Sol yanım >Cennet< ~Serisi 2~

50~

Öğlenden sonra annemin komşuya gitmesinj fırsat bilip kızlara ufak bir kaçamak yaptık...

Evde iken konuşulanları düşünmek istemesemde aklımın içinde binbir çeşit doru dönüyordu. Acabalar ve belkiler  birbiri ile zıtlık içerisindeydi.Başım eğik bir şekilde bunları düşünürken büyük bir gürültüyle önümüzde  duran siyah spor arabaya baktım.Kızlarda benim kadar korkmuş olacak ki ..
Aleyna..

"Önüne baksana gerizekalı .."

Arabanın kapısını açılıp dışarı çıkan kişi ilk aleynaya, sonra rümeysa  ve bana bakmıştı. Bana bakan yüz hafif tebessüm edince birkaç adım geriledim.Aynı şekilde oda bana doğru gelmeye başladı ki..
Aleyna onun önüne geçerek...

"Sana diyorum sağır mısın? "

Çocuk ona bakarak ..

"Kusuruma bakmayın , amacım korkutmak değildi. " derken aleyna ona büyülenmiş gibi bakıyordu. Çocuk ona..

"Ben bunu size sonra telafi edeceğime söz veriyorum" derken aleyna mahçup şekilde başını önüne eğdi.Ben onların arasında ki konuşmaya anlam vermezken, hafif sıyrılmış olan koluna baktım. Mavimsi gözleri beni karşıladığında.Artık bi sona yaklaştığımı hissedebiliyordum.Ben geri geri giderken arkamdan tutan kolla affalayıp ona döndüm.Arkamda ki kaan' dı.  Aleyna ve rümeysa yanıma gelerek..

"Burda neler oluyor.." dedi rümeysa.

Kaan ve ona bakarken aleyna ve rümeysa' nın gitmesi en iyi olacağına karar verdim..

"Kızlar..." diyerek biraz onlardan uzaklaştım. Ve devam ettim.

"Biliyorum gidin  desemde gitmeyeceksiniz ama   lütfen beni anlayın önemli bu..." daha ne kadar açık konuşabilirdim bilmiyorum..

"Sen şimdi seni bunlarla yanlız bırakmamızı mı istiyorsun?" Dedi rümeysa.
Aleynada..

"Bişey diyim biz de salaktık hemen he diyip senj bırakacaktık ellerine..."

Aleyna deyip ellerini tuttum..

"Lütfen biraz güven..."

Aleyna elini çekip..

"Biz sana güveniyoruz ama onlar..Nazlı görmüyor musun nasıl bakıyorlar ya birşey olursa.."

"Olmayacak söz veriyorum.." dedim

Aleyna elimden tutup onların yanına çekeleştirdi..

"Madem gitmemizi istiyorsunuz.Birimiz gidicek birimiz sixinle gelecek."

Ben dediğini alamazken..

"Yoksa ağzım çıktığı kadar bağırırım .."

Aleyna  balık hapı falan mı içti , yoksa ben mi aptallaştım..

Sonunda kabul edip arabaya binerken rümeysa eve biz ise arabanın içine binip oradan uzaklaştık. Bir kafenin önünde dururken.Aleyna ve o arabadan indiler bende iniyordum ki kaan kolumu tutup arabada kalmamı sağladı.

"Senin ne işin var bununla , yoksa.." diyerek aklımdan o senaryo geçti.(siyah kelebek'in tarafına geçip ihanet..)

Yüzünde ki kaslar gerilirken, elindeki dosyaları üzerime attı...

"Bu dosyaların benim evimden onun evine nasıl girdiğini öğrenmeye geldim."

İşte akla gelmeyen başa gelmişti...Ben onu unutmuştum.Biraz gerileyip..

"Han-Hangi dosya? " kesinlikle iyi bir oyuncu değildim.

Alaycı bir gülümseme ile..

"Cennet desem yeterli olur mu nazlı!
Bana sakın bilmiyorum gibi şeyler geveleme..
Çünkü sen ve atilla bu işi yaptınız.."

"Bak bence sen..."
Derken sözümü keserek..

"Gerçekten aklınızdan ne geçiyordu?
Yada sen bunların sonunu nereye varacağını düşünmedin mi.?
Şuan dışarda psikopat bir herifin elindeyiz ve sen eğer doğruyu söylemezsen  ilk olarak beni sonra diğerlerini öldürecek. "

"Peki ya doğruyu söylersem.."

"O zaman o sorumlular hapsi boylayacak ."

"Sana inanmıyorum yalan söylüyorsun.."
Dedim

"İstese şuan atilla'yı öldürürdü nazlı.
Nazlı bak biliyorum beni hiç sevmedin , güvenmiyorsun da.
Bende seni sevmedim ama  herşey şuan senin söyleyeceklerine bağlı.."
O resmen bana yalvarır gibi bakarken , korkunun beni ele geçirmesi yerine bunu nasıl bulmuştu onu bilmeliydim.

"Cennet nerden haberi oldu? "

"Şey.."

"Söyle!  
Kaan nasıl haberi oldu."

"Ben çok özür dilerim.
Ben sadece atilla gibi olmak istedim, bana saygı duyulmasını
ve.."

"Sen yaptın gerizekalı mısın?
Nasıl böyle birşey yaparsın, şimdi kalkmış hayatin bağışlamamı ve atilla'yı ona vermemi istiyorsun..!"

Ben düşünmekte zorlanırken...

"Ve birşey daha babasının cennet ile ilgili hiçbir delil yok yani burdan en çok zarar gören atilla olucak.."

Sakinleşip..

"Şimdi nolucak bir çözüm yolu olmalı kaan! "

"İlk başta soruşturma açıcak"

"Kim o mu? "

"Evet "

"Ama atilla...
O suçsuz.."

Arkamdan açılan kapı ile kendimi dışarı çıkarırken.Aleyna ise içeriye girdi..
Kolumu tutarak biraz uzağı götürdü.
Ve..

"Eğer sevgilin suçsuzsa merak etme kurtulur, ama eğer ufacık birşey de görülürse  işi bitti onun."

"Peki ne zaman.." derken sakin olmaya çalışıyordum.

Saatine bakıp..

"Sabah ..
Geceye kadar vaktin var! "

Elime numarasını verip..

"Sen bence biraz yürü , rengin falan gitmiş. Ben aleyna'yı eve bırakırım. "

O keyifle gülümserken.Bense endişe ile yutkundum.Tek düşündüğüm oydu..
Aklımdakileri kafamadan uzaklaştırıken..
Siyah kelebek  aramızda ki mesafeyi kapayıp gülüşünü yüzümde hissetirdi.O bana git gide yaklaşırken ben kıpırdayamadım.Yanağıma bir buse konudururken iyi ki aklımdan geçeni yapmamış diye dua ediyordum.Ben tepki vermezken, parmakları ile benden hareketsizce uzaklaştı.Gözlerime bakıp gülümserken...

"Şimdi ateşe dokundun, huzurla ölebilirsin.." dedi.

Benden uzaklaşırken gerçekten ateşe dokunmuş gibiydim.Onun bu diyişinden sonra ben öylece onun arkasından bakakalmıştım.