A broken lightbulb ~Percy Weasley~

[23] Alexandra Hemsworth

"Percy!!!" Ik ren enthousiast naar binnen, "Ik heb eindelijk die koekjes gevonden waar ik je over vertelde!" Roep ik blij. Er komt geen reactie. Misschien is hij nog op zijn werk. Ik loop met een grote tas boodschappen naar de keuken.

Percy was voor de zoveelste keer vergeten boodschappen te doen, dus ik heb het maar weer eens gedaan. Maar blijkbaar is hij te druk met andere dingen om überhaupt zo nu en dan thuis te zijn. Op de tafel ligt een briefje van hem.

Heyy Lexie,
Ik ben even met Maartje weg,
ben vanavond of morgen weer thuis.
Ik miss je concert, sorry.
Misschien kan George mee?
Groetje Percy.

Alweer. Waarom heb ik hem ooit met haar opgezet. Ik wist dat haar sarcasme op een manier met zijn serieusheid zou passen. Ik begin in stilte al de boodschappen in te ruimen.

Over een poosje zal hij hier niet meer wonen. Hij zal met haar gaan wonen. Met dat irritante kind. Nee, Alexandra, jij hebt dit gedaan. Spreek ik mezelf streng toe. Ik weet wat ik moet doen.

Hij heeft iemand anders, dan kan ik ook iemand vinden.

Merlin, ik ben semi-beroemd. Ik kan elke jongen wel om mijn vinger winden. Waarom blijf ik dan naar die ene kijken die eindelijk iemand anders heeft gevonden? Oh wacht.

Oh ja, ik blijf altijd twintig en dat gezeur.

Misschien denk je, waarom doe je zo moeilijk, maar het is lastiger dan het lijkt. Ik zou dus twintig kunnen blijven totdat mijn vrienden dood gaan en dan de spreuk gebruiken. Maar, ik ben mentaal ook altijd twintig. Ik krijg nooit minder energie of ga me interesseren in andere dingen.

Ik blijf een soort van tiener.

-||-

"Tremble for yourself, my man,
You know that you have seen this all before
Tremble, little lion man,
You'll never settle any of your scores
Your grace is wasted in your face,
Your boldness stands alone among the wreck
Now learn from your mother or else spend your days biting your own neck

But it was not your fault but mine
And it was your heart on the line
I really fucked it up this time
Didn't I, my dear?

But it was not your fault but mine
And it was your heart on the line
I really fucked it up this time
Didn't I, my dear?
Didn't I, my dear?"

Aaron zingt de laatste noot. Ik hang mijn gitaar om mijn schouder heen en zwaar naar de mensen. "Tot ooit!" Roep ik dan zonder de microfoon. Iedereen applaudisseert en we lopen het podium af.

"Hebben jullie al een datum?" Vraagt Marcus aan Becca terwijl we naar achter de schermen lopen. Ik pak een fles water van de tafel en plof neer op een stoel. Becca haalt een hand door haar haar, "Ja we dachten aan 28 Augustus, maar we weten het nog niet zeker." Zegt ze.

"Jeetje, dat is al snel." Zeg ik. Ze knikt, "Ja, maar we hebben alles al een beetje voor elkaar. We trouwen bij jou en jurken hebben we al gevonden. Al het eten en zo is ook al geregeld. En jullie spelen. Nouja, Marcus, Aaron en Alex, Hailey is al mijn getuige."

"Ik heb er echt zin in." Zegt Hailey terwijl ze aan komt lopen met vijf ijsjes. Ze geeft ons allemaal er een en we praten rustig terwijl we praten."Zou de zaal al bijna leeg zijn? Ik wil eigenlijk nog iets zeggen." Zeg ik dan ineens en ik spring op.

Ze kijken me allemaal verbaasd aan. Hailey haalt haar schouders op, "Ik zou zeggen, go get them girl." Ik schud lachend mijn hoofd, "Wacht maar niet op mij. Ik wil alleen even iets meegeven."