HALF & HALF - Başlangıç [BL]

KÜÇÜK KIZ 4.KISIM

Azuma bir süre öylece titreyerek kaldı ancak omzundaki ağırlığın yavaş yavaş kalktığını hissediyordu. Hiçbir şey olmamasıyla gözlerini neler olduğunu görmek için hafifçe araladığında kendisine merakla bakan bir çift siyah göz ile karşılaşmıştı. "İyi misin?"

Karşısında kendi boylarında, kısa dağınık saçlı, yirmi yaşlarından daha büyük olamayacak biri duruyordu. Saçları koyu renkti ve yüz hatları şirin bir köpeği andırıyordu, tehdit oluşturacak birine benzemiyordu. Azuma nefes nefese kalmış olmasına rağmen kısa bir sürenin ardından evet anlamında kafasını sallayabildi.

"Ben Claudio," dedi çocuk Azuma'nın yüzünün dibinde tuttuğu mumu uzaklaştırarak. "Seni burada buldum, muhtemelen bu evdeki ruhun illüzyonları altına girmiştin."

Mumun uzaklaşmasıyla Azuma, Claudio'nun Regium A kıyafetlerini giydiğini fark etti. Claudio, sözleriyle Azuma'nın daha önce gördüğünün ne olduğunu açıklamıştı. Zaten Leo dört yıl önce kötü bir kaza yüzünden ölmüştü. Yaşıyor olmasının imkânı yoktu.

Claudio odanın diğer kısımlarını incelemek için yürürken sözlerine devam etti. "Sen Sai ailesindensin değil mi? Yanlış hatırlamıyorsam adın Azuma olmalı... Bir arkadaşımla saraya gidiyorduk ancak bu ormanda kaybolduk. Onu ararken seni buldum."

Duvarın birine yaklaşıp iyice inceledikten sonra geri çekilmişti.

"Adımı nereden biliyorsun?" diye sordu Azuma, Sai ailesinden geliyor olsa da ismini hatırlamasının garip olduğunu düşünmüştü.

"... Zindandan çıkarılırken görmüştüm." Claudio cevaplamadan önce biraz duraksamıştı, hemen ardında Azuma'ya dönerek gülümsedi ve devam etti. "Burada ne aradığını ne kadar çok merak etsem de her şeyden önce buradan çıkmamız lazım."

Muhtemelen evde Azuma'nın zindandan çıkarıldığını bilmeyen kalmamıştı. Buna biraz sinir olsa da artık orada değildi ve daha fazla Sai ailesi hakkında düşünmek dahi istemiyordu. İlk önceliği Cael'i bulmak olmalıydı ve karşısındaki de güvenilir birine benziyordu. Kendini toparlayıp onu takip etmeye başladı. Bir süre sonra Claudio, Azuma'ya dönerek ekledi. "Yanında olan biri var mıydı?"

Azuma onayladı. "Cael'le beraberdik. O da Regium A'dan değil mi?"

Bunu duymasıyla Claudio'nun gözleri ve ağzı hafifçe açıldı, biraz durakladı ancak hemen kendine çeki düzen verip sordu. "Buralarda mı karşılaştınız?"

"Ormanın girişinde."

Claudio anlamış bir şekilde onayladı, yüz ifadesindeki şaşkınlık tamamen kaybolmuştu. "O zaman o da buralardadır. İlk önce Cael ve Destin'i bulmaya odaklanalım."

Destin, Claudio'nun bahsettiği arkadaşı olmalıydı. "Nasıl yapacağız?" diye sordu Azuma.

"Çok uzaklara gitmiş olamazlar," Genç adamın sesi tüm olanlara rağmen mutluluk doluydu. "Muhtemelen hâlâ evdelerdir. Çok uzaklaşma, ruhların illüzyon gösterebilme yetenekleri var bu yüzden birbirimize yakın durursak iyi olur ve muhtemelen bu yüzden şu anda onları bulamıyoruz. Bulana kadar aramaktan başka çaremiz yok. Yukarı çıkıp bakmayı deneyelim."

Claudio, Azuma'yı kolundan tutup çekti ve beraber tekrar yukarı çıktılar.

Azuma yaşadığının şokunu hâlâ tam atlatamamıştı, görüşü bulanıktı. O yüzden Claudio'nun onu çekiştirmesine izin verdi, hatta bıraktığında geri koluna yapışmıştı.

"Cael'i nerede kaybettin?"

"Yukarı katta." dedi Azuma yutkunarak ve aklına gelmesiyle devam etti. "Açılmayan bir kapı vardı."