"Hey!! Alexandra! Lang niet gezien!" Molly komt enthousiast naar me toe als ik voor de Burrow land na het verdwijnselen. In haar handen heeft ze een grote doos. "Kom ik wel gelegen?" Vraag ik terwijl ik de doos van haar overneem. "Nee tuurlijk niet, zet de doos maar bij de andere en kom naar binnen!" Zegt ze dan.Rustig zet ik de niet hele zware doos neer bij een hele stapel andere en loop ik naar binnen. Harry, Ron, Ginny en een meisje dat ik niet ken zitten in de woonkamer. Het meisje moet denk ik Hermione zijn. George zit aan de keukentafel. Ik besluit naar de keuken te lopen.
"Heyy Alex!" Hoor ik Harry roepen. Ik draai me weer om, "Hey jongens." Zeg ik en ik loop naar ze toe. "Lang geleden dat ik je heb gezien." Zegt Ginny. Ik leun tegen de deurpost aan, "Tja, ik had het aardig druk. Met de band en zo voort."
Het Hermione meisje kijkt me met grote ogen aan, "Jij bent Alexandra Hemsworth? Gin, waarom zei je dat niet eerder! Ik ben een fan." Zegt ze dan. Ik kijk haar schuin aan, "Van mijn muziek? Je ziet er niet uit alsof je daarnaar zou luisteren." Zeg ik verward. Ze schud lachend haar hoofd, "Nee, van je protesten. Mijn moeder is met je meegegaan daar."
Mijn mond valt open, "Jij bent Hermione Granger? Wow, ja, ik wist dat ze een kind had gekregen, maar had er niet aan gedacht dat je alweer zo oud bent. Hoe gaat het met je moeder?" Vraag ik dan. "Goed! Ze zijn gelukkig veilig gebleven onder de oorlog..." Zegt ze dan.
"Mooi! Hey, maar, hebben jullie Percy de laatste tijd nog gezien?" Vraag ik met hoop in mijn stem. Ze schudden allemaal hun hoofd. "Fuck." Mompel ik zachtjes. "Ik ga even naar Molly en George. Jullie kunnen trouwens ook altijd bij mij langskomen. Een beetje bezoek is niet verkeerd." Zeg dan. "Yes, gezellig." Zegt Harry dan.
Ik loop de keuken in. George ligt met zijn hoofd op tafel. "Boe." Roep ik en ik leg mijn handen op zijn schouders. Hij veert op, "Merlijns roze onderbroeken met stoppen ik kreeg bijna een hard aanval." Zucht hij dan. Ik ga tegenover naast hem zitten op de tafel.
"Moet jij niet in de winkel zijn?" Vraag ik verbaasd. Hij zucht opnieuw, "Nee, we zijn dicht vandaag. Fred en Roos nemen mijn appartement over dus ik verhuis hierheen. Vandaar alle dozen."
"Oh, is het hier niet al veel te druk?" Mompel ik. Hij haalt zijn schouders op, "Ik zou het ook liever niet doen, maar ik zou niet weten waar ik anders naartoe moet." Ik haal het elastiekje van mijn pols af en begin ermee te prutsen, "Je kan ook bij Percy en mij komen wonen. Nouja, mij, Percy die vertrekt de laatste tijd voor de zon opkoment en komt weer terug diep in de nacht."
"Echt? Dat zou geweldig zijn. Het is hier inderdaad veel te klein." Zegt hij enthousiast. Ik kijk hem streng aan, "Maar je betaalt wel mee voor eten en helpt met het schoonmaken." Hij steekt zijn hand uit en ik schud hem. "Het is een deal!" Zegt hij dan.
Precies op dat moment komt Molly de keuken in."Wat zijn jullie van plan?" Vraagt ze en ze kijkt ons achterdochtig aan. Ik lach, "Niks ergs hoor." George staat op van zijn stoel, "Ik ga bij Percy en Alex wonen!" Molly laat een teug adem los, "Dank Merlin, ik was even bang dat ik weer achter je kont aan moest gaan lopen."
Ik grinnik, "Nee, hij komt bij ons. Nouja, mij, weet jij toevallig of Percy de laatste tijd hier nog s geweest. Hij is vrij weinig meer thuis en ik zie hem bijna nooit meer." Ik sta op van de tafel. "Ja, hij eet hier wel eens. Hij zei dat jij te druk was met je muziek om mee te komen..." Zegt ze.
"Oké, hij ontwijkt mij dus gewoon. Ik ga wel bij Daisy verhaal halen binnenkort." Zeg ik dan. Ik geef Molly een knuffel. "Ik kom snel nog wel een keer eten." Ze lacht, "Tuurlijk, ga maar snel die dozen verplaatsen, dan kan ik het hier opruimen."
"Oké, doei mam, tot snel." Zegt George dan en hij drukt een kus op zijn moeders wang. Ik grinnik en loop naar de woonkamer, "Hey jongens, George en ik gaan naar huis." Zeg ik tegen de groep tieners. Ginny fronst, "Dit is George's huis toch?"
"Ik woon nu bij haar. Eindelijk verlost van jou." Zegt George en hij steekt zijn tong uit. Ginny rolt met haar ogen, "Yeey, ik kom je opzoeken hoor." Roept ze dan. George en ik lopen weg. Ik hoor hem, "Oh nee." Mompelen. Ik stomp hem, "Aardig zijn tegen je zusje, je hebt er maar een."
Hij schud zijn hoofd, "Nee, ik heb er drie." Ik knipper langzaam mijn ogen, "Hoe? Mag jij liegen?" We lopen de deur door. "Nou mam heeft Hermione zo'n beetje geadopteerd en sinds jij mij duidelijk hebt afgewezen heb ik besloten dat we jou ook adopteren." Zegt hij dan. Ik kijk hem lachend aan,
"Ik heb altijd al een broer willen hebben."
JE LEEST
A broken lightbulb ~Percy Weasley~
أدب الهواة[ I'm broken, can't shine anymore. But the outside looks ok. So I guess everything is fine. I'm like a broken lightbulb ] Hi, ik ben Alexandra Hemsworth en ik ben je doodnormale 20-jarige jongvolwassene. En ik was een beroemde zangeres. En een...