"Weasley, Percy Weasley." Zeg ik en ik steek mijn hand uit. Het meisje voor me schud mijn hand, "Ik ben Bond, James bond." Zegt ze dan. Ik haal mijn wenkbrauwen op. Haar mond valt open, "Je kent James bond niet?? Oh my, vreselijke purebloods. Ik ben Maartje." Ze heeft bruin haar en blauwe ogen. Ik denk dat ze er goed uit ziet. Nouja.Mijn broers zouden op haar kunnen vallen.
Alex heeft me aan haar voorgesteld. Tenminste. Ze heeft ons beide hier gevraagd en is zelf niet komen opdagen. Ik denk dat ze van me af wil. In ieder geval doet ze de laatste stand steeds afstandelijker.
"Maartje als in Maartje Meijers?" Vraag ik verbaasd. Ze knikt, "Ja? Waarom? Ho, ho, wacht, Weasley. Jij moet familie zijn van Charlie!" Roept ze dan ineens. Ik grinnik, "Jij bent diegene die altijd zijn eten steelt op zijn werk."
Ze pakt onschuldig een nootje uit een schaaltje op de bar, "Misschien..." zegt ze dan en probeert het nootje in haar mond te gooien. Ze mist. Ik schiet in de lach, "Wauw. Dat ging soepel. Wacht." Ik pak er ook een en mik in haar mond.
Het valt op de grond.
Ze kinkt met haar hoofd, "Je gooit dit naar me, en ik doe alsof ik het niet kan vangen. Maar stiekem lust ik het gewoon niet." Zegt ze dan. Ik knipper langzaam met mijn ogen, "Grapje toch? Sukkel." Zeg ik dan.
Ze rolt met haar ogen, "Volgens de verhalen ben jij een nerd, dus op zich heb ik het beter." Ik kijk haar bloedserieus aan, "Je lust geen nootjes! Dat is niet eens te vergelijk. Je zou naar Azkaban moeten gaan!"
"Zolang mijn vriendje maar mee zou mogen gaan." Zegt ze terwijl ze haar schouders op haalt. "Je hebt een vriendje?" Vraag ik verbaasd. "Ja, waarom vroeg je dat verbaasd? Mijn spijkervast en ik zijn erg gelukkig samen." Roept ze en ze slaat haar armen over elkaar.
We schieten tegelijk in de lach.
Lexie wist dat we hier nu alleen zouden zijn. Ze moet ons samen hebben willen opzetten. En ik denk dat we opzich wel samen zouden kunnen werken. Ze heeft me niet voor niks heer gevraagd, ze vind mij vast niks. Anders zou ze dit niet doen.
Misschien moet ik het een kans geven.
Ik kijk hoe ze twee drankjes besteld. Ze fronst, "Waarom staar je me aan?" Vraagt ze lachend. Ik grinnik, "Niks, ik dacht gewoon. Waarom zou Lexie ons hier samen willen hebben nu?"
Ze pakt haar drinken en geeft mij ook een beker aan. Het is boterbrier. "Haar kenende was ze op een missie. Misschien wil ze dat we gaan daten." Ze haalt haar schouders op. Ik bijt op mijn lip, "Nou, zou je nog een keer met me uit willen? Een date."
Ze lacht, "Wow, hoe kom je daar zo op?" Vraagt ze sarcastisch. Ik schud grinnikend mijn hoofd, "Ik ben niet bepaald een soepel persoon. Bespaar me de benoeming maar."
"Mmm sorry not sorry. Maar ja, zolang ik maar niet helemaal net hoef, ga ik graag met je uit willen." Zegt ze dan. Ik neem een slok van mijn drinken, "Dat is geweldig. Ik app je nog wel oke. Ik moet morgen werken en het is al laat."
"Iel werken. Ik ook. Ik spreek je nog." Zegt ze terwijl ze op staat. Ik knik, "Ja, iel." Mompel ik niet helemaal overtuigd.
A/N,
Dit is veel te kort, ik weet het.
Maar mensen hoe is dit al hoofdstuk 21?! Waar is de tijd gebleven?! Ik heb het gevoel dat k alles veel te uitgebreid doe ofz lol.
Night night
Xx me
JE LEEST
A broken lightbulb ~Percy Weasley~
Fanfiction[ I'm broken, can't shine anymore. But the outside looks ok. So I guess everything is fine. I'm like a broken lightbulb ] Hi, ik ben Alexandra Hemsworth en ik ben je doodnormale 20-jarige jongvolwassene. En ik was een beroemde zangeres. En een...