Cennetle tanışmaya cesaretiniz var mı?
Sırlar kapısı aralanıyor ve merakla beklenen cennet kendini
Ele veriyor..
Nazlı artık herşeyi göze alarak cenneti araştırmaya başlar.
Nazlı cenneti tanıdıkça ona daha yoğun duygular beslereken , bir yandan da...
Atilla yaklaşık üç haftadır Cennet'e elini sürmüyordu.Sabahlara kadar titrerken ben sakinleştirmeye çalışıyordum. Bazen de ağır içkilere bedenini uyuşturmaya ,beynini kandırmaya çalışıyorduk.
İki hafta çok kötüydü.Öyle kötü krizler oluyordu ki, duvara sakladığı hapları ben boğazından aşağı göndermek istemiştim. Ama o benden güçlüydü.Titremesi hafiflediğinde o bana saçlarını okşamamı isteyince , elim hemen saçlarına yöneldi. Getirdiğim iğneyi bir kere daha kullanmıştık.Bu kez üç'te birini enjekte etmeye dikkat ettim.Ve bu güzel bir gee uykusundan başka birşeye sebep olmamıştı.
İkinci hafta daha iyidi.Krizleri azalmıştı. Sadece Cenneti içtiği zamanlar şiddetleniyordu ve biz o saatlerde hazırlıkydık. Ben alnında ki teri silerken , o direnmek için tüm kaslarını zorluyordu.Bu yüzden kriz sonunda iğneyi kullanmaya gerek kalmadan , yorgunluktan uyuya kalıyordu. Bende uyumasını beklerken saçlarını okşuyordum.
Ben yine atilla'nın bu haline sepeb olan babasına içimden bildiğim en ağır küfürleri gönderirken , dizlerimde ki başı kımıldandı.Yorgun gözleri aralanıp bakışlarıyla beni aradı. Artık daha iyiydi.Birkaç kilo kadar zayıflamıştı.Bu durum beni üzsede , o formda olduğunu söyleyip memnuniyetle gülümsedi. Ama bunu beni rahatlatmak için söylediğini biliyordum.Uykulu bakışıyla , yarı huzurlu gülümsemesiyle beni bulduğunda ..
"Seni yine çok yordum hello kittym."
Gülerek omuz salladım.
" Kendini yorduğun kadar değil..."
Zorlada olsa doğruldu, bende yardım ettim. Keyifsizce etrafa baktı. Yemek masasının üstünde ki kitap yığınımı görünce surat astı...
"Programın gerisindeyiz , bu gidişle derslerin bazılarından kalabilirsin!"
Uzanıp saçlarını karıştırdım. Sonra gülümseyerek koltuktan kalktım...
"Endişe etme verdiğin bazı taktikllerle paçayı kurtaracağım "
Ona göz kırpıp kitapların başına geçtim. Dönem bitmişti ve benim sadece üniversite sınavıma hazırlanmam kalmıştı. Atilla'nın kriz anının dışında kendimizi kitaplara gömmüştük. Hatta birkaç gün rümeysa ve aleyna da bize katılmıştı.Ama atilla elleri titrmeye başladığı an anında kayboluyorlardı.Rümeysa' ya fazla ayrıntı vermeden konuyu anlatmıştım.Ama en zor kısmı atlatmıştık ve atilla artık iyiydi. Ben ders çalışırken , atilla abla' nın yaptığı çorbayı içmeye başladı. Abla arada eve uğruyordu ve benim evde olmama gittikçe alışmıştı. Hatta evde eksik birşey var mı yok mu diye bana soruyordu.Atilla geceleri daha kötü olduğu için yukarı sadece kıyafet değiştirmek için çıkıyordum.Atilla bir süreliğine bir odayı benim için düzenlemişti , oda pembeler içindeydi her şey pembeydi .Bir an kendimi pofidik ayıcık gibi hissediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu davranışından dolayı mahçup olsamda , atilla'nın bu durum hoşuna gidiyordu. Bazen abla ile birbirine mani bakışlar atıp bana tesbessüm ettiği zaman, daha çok utanıyordum.. Biz atilla ile ders çalışırken abla masanın üstüne iki cam kasede patlamış mısır getirdi. Gözlerimi kapayıp kokusunu içime çektim. Gözlerimi açtığımda atilla ile göz göze geldik. Etrafımızda fazla kişinin olmamasından dolayı daha yakın olmuştuk birbirimizde.Nedenini bilmiyordum ama atilla ilgili hislerim gittikçe büyüyordu .. Ve sorularımda ...
Ama hala defne hayatımızdaydı, onunla ilgili hiçbirşey değişmemişti. Onunla yanlız kalmasına tahammül edemiyordum.Kafamı sallayıp aklımdaki düşünceleri sildim.Atilla ise elindeki kitaba uzun uzun bakıp...
"Bunu bitirmiştik, değil mi? "
Cennet içmediğinden beri değişmiştim.Dikkat eksikliği gibi şeyler olmuştu. Ama toparlayacaktı biliyorum.Üzülmesin diye..
" bu yeni beynin beni üniversiteye geçireceğine emin misin ?"
Eliyle bana dokundu..
"Merak etme bir taşla iki kuş vuracağız."
Merakla yüzüne baktım. Böyle yapıp beni meraklandırması sinirimi bozdu.Elimi avcuna alıp okşadı "Hepsinden kurtulacağız merak etme, bana ve bu yarım aklıma güven olur mu? "
O göz kırptığında engel olamayıp güldüm.
Kitabıma sizleri bekliyorum beğeneceğinizi düşünüyorum evet sevdim diyenler saat ve işaret bıraksın..
