşakta olduğu söylenemezdi. Sadece normaldi.

O da kaşını hafifçe kaldırmış sonrada başını iki yana hafifçe sallamıştı.

"Hayır , hadi gidelim."

Ellerini , pantolonun ceplerine koyarken yanımdan hafifçe geçerek ormana doğru ilerledi. Anlamasam da , birkaç adımla hemen ona yetişmiş ve çantamdaki deftere yazdığım notları çıkarmıştım. - Kağıtlar hem dağınık olup parçalanıyordu.-

Birkaç dakika yürüdükten sonra malzemelerin işaretli olduğu haritayı çıkararak nereye gideceğimizi anlatmaya başlamıştım. Şaşılacak derecede beni dinliyor ve fikirlerini söylüyordu. Oyunculukta çok yetenekliydi kuşkusuz . Duyguları veya aklı okuyabileceğim bir yeteneğim olmasaydı bana iyi davrandığını ve arkadaş olabileceğimizi düşünürdüm. Ne yazık ki onu ikna etmek çok zordu. Onu kazanmak için bağ kurmamız lazımdı. Özel anılar elde etmeliydik. Açıkçası , böyle anılar edinecek  ortamımız yoktu. Tom , benimle konuşmamayı tercih ediyordu. 

" Şapkalı Tül mantarı  burada bulunuyor ama oraya gidebilmemiz için  şu ağaçlıktan ilerlememiz sonrada ikiz ağaçlardan geçmemiz gerekiyor.."

Tom kaşlarını çatarak  gösterdiğim yöne doğru baktı.

"Oradan ilerlersek  görünmez yaratıklarla karşılaşabiliriz."

" Evet , ama diğer yollar onlardan daha tehlikeli yaratıklarla dolu ayrıca görünmez Tefkelyenler karanlıkta parıldarlar .  Sabahları görünmezlik özellikleri etkin olur ve  ilk önemli şeyi kolaya indirmiş oluruz."

Durdu . Düşünceli görünüyordu. Söylediklerimi tartıyor gibi bir hali vardı. Kaşları , dalga veya  esen rüzgar gibi kıvrımlıydı. Kolayı sevmiyordu.

" Ayrıca bu vakit kazanmamızı sağlayacak." diye ekledim.

Düşünceli halinden çıkarak bana baktı.

"Bütün bunları nereden biliyorsun? Hogwarts'a  daha önce geldiğini düşünmüyorum..."

" Evet , daha önce gelmedim . Fransa'da doğdum ... büyüdüm . Yine de Beauxbattons da Hogwarts gibi farklı ve çok kitaplar var. Ayrıca , Fransa Avrupa'nın kalbi sayılır.."

"Olabilir , ama bu kadar evin gibi bilmen çok tuhaf.."

"... Sihir dünyasındayız Riddle . Bir büyücü veya cadı buraya gelmiş ve parçalar almış sonrada başka yere bırakmışsa o nimetlerden başkaları da yararlana biliyor. Ayrıca , çok çalıştım. Gelmesem de gelmiş gibiyim. Ruhlarımız da sihre dahil nasıl olsa değil mi ?"