Koruyucular : Akıl Ve Kalp - Tom Riddle-

Oyun Başlıyor

İyi Okumalar

Freya acıyan karnını ve bulanıklaşan gözlerini umursamamaya çalışarak kafasını kaldırdı ve ayağa kalkan kabarık saçlı kadının ne yapmaya çalıştığını izledi.

Alice büyük memnuniyetle kendisine zar zor bakmaya çalışan kıza gözlerine bakarken tatmin duygularla seneler önce sihri ile ele geçirdiği çocuğa baktı.

Evet . Alice her zaman önlemini alan ve her dağim yedek planları olan bir kadındı. Çok sevdikleri çocukları için bile her zaman hazırda önlemleri olurdu. Ciel ise kocasının gözdesi olduğundan beri zayıf noktasından yararlanmak için baş hedefi olmuştu ama şimdi gözüne o kadar da önemli gelmiyordu. Şu anda , elinde bir hazine bulmuştu. Yıllarca üzerinde durduğu kendi planını hayata geçirebilirdi.

Her zaman ailenin fazla ... üretken olmasından dolayı kardeşlerin en düşüklerinden olmasının verdiği bir dezavantaj vardı. İlgisizlik , ayrımcılık... Alice hep bundan nefret etmişti. Ailesinden ilgi göremediği gibi sevdiği eşinden de tam sevgi görmemiş hayatı düşüşlerle geçmişti.

Zeki bir kadındı ve şimdi bu küçük velet yardımı ile herkesi diz çöktüren gelmiş geçmiş en korkulan kara cadısı olabilirdi. Aslında Alice , herkesin lideri olmak istiyor kafasına göre istediğini hayata geçirmek kimsenin ağzını açtırmamak tüm arzusuydu.

Yoluna çıkan tüm engelleri kaldırmakta da çok kararlıydı. Bunun için en sevdiği oğlunu , arkadaşlarını , karısını hatta torununu bile öldürmüştü. Aslında ... teknik olarak torununu öldürememişti yine de artık onlara engel olmayacaklarını bildiğinden memnundu.

Alice , kabarık kıvırcık saçlarını eliyle kirlerden temizlerken suratındaki ve kıyafetindeki tozları ve kiri asasıyla temizledi. Ardından Ciele dönerek silinmiş kırmızı dudaklarını emir vermek için kaldırdı.

-------------------------------------------------

Tom Riddle , her zaman duyguları ile savaşmış ve istediğine göre bastırabilmişti. Planları ve gücü onun için önemliyken şimdi gözleri açılmış beyni engel olan duvarlar yıkılmış gibi hissetse de duygularını bastırmakta çok zorlanıyordu.

İçinde büyüyen bir his vardı. Bu anlayabileceğiniz veya sizi iyi hissettiren bir his değildi. Tam tersine içinizde o kadar büyüyor ve yavaş yavaş işliyordu ki sanki size gelecekte olacaklara karşı uyarı sinyali veriyor gibiydi.

Tom Riddle , ortak salondaki Malfoyu almış babası ile birlikte oturuyordu. Hogwarts başladığından beri babası ile arasındaki temel birkaç sorunları halletseler de hala onu baba olarak benimseyemiyordu ama varlığından da rahatsız değildi. Sadece , Tom aralarındaki ilişkiyi akışına bırakmış unuttuğu anıları geri getirmede yardım ediyordu . Ama tam olarak başarılı olduğu söylenemezdi . Bunun yerine Malfoy devreye girmiş Muggle babasına yardım ediyordu. Tom Riddle içinden ." Safkan ailesinin tüm soyundaki anlayışı reddediyor ." diye düşündü. Bundan da rahatsız olmadığını gördüğünde içindeki hep ' Yaptığı işin yanlış olduğu' söyleyen ses ortaya çıkıyor Tom'a meydan okuyordu ama Tom şu anda kafasında başka şeylerle meşguldü .

Aslında bir şey değil kafası uzun süredir gelmeyen ve ona geleceğine dair söz veren Freya'ya takılmıştı. Freya. Okula geldiğinden beri onu kışkırtıp delirten sonra da ona yoldaş olup duygularını tümden değiştiren tuhaf cadı.

Tom Riddle onu ilk gördüğünde kızın gerçek olup olmadığından emin olamadı . Tavırları ve davranışları her ne kadar zamanına ait olsa da sanki bu zamana aitmiş gibi hissettirmiyordu. Ayrıca kızın kendisi hakkında bilmediği şeyleri de bilmediğinden emindi.