HALF & HALF - Başlangıç [BL]

SAİ AİLESİ 1.KISIM

Merhabalar <3 

Şuraya küçük bir uyarı koyayım: Bu kitap bolca kanlı sahne içermektedir! Az miktarda +18 sahne de var. 

İyi okumalar :)

-

Azuma geniş koridorlarda kucağında taşıdığı kitaplarla beraber koşarcasına yürüyordu. Büyükannesi Bayan Alba onun bu halini görse muhtemelen onu yeniden cezalandırırdı, on yedi yaşında olmasına rağmen onun gazabından kurtulamıyor oluşu ne kadar umursamasa da onu içten içe rahatsız etmeyi başarıyordu.

Yaşadığı yer iki yüzden fazla kişiye ev sahipliği yapıyordu ve bu kişilerinin tamamının kan bağı vardı, yani ülkenin en büyük ve en zengin ailesiydiler ancak Azuma buna tam olarak aile diyemezdi. Evin katı kuralları vardı ve ne zaman kurallardan biri çiğnense evin başı, yani büyükanneleri, asla kuralı çiğneyeni affetmezdi. Özellikle de çiğneyen eğer Azuma'ysa.

Küçükken çoğu zaman düşünmeden kurallara aykırı davranırdı. O zamanlar daha tam olarak ne yaptığının farkında değildi, ceza almasının nedenleri onu sinirlendirdiği için tekrar ve tekrar büyüklerini sinir eden hareketler yapardı. Büyüdüğünde ise aldığı cezaların nedenlerinin saçmalığını daha net bir şekilde anlamaya başlamıştı. Yapmak istediği şeyleri sırf evin zindanında birkaç gün geçireceğinden yapmayı asla bırakmamıştı.

Evde 'şiddete karşı' oldukları için nadiren zindana götürülme dışında cezalar verilirdi ama birine şiddet içeren bir ceza verilirse asla bağışlanmazdı. Mesela, evden kaçan birisi yakalanırsa herkesin gözü önünde öldüresiye dövülürdü ki kimse tekrar öyle bir şeye tekrar kalkışmasın. Başka birine zarar verirsen verdiğin zararın iki katı senden çıkarılırdı, bunun nedeni de 'barışçıl bir ortam' sağlanmaya çalışılmasıydı.

Kitap okumak ise yasakların içinde değildi ama Azuma'nın sıklıkla bunu yapması aile genelinin sinirine dokunurdu çünkü onlar için birinin saatlerini odasında kitap okuyarak geçirmesinden dolayı neredeyse hiç dışarı çıkmıyor ve büyükleriyle sohbet etmiyor oluşu yanlış bir davranıştı fakat avluya çıkarsa koşmadan yürümesi, ayıp şeyler söylememesi, duygularını bağırarak ifade etmemesi ve karşısındakileri memnun edecek şekilde cevaplar vermesi isteniyordu. Gerçi onun yaptığı her şey sinirlerine dokunuyordu. Azuma bunları düşünürken bile kendini sıkılmış hissetmekten alıkoyadı.

Odasına yaklaşmıştı, oraya gidebilmesi için büyükannesinin odasının da önünden geçmek zorunda kalıyordu. Yaptığı her hareketi takip edebilmek için özellikle Azuma'ya orayı vermişlerdi. Aslında yaptıkları şey büyükannesinin odasında depo olarak kullanılan kısma bir kapı eklemek olmuştu, ardından da onu oraya tıkmışlardı. Bu yüzden odası oldukça küçüktü ve evin diğer odalarınınkinin aksine içinde açılan bir sürü bölümü yoktu. Bir ses yaparsa veya bir şey olursa büyükannesi direkt olarak duyuyordu.

Büyükannesinin odasının kapısının önüne geldiğinde yakalanmamak için iyice hızlandı, adımları temkinliydi. Bir an önce odasına girip kucağındaki kitapları bitirmek istiyordu ancak kulağına gelen kelimeler duraksamasına neden olmuştu.

Büyükannesi yanındaki yardımcılarından birine emirler veriyordu.

"Ölümler gittikçe artıyor, saraydan bize koruma yollanmasını isteyin."

Ne hakkında konuştuklarını merak etse de Azuma'nın çok fazla dinleyecek vakti yoktu. Biri onu fark ederse başı derde gireceğinden hızla odasına gitmiş ve sessizce kapıyı kapatıp kitapları hemen kapının yanındaki küçük ve rahatsız yatağının üzerine yığmıştı.