Koruyucular : Akıl Ve Kalp - Tom Riddle-

Güne Başlarken Düşünülecek İmkansız Yedi Fikir

İyi Okumalar 

Tom , şok içinde yerinde put gibi kalakalmıştı. Şu anda gördüğü manzaranın aynısını yıllar önce görmüştü ve gerçek olmasının bu kadar yüksek olması onu yerinde donup kalmasını sağlamıştı. Nasıl unutabilmişti ?  Neden şimdi olması şarttı ? 

Günlüğüne gördüğü rüyaları özellikle  aynısını gördüğü bu mazarayı yazdığına kesinlikle emindi.  Ama okumamayı tercih etmiş sonunda da çalışmaktan unutup gitmişti. Büyük bir hata yapıp yapmadığını düşünüyordu.  Bu kız onun ölüm sebebi olabilir miydi ?

 Gergince bir adım geriledi. Eğer ondan şu anda uzaklaşırsa büyük ihtimalle geçirdiği atak krizleri yüzünden gafil avlanacaktı. Kız , onu  rüyalarında zaten gafil avlamıştı. 

Karşısında  , yerde yatan bilinmezlik duruyordu. Küçük bir kızın bedenine bürünerek somut hale gelmişti. En çok korktuğu ölümden başka korkuları olacağını düşünmemişti. 

Yine de , buradan kaçarak gitse kıza çok kötü davransa veya görmezden gelse  sadece zaman kaybı olacaktı.

Kendini rahatlatmaya çalışarak sağ elini saçlarının arasından geçirerek iyice karıştırdı. Sonra , kızın yanına  onun gibi boylu boyunca yatmıştı.

Daha rahat olması için sol kolunu kafasının altına koyarak yan gözle Freya'yı incelemeye başladı. Haftalar önce delice nefret ettiği kızın yanında rahat oturmak ona hem acı hemde komik geliyordu.

Aslında kendini bıraksa onun yanında rahatlatıcı bir hava olduğunu söyleyebilirdi ama yıllardır aldığı tutum onu şu anda acayip germişti.

Ne diyeceğini bilmiyordu . Ne yapması gerektiğini bilmiyorudu. Bu yüzden sessizce yatarak kızı yan gözle kaçmasını gözleriyle engelleyebilecekmiş gibi incelemeye başladı.

Freya , bu sessizlik içinde buraya kadar gelebileceğini hiç düşünmemişti. Özellikle Tom ile birlikte olaysız sessizce oturmak . Ona imkansız gelmişti. Yalan da olsa  yaptığı şeyi söylediğinde aldığı tepkiyi de hiç beklemiyordu doğrusu.

Ardından , gözleri kapalıyken yapması gereken doğru şeyin ne olduğunu anlamıştı. Bir süre sonrada içinde söylemek istediklerini açmaya karar verdi.

" Ben küçükken , yetimhanenin  çocuklarla ilgilenen kesiminde bir kadın   gözlerimi kapamamı  içimden bir dilek tutmamın gerektiğini ardından açtığında yıldızlar kaydığında dileğimin gerçekleşeceğini söylerdi.  Her ne kadar saçma olsa da bu yaşıma kadar dediğini gece hep yaparım..."

Tom , kızın gözlerinin kapalı olduğu halde söylediklerini büyük bir dikkat kesilerek suskunluğunu korudu. 

Hafifçe yan dönerek kızı daha iyi görebileceği bir açıya ayarladı kendini.

"... Her sabah da bana imkansız yedi şey düşünmemi ve nasıl gerçekleştirebileceğimi düşünmemi aklımdan senaryolar yaratmamı söylüyordu . Bana çok işe yaramayacak ama kafamı oyalayacak bir şeymiş gibi gözükmüştü...."

"Faydasını görebildin mi ?"

Freya , uzun bir uykuan uyanmış gibi gözlerini yavaşça açarak bir kaç kez kırpıştırdı. Dudaklarında  özlemi anlatan  gülümseme vardı.

" ... Dediğini yaptım , dilediğim ilk yedi şey ise şunlardı ; Sihir yeteneğim olması , özel olmak , ailemin olması , ağlayabilmek , başarılı olmak ,güzel olmak  ve farklı olmak ..."

Tom , kaşlarını çatarak dediklerinde ki inceyi fark etmişti .

" Bunlar senin için imkansız şeyler mi ?"