Koruyucular : Akıl Ve Kalp - Tom Riddle-

Ölümcül Bakışlar

İyi okumalar

Yemekler yenmiş , öğrenciler neşeyle arkadaşlarıyla konuşarak yavaşça binalarına yönelmeye başlamış bölüm başkanları ise yeni gelenlere yol vermek için hazırlıklara başlamış şimdiden sıraya dizilmelerini söylemişlerdi.

Tom Riddle ise yeni gelen öğrencileri yani Slytherin e seçilen öğrencileri binalarına yönlendirmesi gerekiyordu . Aslında bunun tam bir vakit kaybı olsa da profesörlerin gözü önünde ona verilen görevi yerine getirmezse çok kötü bir duruma düşerdi. Ünlü, çalışkan yakışıklı ve yetim Tom Riddle ufak bir görevi başkasına yükledi! Asla buna izin vermezdi.

Yapacak işleri ne kadar önemli olsa da çevresini avucunun içine alması o kadar önemliydi. Ayrıca , işlerini gece yarısı yapabilirdi. Herkes uyurken . Zaten bu akşam müritleriyle birlikte yapacağı toplantı vardı.

Tatile girmeden önce onlara bir sürü görevler vermişti . Bu görevler ise çok ama çok önemliydi. Kaytarmaya veya görevi yapamama gibi bir lüksleri yoktu. O ne derse , ağzından ne çıkarsa çıksın yapılmalıydı. Yoksa ilerideki işlerini hayatta yapmazlardı. Bu otoritesini kabullenmeleri şarttı.

Sakin bir sesle kuzular gibi dizilen bir avuç küçük çocuğu gözleriyle onu takip etmeleri için kafa ile işaret ederken gözleri aşina olmayan ince yapılı bir bedene takıldı .

Sonra da onunla konuşmaya çalışan heyecanlı bir grup Slytherinliye . Bu heyecanlı kalabalıkta kendi müritleri de vardı . Hatta hepsi kendi müritleri dese yanılmamış olurdu.

Dikilen gözlerini hisseden bir avuç heyecanlı ölü yiyenlerin heyecanları aniden kesilerek korkuyla bakışlarını ona çevirip ardından yere bakmaya başladılar .

Tom , müritlerinin gözlerinin içine bakmalarını istemezdi . İletmek istediği duygularını da algılamaları ve boyun eğmelerini.... onların ondan korkmalarını istiyordu. Kendisinden . Geleceğin en büyük kara büyücüsü olacak yüce Salazar Slytherin kanından olan büyücüye.

O sırada , Freya az önceki heyecanla sohbete dalan öğrencilerin aniden değişen tepkilerine karşı sanki anlamazmış gibi bir surat ifadesi takındı yüzüne . Bu kimin neden olduğunu çok iyi biliyordu. İstemese de o da çok rahatsız olmuştu. Koktuğundan değil. Onun yanında olunca gergin , sinirli , kavgacı , ruhu tehlike uyarısı almış gibi kıpır kıpır oluyordu.

Sonra kafasını , bu etkiyi yaratan kişiye çevirdi.

Tom Riddle'ın gözlerindeki ve yüzündeki duyguları okudu Freya. Sonra da bakışlarını az önce konuştuğu insanlara çevirdi sonra yine gözlerini Tom'a çevirdi. O anda neler olduğunu . Bütün duyguları ve anlamları yakaladı.

Tom Riddle , en ufak dikkat çeken değer verilen insanlardan hoşlanmıyordu. Bütün sistemi ve düzeni kendi avucunun içinde hapsettiğini düşünse de Riddle insanları asıl bakışları ve dudaklarından çıkan sözleri onları kapana kıstırıyor ve yapmaları için zorluyordu.

Eğer bir karşı gelişte , bilinmezlik bir kötülükle insanları bir nevi tehdit ediyordu. Karşı koymak isteyenler ise karşı koyma tavırlarındaki tereddüt , korku ve zayıflıkla Tom'a karşılık veremiyorlardı.

Freya o anda kimsenin yapmadığı bir şey yaptı. Tom'un gözlerinin içine baktı . Ve dudaklarının kenarlarında hafif bir gülümseme yerleştirdi. Gözlerini ise olabildiğince rahat ve basit tuttu.

O anda bu bakışları gören Tom yüzündeki kendinden emin tavrı ve alaycı ifadesi silindi . Freya şimdi onun rahatsız olduğunu ve hafiften hayır hayır öfkeden köpürmeye başladığını anladı ve aklından şu düşünceler geçti .