Okulun en inek kızını düşünün. Sizce sosyal bir kız olabilir mi?
Peki ya telefondan gelen bir mesaj onu bu asosyalliğinden çekip alırsa?
~~
anonykşklı : evet yakışıklı ben ( gönderilmedi )
anonykşklı : selam, ben yakışıklı (gönderilmedi )
anonykşklı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözümü bir ileri bir geri şeklinde oynatıyordum. Arada kayalara çarpan denizin hırçın dalgalarını izliyordum. Ben ve Barlas sahil kenarında bir bankta oturmuş denizi seyrediyorduk. Burada olmayı ben seçmiştim. Açık hava her zaman daha rahatlatıcı oluyordu benim için. Özellikle de denizin kokusunu içime çekerek.
Barlas'ın anon olmadığını biliyordum. Dün gece boyunca bunu düşünmüştüm çünkü. Adresimi unuttu desem, saçmaydı. Beni o getirmişti eve çünkü. Unutma ihtimali sıfırdı. Fakat bundan daha da emin olmam lazımdı.
Pekâla şimdi konuşma vaktiydi.
"Geçen gün beni sahil kenarına neden çağırmıştın?" Anlamaz gözlerle bana baktı.
"Sahil kenarı?" Yutkundum.
"Hani geçenlerde demiştin ya bana anonken, sahil kenarına gel diye fakat daha sonra vazgeçtin." Tepkilerini dikkatle izliyordum. Şu an diyeceği şeyi çok merak ediyordum.
"Aa evet o mesele. Önemli bir şey değildi. Sadece seni görmek istedim." Ve bingo.
Artık anonun Barlas olmadığı kesinleşmişti. Çünkü anon beni geçenlerde sahile falan çağırmamıştı. Bu az evvel benim uydurduğum bir yalandı.
Sahi neden Barlas anon olduğunu söyledi? Bundaki amacı neydi?
Artık her şeyi öğrenme vakti gelmişti.
"Senin anon olmadığını biliyorum Barlas." Cümleye biraz sert girmiştim fakat uzatmaya gerek yoktu. Dönen oyunlardan ve bir sürü soru işaretinden bıkmıştım. Bakışlarımı bir an olsun onun hareketlerinden çekmiyordum. Böyle bir şey diyeceğimi beklemiyordu.
Oldukça şaşırmıştı.
"Bunu da nereden çıkarttın?" İnkâr edeceğini biliyordum.
"Çünkü anon beni hiçbir zaman sahil kenarına çağırmadı. " şaşkınlıkla bana baktı.
"Ne yani sen az evvel bana yalan mı söyledin?" Gözlerinden bir saniyeliğine hayal kırıklığı geçmişti. Benden böyle bir şey beklemediği kesindi.
Pekâla bende ondan böyle bir şey beklemiyordum. Bence durumlar eşitlenmişti.
"Yapmak zorundaydım. Emin olmam gerekti." Hiçbir şey söylemedi. Bakışlarını benden kaçırıyordu.
"Peki sen neden böyle bir şey yaptın?" Bu kez sorgulama sırası bendeydi. Banktan kalktı ve denize doğru ilerledi.
Sakin ve sessizce onun konuşmasını bekliyordum.
"Hatamı kabul ediyorum ama yine olsa yine yapardım." Bana döndü.
"Çünkü senden ilk ben hoşlanmıştım. Sen ise anondan hoşlanmaya başlamıştın. Anonun ben olduğunu öğrenirsen benden hoşlanırsın sandım." Hiç beklemediğim itiraflar yapıyordu. Bu bünyeye bu kadar itiraf kesinlikle fazlaydı.
