Sol yanım >Cennet< ~Serisi 2~

44~

Lütfen kanalıma abone olmayı unutmayın (:

Hayatımda bir kere karokala gitmiştim. Oda daha 12 yaşımdaydım , ufak bir trafik kazasıydı. Polisler bana sevimli ve içten davranmışlardı.Polislerin güler yüzlü  insanlar olduğunu o zaman inanmıştım. Ama şuan 12 yaşında değildim. Ve polislerde elime şeker verip gönderecek polisler değildi. Ama içimden ufak bir çocuk gibi ağlamak geliyordu.Aklıma o dizilerdeki  demir parmaklıklardan bağıran  oyuncular geldi ve sonra ben..
'Ben suçsuzum ' diye bağırırken kendimi hayal ettim.Ama  tabi öyle hiçbirşey olmadı. İlk önce atilla'yı aldılar. Ve bir odaya götürdüler. Yanım da ki kadın polis beni başka polise emanet ederek odaya girerken ..

"İfadesi bitince haber verin test yapmaya götürürüm"

Kadın içeri girerken , ben öylece ayakta kalakalmıştım.
Test mi?
Ben birşey yapmamıştım , bana test yapamazlardı.!
Ben korkuyla titremeye başlarken masada ki polis...

"Oturun lütfen" diyerek sandalyeyi gösterdi.

Sessizce oturdum, iyi tarafından bakmaya çalıştım en azından ellerim kelepçeli değildi. Başımı kaldırarak polise baktım. Orta yaşlıydı. Biraz bilgisayarla uğraştıktan sonra bana dönüp...

"Evet sizi dinliyorum" dedi. Bakışları oldukça sorgulayıcı olması  beni çok rahatsız ediyordu.Polise dönerek..

"Ne söylemeliyim? " dedim kekeleyerek.

"Cebinizden çıkan büyük ihtimalle uyuşturucu sınıfından olmalı bunu kimden ve nerden temin ettiniz? "

Adam öyle sert konuşmuştu ki içimde ağlama istediği uyandırdı. Dudaklarımı bastırıp...

"Bana ait değil " dedim

Ama karşımda ki adam..
"Evet hep öyledir zaten" dedi. bıkkın sesiyle Tekrar bana bakan gözler karşında susmayı tercih ettim.Saniyeler sonra ..

"Seni bekliyorum ufaklık, yoksa konuşmayacak kadar  kafanız mı güzel!  " dedi.

Dişlerimi sıktım .Az önce ki ağlamaklı  olan kız yerine .Öfkeli ve çirkef' lik bürüdü içimi. Korkudan titreyen ellerim artık yumruk vaziyette sıkıyordum.Ayağı kalkıp adama doğru eğildim..

"Birincisi  benim kafam falan güzel değil, ikincisi avukat istiyorum avukat gelmeden size tek kelime etmeyeceğim."

Öyle kendimden emin kurmuştum ki cümlelerimi , böyle bir hakkım olduğunu geçtim avukatım  bile yoktu benim.Karşımda ki polis yanında ki telefona uzandı.  Telefonu bana uzatarak..

"Buyrun küçük hanım  , avukatınızı arayın. "

Öyle bir ses tonu ile konuşmuştu ki  , aklımda ki arayacam insanlar bile aklımdan gitmişti. Ama duruşumu bozmayıp telefonu aldım. Ama  kimi arayacaktım ki..
Ailem olmazdı. Arkadaşlarım da olmazdı. Aleyna evet Aleyna olabilirdi..
Tuşlara aleyna' nın numarasını basıp çevirdim.Ama aleyna açmamıştı.Sonra rümeysa aklıma geldi ve onu aradım ama onunda telefonu kapalıydı.Başka kim olabilir ki...
Kaan' ı mı arasam diye düşündüm ama bu tam anlamıyla  benim  ölümüm olurdu.Sonra aklıma bir kişi geldi.Numarasından  pek emin değildim ama son kez tuşlara basıp kulağıma götürdüm. Bizi ondan başkası kurtaramaz diye düşünürken telefon  açıldı .Sesi kulağıma gelince  birkaç saniye sustum sonra konuşmaya başladım...

"Mer..Mert benim nazlı"
Dedim kekeleyerek.

"Nazlı noldu iyimisin? "

Sesinden uykulu olduğu belliydi.Ama bir anda derinleşip  bana odaklandı.

"Hayır " dedim polise bakarken pür dikkatle beni izlerken konuşmaya devam ettim.

"Senden daha iyi bir avukatım yok gelmen lazım " dedim.

"Nazlı sen nerdesin?"

Alt dudağımı ısırdım, her zaman ki ben işte...

"Şey.. karakoldayım.." dedim kedi gibi mırıldanarak. Tam anlamamıştım ama gürültü sesleri geldi. Ona karakolun ismini söyleyip kapattım. Az önce ki halimden eser yoktu.Karşımda ki polis ruh halimi anlamış olacak ki , keyifli sesle konuştu..

"Avukatnız gelene kadar içecek birşey ister misiniz? "

Benimle böyle dalga geçerken onun kafasına monitörü geçirmemek için kendimj zor tutuyordum.Sinir bozucu sesiyle.

"Su " dedim.

Ayağı kalkarken..

"Evet bencede su iyi bir seçim, bunun üzerine soğuk bir su iyi gelir" dedi

Gözümün önüne ya haklıysa endişesi kapıldı ya mert bizi kurtaramazsa.Ya hapise girersem , ailem..
Bana suyu uzatan polisle gerçeklere döndüm. Tek seferde suyu içip sessizce teşekkür ettim.O ise çoktan sandalyesine oturmuş umursamaz şekilde monitörüpe geri dönmüştü...