'47

6.7K 519 122
                                    

Tepkisiz şurada kaç dakika beklediğim hakkında hiçbir fikrim yoktu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tepkisiz şurada kaç dakika beklediğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Gözlerimi bir türlü karşımdaki yüzü yaralı Ata Berk'ten alamıyordum.

Sormak istiyordum fakat soramıyordum da. Değişik bir ikilem içerisindeydim.

"Bence öncelikle senin yüzünü temizlemen gerek, ondan sonra konuşursunuz." Diyen Betül Ata Berk'i içeriye davet etmişti.

Ona şaşkınca baktım. Pekâla suratı için gerçekten üzgündüm fakat eve davet etmeyi düşünmüyordum.

Ya da sadece kendimi kandırıyordum.

Bir şey demedim ve Ata Berk'in içeriye geçmesini bekledim. Aslında bu kez Betül'e teşekkür etmeliydim. İçimde onu içeriye davet etmek vardı fakat gururum asla bunu söylememe izin vermezdi.

"Ne bekliyorsun kızım geçsene!" Betül'ün ikazına uydum ve yavaş adımlarlara salona doğru ilerledim. Şimdi ne yapabileceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu.

Aklıma gelenle yönümü çevirip banyoya ilerledim. Ona birkaç adet yardım malzemesi gerekti. Aklımdakileri alıp tekrar salona geçtim. Bu kez Betül yoktu. O ve ben vardım.

Utanmamı hiçe saymaya çalıştım ve yüzüne bakmadan elimdekileri ona uzattım.

"Al yüzünü temizle." Biraz sert çıkan sesime açıkçasını sinir oldum. Nedensizce üzülmüştüm. Bunu belli etmeyip ondan olabilecek en uzak köşeye geçtim.

Her ne kadar bakmayacağım desem de o görmezden hareketlerini izlemeye başlamıştım. Ilık bezi kaşının oraya değdirince yüzünün acıyla buruştuğunu fark ettim.

Sertçe yutkundum. Bu hareketi her yapışında yüzü aynı hâle geliyordu.

Pekâla dayanamayacaktım.

Oturduğum yerden kalkıp hızlıca onun yanına ilerledim ve elindeki bezi aldım.

"Bana doğru dön." Diye dediğimde güldüğünü fark ettim fakat daha sonra güldüğü için dudağı sızlamış ve hafif inlemişti.

Umursamamaya çalıştım ve kaşının ordaki yarayı yavaşça silmeye başladım. Arada bir yine acıdığını görünce istemsizce orayı üflediğim fark ettim.

Bana bakıyordu. Gözleri sadece benim gözlerimdeydi.

"Bana bakmazsan iyi olur." Her ne kadar gözlerimi gözlerinden kaçırsam da bir şekilde tekrar buluşuyordu. Salak gibi heyecanlanıyordum.

"Belki daha sonradan bakamam, o yüzden şimdi uzunca bakayım." Cümlesi bir anlık durmama ve ona bakmama sebep olmuştu.

Bozuntuya vermemeye çalıştım. Söyledikleri kalbimi acıtmıştı.

"Bu yüzünün sebebi ne?" Bu soruyu sorduğum için içimden sonunda oh çekmiştim. Onu gördüğümden beri yiyip bitiren en büyük sorulardan biriydi.

Kod Adı anonykşklı | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin